Bitwa pod Herakleą

Bitwa pod Herakleą

Wojna Rzymu z Tarentem i Pyrrusem 282 p.n.e.-272 p.n.e.
Schemat bitwy
Czas	280 p.n.e.
Miejsce	Heraklea
Terytorium	Południowa Italia, Lukania, rejon obecnego Policoro
Wynik	zwycięstwo Pyrrusa
Strony konfliktu
Rzym Epir, Wielka Grecja
Dowódcy
Publiusz Waleriusz Lewinus Pyrrus
Siły
39 000 piechoty 6 000 jazdy 31 500 piechoty 4 000 jazdy 20 słoni bojowych
Straty
10 000 5 000
Położenie na mapie świata miejsce bitwy
40,220000°N 16,669722°E/40,220000 16,669722

Bitwa pod Herakleą – bitwa, która miała miejsce w roku 280 p.n.e. pomiędzy wojskami Rzymian a królem Epiru, Pyrrusem, który przybył do Italii na zaproszenie miast Wielkiej Grecji, zwłaszcza Tarentu. Bitwa miała miejsce w trakcie wojny Pyrrusa z Rzymem w latach 280–275 p.n.e.

O samej bitwie zachowały się skąpe źródła, historyków rzymskich różnych okresów, nieprzychylne Pyrrusowi. Zawarte są w nich również wzmianki z zaginionych przekazów greckich. Ocenia się, że obie strony miały równą liczbę zbrojnych po około 30 tysięcy. Na czele armii miast greckich stał król Pyrrus, Rzymianami zaś dowodził jeden z konsulów, Publiusz Waleriusz Lewinus.

Źródła, jak i historycy oceniają na ogół bitwę jako zwycięską dla Pyrrusa, który wybrał równinny teren walki, idealny dla działań jego falangi oraz wykorzystał słonie bojowe, z którymi Rzymianie zetknęli się pierwszy raz.

Straty legionów szacuje się na ok. 10 tys. żołnierzy, zaś Epirotów i Greków o połowę mniejsze.

Literatura

• Kęciek Krzysztof, Benewent 275 p.n.e., wyd. Bellona, Warszawa, 2001.