Bitwa pod Horkami

Bitwa pod Horkami
powstanie styczniowe
Czas17, 21, 25 maja 1863
MiejsceHorki
TerytoriumZiemie zabrane
Wynikklęska powstańców
Strony konfliktu
powstańcy styczniowiImperium Rosyjskie
Dowódcy
gen. Romuald Trauguttpor. Prokofiejew
brak współrzędnych

Bitwa pod Horkami – seria trzech starć oddziału Romualda Traugutta z wojskami rosyjskimi w dniach 1725 maja 1863 roku w okolicy wsi Horki w powiecie kobryńskim guberni grodzieńskiej w czasie powstania styczniowego.

Pod koniec kwietnia nastąpiło zgrupowanie oddziału powstańczego w sile 160 ludzi, wzmocnionego przybyciem 32 urzędników z Kobrynia, nad którym komendę objął Romuald Traugutt. Koncentracja ta nie uszła uwadze Rosjan, którzy wysłali oddział pościgowy.

17 maja 1863

Oddział Traugutta przeprowadził udaną zasadzkę na grobli pod Horkami na żołnierzy rosyjskich w sile 1 roty piechoty i 40 kozaków. Rosjanie okrążeni i wzięci w krzyżowy ogień powstańców ponieśli ciężkie straty, tracąc 70 zabitych.

21 maja 1863

Po rozbiciu oddziału Rosjanie rzucili przeciwko Trauguttowi 2 roty 3 batalionu strzelców celnych pułkownika Ehrnberga. Starcie w lesie zakończyło się przy stratach 12 ludzi po stronie rosyjskiej i 2 po polskiej.

25 maja 1863

Połączone oddziały generała Artura Eggera i pułkownika Ehrnberga zaatakowały powstańców okrążonych na grobli. Po trzygodzinnej walce oddział polski poszedł w rozsypkę, tracąc 13 ludzi. Stracono obóz z 20 wozami i 50 końmi. Kilku powstańców zostało złapanych przez chłopów i wydanych Rosjanom. W walce zginęła Wołkowa (imię nieznane)[1].

Upamiętnienie

Walki pod Horkami zostały upamiętnione po 1990 r. na jednej z tablic na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie napisem „HORKI 17 – 25 V 1863”

Przypisy

  1. „Kobiety zamieszane w Powstaniu 1863 na Litwie”. (poz.1609 str.59).

Bibliografia