Bitwa pod Husynnem

Bitwa pod Husynnem
II wojna światowa, agresja ZSRR na Polskę 1939
Ilustracja
Formacja konna Policji Państwowej
Czas

24 września 1939

Miejsce

Husynne, rejon Hrubieszowa

Terytorium

II Rzeczpospolita

Przyczyna

agresja sowiecka na Polskę

Wynik

zwycięstwo Armii Czerwonej

Strony konfliktu
 II Rzeczpospolita ZSRR
Siły
ok. 500 żołnierzy700 żołnierzy,
23 czołgi
Straty
143 zabitych,
139 rannych		80 zabitych,
113 rannych
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Ziemia50°50′05″N 23°58′35″E/50,834722 23,976389

Bitwa pod Husynnem – walka stoczona 24 września 1939 roku w rejonie wsi Husynne przez Wojsko Polskie z oddziałami Armii Czerwonej.

Przebieg walki

23 września 1939 roku sowiecki 8 Korpus Strzelców (44. i 81. Dywizja Strzelców) przekroczył Bug w rejonie Hrubieszowa. Pomiędzy Strzyżowem, a Hrubieszowem batalion rozpoznawczy 81 Dywizji Strzelców stoczył walkę z polskim pododdziałem, o nieznanej obecnie nazwie.

Nieco później tego samego dnia inny – złożony z resztek rozbitych wcześniej formacji – oddział polski, dowodzony przez majora w stanie spoczynku Witolda Radziulewicza, kierował się na południe, lecz niespodziewanie drogę zastąpiła mu piechota sowiecka. W skład polskiego oddziału wchodził szwadron konny Policji Państwowej z Warszawy, szwadron zapasowy 14 pułku Ułanów Jazłowieckich oraz samodzielny batalion moździerzy.

Dowódca oddziału zdecydował się przełamać sowiecki kordon szturmem. Początkowo (prowadzona przez policjantów) szarża około 400 polskich kawalerzystów oraz ostrzał z 36 moździerzy 81 mm, będących na uzbrojeniu batalionu chemicznego, spowodował panikę i duże straty w szeregach piechoty nieprzyjaciela.

Sytuację na niekorzyść Polaków odmieniło użycie przez Sowietów ukrytej za wzgórzami – w dolinie Bugu – formacji pancernej, w efekcie czego oddział polski został okrążony i – po krwawej walce – zmuszony do poddania się.

Według relacji kaprala podchorążego Włodzimierza Rzeczyckiego z 14 pułku ułanów po bitwie Sowieci zamordowali 25 polskich jeńców[1]. Zostali oni pochowani na cmentarzach wojskowych w Rogalinie i Husynne[2][3].

Przypisy

  1. ↑ Grzegorz Rąkowski: Polska egzotyczna, s. 227.
  2. ↑ Grzegorz Rąkowski, Polska egzotyczna, 2006.
  3. ↑ Ryszard Szawłowski, The Polish-Soviet War of 1939, London: Palgrave Macmillan UK, 1991, s. 28–43, ISBN 978-1-349-21381-8.

Bibliografia

  • Cezary Leżeński, Lesław Kukawski, O kawalerii polskiej XX wieku, Wrocław [etc.]: Ossolineum, 1991, ISBN 83-04-03364-X, OCLC 834084669.
  • Ryszard Szawłowski: Wojna polsko-sowiecka 1939, t. 1-2, Wydawnictwo ANTYK 1997, ISBN 83-86482-49-4.

Linki zewnętrzne

Kampania wrześniowa
Wojska
Armie
Samodzielne GO
Grupy operacyjne
Dywizje piechoty
Brygady kawalerii
Bitwy
graniczne
na głównej linii obrony
wewnątrz kraju
z Armią Czerwoną
na terytorium Niemiec

Media użyte na tej stronie

Poland (1939) location map.png
(c) Lukasb1992 z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Mapa lokalizacyjna Polski — 1939 (marzec – wrzesień).
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Battle icon active (rifles).svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
Abstract crossed rifles symbol on sunburst
Polish Mounted Police before 1939.PNG
Polish Mounted Police before 1939