Bitwa pod Ipsos

Bitwa pod Ipsos

IV wojna diadochów 302 p.n.e. - 301 p.n.e.
Frygia, Turcja
Czas	301 p.n.e.
Miejsce	Frygia
Terytorium	Frygia
Wynik	zwycięstwo Kassandra, Lizymacha i Seleukosa
Strony konfliktu
Antygonidzi Macedończycy Seleucydzi
Dowódcy
Antygon† Demetriusz Prepelaos Lizymach Seleukos Plejstarchos
Siły
70 000 piechoty, 10 000 jazdy, 75 słoni 64 000 piechoty, 10 500 jazdy, 400 słoni, 100 rydwanów
Straty
nieznane nieznane
Położenie na mapie świata miejsce bitwy
38,950000°N 30,990000°E/38,950000 30,990000

Królestwa Antygona i jego rywali przed bitwą pod Ipsos ok. 303 p.n.e.

Państwo Seleucydów (kolor żółty) po bitwie pod Ipsos (301 p.n.e.)

Bitwa pod Ipsos – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 301 p.n.e. i było kluczowym momentem czwartej wojny diadochów (302–301 p.n.e.). Bitwa zakończyła się zwycięstwem wojsk koalicji (Kassander, Lizymach, Seleukos – 64 000 piechoty, 10 500 jazdy i 400 słoni oraz 120 wozów uzbrojonych w kosy) nad siłami Antygona i jego syna Demetriusza (70 000 piechoty, 10 000 jazdy i 75 słoni).

W starciu otwierającym bitwę zwycięstwo odniósł Demetriusz, lecz zbyt zapamiętale ścigał przeciwnika i wystawił w ten sposób skrzydło swojej falangi na atak słoni Seleukosa oraz konnej gwardii królewskiej. Skrzydło falangi Antygona przeszło na stronę koalicjantów, a reszta jego sił uległa rozbiciu. Osiemdziesięcioletni Antygon padł na polu bitwy, a zwycięzcy podzielili jego królestwo.

Skutki bitwy

Zwycięzcy podzielili między siebie imperium Antygona:

• Seleukos przejął: Syrię, północną Fenicję, północną Mezopotamię i wschodnią Azję Mniejszą
• Ptolemeusz: Palestynę, południową Fenicję i Cypr
• Lizymach: Zachodnią Azję Mniejszą
• Kassander: Środkową Grecję z Wyspami Egejskimi

Bibliografia

• Édouard Will, Le Monde hellénistique ,Le monde grec et l'Orient, PUF, 1975