Bitwa pod Jaksicami (1945)
II wojna światowa, front wschodni, część przełamania Wału Pomorskiego | |||
Jeden z reliktów niemieckiego systemu obronnego na Wale Pomorskim w miejscowości Wałcz | |||
Czas | 8 lutego 1945 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | Jaksice i teren wokół miejscowości | ||
Terytorium | |||
Przyczyna | atak 1 armii WP | ||
Wynik | przełamanie Wału Pomorskiego | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
|
Bitwa pod Jaksicami – bitwa stoczona 8 lutego 1945 roku pod Jaksicami przez oddziały 1 armii Wojska Polskiego z jednostkami niemieckiej dywizji Märkisch Friedland w czasie walk o przełamanie Wału Pomorskiego[1].
Przebieg bitwy
Walki o przełamanie Wału Pomorskiego w rejonie Jaksic rozpoczął 2 batalion dowodzony przez kapitana Alfreda Wnukowskiego z 10 pułku piechoty wchodzącego w skład 4 Dywizji Piechoty 1 armii WP. Przeciwnikiem w walce była niemiecka dywizja Märkisch Friedland.
Walki te rozpoczęły się po opanowaniu 6 lutego przez 4 Dywizje Piechoty szosy prowadzącej z Wałcza do Czaplinka. Dalsze działania 4 Dywizji Piechoty polegały na wspólnym działaniu z jedną z dywizji radzieckich z 47 armii w celu rozbicia wałeckiego zgrupowania nieprzyjaciela.
Po opanowaniu 8 lutego kolonii Rudki 2 batalion dowodzony przez kpt. Wnukowskiego wspierany przez 2 dywizjon 6 pułku artylerii lekkiej rozwinął działania na Jaksice. Walki z użyciem broni maszynowej i moździerzy toczyły się na podejściach do folwarku. Opór Niemców został złamany po ataku przeprowadzonym po sforsowaniu wpław rzeczki Świniarki. Po zdobyciu folwarku Jaksice atak skierowano na Kolno, będące kolejnym punktem obrony niemieckiej na Wale Pomorskim.
Przypisy
- ↑ Walki zbrojne na ziemiach polskich 1977 ↓, s. 173,.
Bibliografia
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945 wybrane miejsca bitew walk i akcji bojowych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1977.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
Autor: Paaawau, Licencja: CC BY 3.0
Pozostałości niemieckich bunkrów w okolicy cegielni