Bitwa pod Mari
| ||||
| ||||
Klęska Ormian pod Mari | ||||
Czas | 24 sierpnia 1266 | |||
Miejsce | Mari, Darbsak | |||
Wynik | zwycięstwo mameluków | |||
Strony konfliktu | ||||
| ||||
Dowódcy | ||||
| ||||
Siły | ||||
| ||||
Straty | ||||
| ||||
36,531389°N 36,364167°E/36,531389 36,364167 |
Bitwa pod Mari – starcie zbrojne, które miało miejsce 24 sierpnia 1266. Do bitwy doszło podczas wyprawy emira egipskiego Kalawuna na ziemie Armenii Małej w Cylicji.
Wyprawa Kalawuna była elementem kampanii sułtana Bajbarsa przeciwko państwom łacińskim i ich sojusznikom. W 1266 ormiański król Hetum udał się do Tebrizu, aby prosić Ilchanidów o pomoc w walce z mamelukami. Podczas jego nieobecności doszło do inwazji wojsk Kalawuna.
Obroną królestwa Armenii dowodzili synowie króla Hetuma – Leon i Toros. W ich armii znaleźli się też templariusze z Baghrasu. Ormiańskie wojska zebrały się w okolicy Wrót Syryjskich, podczas gdy mamelucy skierowali się na północ. Ormianie planowali zaatakować muzułmanów na równinie cylicyjskiej. 24 sierpnia 1266 obie armie starły się pod Mari. Mamelucy mieli przewagę liczebną i szybko rozbili armię ormiańską. Książę Toros poległ w walce, a jego brat Leon dostał się do niewoli. Pozbawiona obrony Cylicja stała się łatwym łupem dla wojsk Kalawuna. Jedna z mameluckich armii zdobyła i splądrowała Sis – stolicę Armenii. Po tych wydarzeniach cylicyjskie królestwo Armenii podupadło i przestało odgrywać aktywną rolę na azjatyckiej scenie politycznej.
Bibliografia
- Steven Runciman, Dzieje wypraw krzyżowych. Tom III, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1997 (wydanie trzecie), s. 301–302. ISBN 83-06-02542-3.
Media użyte na tej stronie
zwei stilisierte gekreuzte Schwerter als Zeichen zur Nutzung in Karten, in der Genealogie, etc.; Unicode-Zeichen U+2694
The Mamluks defeat the Armenians at the disaster of Mari, in 1266.
Blank political world map for location map templates (Equirectangular projection).