Bitwa pod Mińskiem

Bitwa pod Mińskiem
Wojna polsko-bolszewicka
Czas

9–11 lipca 1920

Miejsce

pod Mińskiem

Terytorium

Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich

Przyczyna

ofensywa Frontu Zachodniego

Wynik

zwycięstwo Sowietów

Strony konfliktu
 Polska Rosyjska FSRR
Dowódcy
Henryk Minkiewicz
Stanisław Kaliszek
Siły
2 DP Leg.
grupa płk. Kaliszka
16., 17. i 27. DS
Straty
około 380 zabitych
brak współrzędnych
Bitwa auta 1920.png

Bitwa pod Mińskiem – część wielkiej bitwy nad Autą. Walki polskiej 2 Dywizji Piechoty Legionów i grupy płk. Stanisława Kaliszka z oddziałami sowieckich 16., 17. i 27 Dywizji Strzelców w czasie lipcowej ofensywy Frontu Zachodniego Michaiła Tuchaczewskiego w okresie wojny polsko-bolszewickiej.

Położenie wojsk przed bitwą

Polskie ugrupowanie obronne

1 Armia gen. Gustawa Zygadłowicza dysponowała 34 000 żołnierzy i 186 działami. Ugrupowana była w sposób następujący[1]:

Armia Czerwona

Front Zachodni Michaiła Tuchaczewskiego liczył około 150–160 tys. żołnierzy i dysponował 772 działami[3][a].

Plan natarcia wojsk sowieckich

Plan Michaiła Tuchaczewskiego zakładał dwustronne oskrzydlenie polskiej 1 Armii gen. Zygadłowicza, okrążenie jej i zniszczenie w rejonie ŁużkiGłębokie[6][7].

W tym celu:

Całością sił uderzeniowych dowodził dowódca Frontu Zachodniego Michaił Tuchaczewski[10].

Przebieg bitwy

4 lipca 1920 wojska Frontu Zachodniego Michaiła Tuchaczewskiego rozpoczęły natarcie[1]. Trzy armie sowieckie uderzyły na polską 1 Armię i przełamały jej obronę. 5 lipca, na rozkaz dowódcy frontu gen. Szeptyckiego, 1 Armia przystąpiła do odwrotu na linię Milcza – BudsławPostawyKoziany[11]. Front polski nad Autą został przełamany, a sowieckie dywizje parły na zachód. Sowiecka 3 Armia skierowana została na Mińsk. 7 lipca, dywizje sowieckiej 16 Armii zaatakowały stojącą nad Berezyną 2 Dywizję Piechoty Legionów[12]. Na Mińsk ruszyły 17. i 16. Dywizja Strzelców. Dowództwo polskie zamierzało utrzymać front na wschód od miasta do 10 lipca i tym samym zyskać czas niezbędny do ewakuowania nagromadzonych zapasów i taboru kolejowego. 8 lipca 2 Dywizja Piechoty Legionów i Grupa płk. Kaliszka prowadziły działania opóźniające. W tym czasie nieprzyjaciel wprowadził do walki odwodową 27 Dywizję Strzelców z zadaniem natarcia wzdłuż traktu i linii kolejowej w kierunku na Mińsk[13].

Tego dnia do miasta przybył 31 pułk Strzelców Kaniowskich. Jego II batalion obsadził stare okopy niemieckie na wschód od miasta, a III batalion został skierowany na pomoc 2 pułkowi piechoty Legionów walczącemu na północ od Mińska[14]. 10 lipca 27 Dywizja Strzelców Witowta Putny podeszła pod Mińsk[15]. Oddziały polskie zdołały utrzymać front do wieczora, ale w nocy Sowieci przełamali obronę 3 pułku piechoty Legionów. Pułk w walce stracił około 380 żołnierzy i wycofał się na pozycje na zachód od miasta[16]. W lukę w polskiej obronie wtargnął przeciwnik i rozbił 5 i 6 baterię 2 pułku artylerii polowej Legionów, a rano uderzył na pododdziały 2 pułku piechoty Legionów. 2 pp Leg. wycofał się, ale w trakcie przemarszu przez Mińsk musiał toczyć walki uliczne z wkraczającymi do miasta oddziałami Armii Czerwonej. Podobnie przebijać się przez miasto musiał I/24 pułku piechoty[15][17].

Rozkaz odwrotu nie dotarł do III/31 pułku piechoty[13]. Walczył on w Ozieryszczach z 81 Brygadą Strzelców[18]. W walce, z dużymi stratami, wycofał się on lasami i bagnami na zachód. Jego postawę docenił dowódca sowieckiej 27 Dywizji Strzelców Witowt Putna, pisząc we wspomnieniach o „nadzwyczajnym” oporze Polaków pod tą miejscowością[15].

Uwagi

  1. Michaił Tuchaczewski podaje stan walczących Frontu Zachodniego: 160 118 żołnierzy w tym „bagnetów” 80 942 i 10 521 „szabel”[4]. Całość wojsk polskich przed jego Frontem ocenia na 86 400 „bagnetów” i 8600 „szabel”[5].

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1919–1928).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Flag of Poland (1919–1927).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Bitwa auta 1920.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bitwa nad Autą 4 - 6 lipca 1920