Bitwa pod Pergamonem

Bitwa pod Pergamonem
— Wojna Rzymu z Seleukidami 192–188 p.n.e. —
ruiny akropolu pergamońskiego
Czas	190 p.n.e.
Miejsce	Pergamon, Myzja, Azja Mniejsza
Terytorium	Turcja
Przyczyna	walki ze sprzymierzeńcami Rzymian
Wynik	zwycięstwo Achajów
Strony konfliktu
Seleukidzi Achajowie
Dowódcy
Seleukos Diofanes z Megalopolis
Siły
ok. 4 000 ok. 2 000
Straty
nieznane nieznane
brak współrzędnych

Bitwa pod Pergamonem – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 190 p.n.e.

W trakcie kampanii w Azji Mniejszej Antioch III wykorzystując obecność Rzymian w Licji podjął decyzję zajęcia Pergamonu. W mieście obroną dowodził Attalos brat króla Pergamonu Eumenesa, który zwrócił się o pomoc do Związku Achajskiego. Wkrótce też, obronę miasta wzmocniło 1 000 żołnierzy piechoty i 100 jazdy Achajów pod wodzą Diofanesa z Megalopollis. Po stronie Seleukidów wystąpił Seleukos, który podszedł pod miasto na czele 4 000 ludzi w tym 600 jazdy. W armii seleukidzkiej panował całkowity brak dyscypliny, a wielu żołnierzy opuszczało obóz rabujac okoliczne tereny. Wykorzystując ten fakt Achajowie wyszli z miasta, oczekując na atak przeciwnika. Gdy Seleukidzi nie zareagowali, Diofanes uderzył siłami jazdy, za którą kroczyła piechota. Atak hoplitów achajskich rozproszył zaskoczonego przeciwnika. Część żołnierzy Seleukosa poległa, inni dostali się do niewoli. Po tym sukcesie Achajowie wycofali się do miasta. Następnego dnia Seleukos przesunął obóz nieco dalej od miasta. Podobnie jak dzień wcześniej Achajowie wyszli przed mury oczekując na atak jazdy Seleukosa. Ten nie podjął jednak walki wycofując się do obozu. W trakcie tego odwrotu Achajowie uderzyli ponownie na wycofujących się Seleukidów, zadając im znaczne straty. W tej sytuacji pobity Seleukos odstąpił od Pergamonu, wycofując się w kierunku morza.

• Lokalizacja Pergamonu

Zobacz też

• Wojna Rzymu z Seleukidami

Literatura

• Krzysztof Kęciek: Magnezja 190 p.n.e., wyd. Bellona. Warszawa 2003.