Bitwa pod Piotrkowicami

Bitwa pod Piotrkowicami

powstanie styczniowe
Czas	4 lipca 1863
Miejsce	Piotrkowice
Terytorium	Królestwo Kongresowe
Wynik	przegrana Polaków
Strony konfliktu
powstańcy styczniowi Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Ludwik Mycielski kpt. Dobryszyn
Siły
ok. 60 ok. 500
Straty
łącznie kilkunastu zabitych i rannych
Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904) miejsce bitwy
50°31′03″N 20°14′38″E/50,517500 20,243889

Bitwa pod Piotrkowicami – bitwa powstania styczniowego stoczona 4 lipca 1863 roku w okolicach wsi Piotrkowice. Walka toczyła się między oddziałem polskiej kawalerii pod dowództwem Ludwika Mycielskiego, a oddziałem rosyjskim pod dowództwem kapitana Dobryszyna. Starcie zakończyło się przegraną powstańców.

3 lipca 1863 roku oddział kawalerii liczący ok. 60 jeźdźców wkroczył z zaboru austriackiego do Kongresówki. Zaraz na początku Ludwik Mycielski na czele swojej jazdy stoczył zwycięską potyczkę pod Słomnikami z rosyjską strażą graniczną. Ruszył potem w głąb kraju. 4 lipca podsunął się w okolice Wodzisławia. Pod Nawarzycami spotkał garstkę kozaków. Była to przednia straż kapitana Dobroszyna, idącego z 2 i pół roty pułku smoleńskiego z Jędrzejowa do Wodzisławia. Kozacy uciekając przed polską kawalerią do Piotrkowic, wciągnęli Polaków w zasadzkę piechoty zaczajonej w zbożu. Rosjanie otworzyli do powstańców ogień rotowy. Kawaleria polska się zatrzymała i zmieszała. Pod gradem kul nieprzyjacielskich oddział polski nie był już zdolny do sformowania się do boju. Powstańcy się więc w części rozbiegli. Część oddziału z rannym dowódcą wymykając się pościgowi powróciła do zaboru austriackiego. Tam austriaccy rozbroili 30 Polaków i zabrali 40 koni. Pod Piotrkowicami powstańcy stracili kilkunastu ludzi w rannych i zabitych.

Bibliografia

• Stanisław Zieliński: Bitwy i potyczki 1863-1864; na podstawie materyałów drukowanych i rękopiśmiennych Muzeum Narodowego w Rapperswilu, Rapperswil 1913, s. 172.