Bitwa pod Studzianną

Bitwa pod Studzianną

powstanie styczniowe
Generał Antoni Jeziorański w obozie pod Studzianną
Czas	10 lutego 1863
Miejsce	Studzianna
Terytorium	Królestwo Kongresowe
Wynik	zwycięstwo powstańców
Strony konfliktu
powstańcy styczniowi Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Antoni Jeziorański Doniec-Chmielnicki
Siły
466 strzelców 1907 kawalerzystów 885 kosynierów 3 armaty nieznane
Straty
nieznane co najmniej 2 zabitych
Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904) miejsce bitwy
51°31′26″N 20°20′50″E/51,523889 20,347222

Bitwa pod Studzianną – starcie stoczone 10 lutego 1863 roku pomiędzy oddziałem Antoniego Jeziorańskiego a połączona kolumną Dońca Chmielińskiego i Zwierowa^[1].

Przed bitwą

W lutym do powiatu opoczyńskiego przybył oddział Jeziorańskiego (wcześniej tocząc między innymi bitwę pod Rawą Mazowiecką). 10 lutego dotarł do Studzianny gdzie założył obóz. Jeszcze przed bitwą kilka rozbitków z innych oddziałów dotarło do Studzianną. Rozdzielono również na chwile oddział na kilka mniejszych^[2].

Starcie

Kozacy Dońca Chmielińskiego rozpoznali Powstańców znajdujących się w Studziannie. Moskale otoczyli wieś i zaczęli ostrzeliwać oddział. Wobec tego powstańcy wysłali kawalerie by pobić moskali. Szarża spowodowała odwrót oddziałów Dońca Chmielnickiego do Tomaszowa Mazowieckiego. Chcąc zaskoczyć powstańców, Rosjanie zaatakowali ponownie. Po krótkiej walce Moskale znowu się wycofali tym razem na dobre. Tego samego dnia oddział Jeziorańskiego opuścił Studzianne zajmując 12 lutego Przedbórz i wyruszył w Góry Świętokrzyskie, gdzie połączył się z oddziałem Mariana Langiewicza^[2][1].

Przypisy