Bitwa pod Tarczkiem

Bitwa pod Tarczkiem
I najazd mongolski na Polskę
Czas19 marca 1241
Miejscepod Tarczkiem
Przyczynaszybki pochód wojsk mongolskich
Wynikprzegrana wojsk polskich
Strony konfliktu
PolskaImperium mongolskie
Dowódcy
Kajdan
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
50°56′35,1600″N 21°00′11,8800″E/50,943100 21,003300

Bitwa pod Tarczkiem – stoczona pomiędzy siłami polskimi a wojskami mongolskimi podczas I najazdu mongolskiego na Polskę w XIII wieku.

W marcu 1241, po styczniowej eskapadzie oraz po lutowych działaniach zaczepnych zakończonych zdobyciem przez Mongołów Sandomierza i zwycięskim starciem pod Turskiem Wielkim, ruszyły na Polskę główne siły armii mongolskiej. Pod Sandomierzem siły tatarskie rozdzieliły się na dwie grupy. Jedna, dowodzona przez Bajdara i Ordu, licząca około 15 tys. ludzi, podążyła na zachód gdzie zwyciężyła siły polskie pod Chmielnikiem. Druga, w sile około 10 tys. dowodzona, jak podaje Jan Długosz przez naczelnika Kajdana skierowała się na północ, w kierunku ziemi łęczyckiej i Kujaw. 19 marca oddział ten starł się z rycerstwem polskim na polach pod wsią Tarczek zadając Polakom kolejną klęskę.

Istnieją sprzeczne poglądy co do przyczyny pojawienia się sił polskich w rejonie Bodzentyna i Tarczka. Według jednych opinii oddziały polskie były północną grupą przygotowaną do uderzenia na zagony Kajdana. Druga opinia bardziej realna mówi o tym, że rycerstwo krakowskie uchodzące spod Chmielnika zostało jak gdyby wciągnięte przez wycofujące się oddziały mongolskie w rejon działania sił Kajdana i tu w krwawej walce ostatecznie rozbite.

Jak donoszą podania wieś została później doszczętnie spalona, a szlak przemarszu Mongołów znaczony był krwią i ogniem. Skierowany w stronę ziemi łęczyckiej i Kujaw oddział mongolski 1 kwietnia 1241 przybył do Krakowa i 8 kwietnia do Wrocławia i połączył się z siłami głównymi.

Bibliografia

  • Piastowie. Leksykon biograficzny, Kraków 1999, s. 397.
  • Wielka historia Polski, t. 1, do 1320, Kraków 1999, s. 187-188.
  • Stefan Krakowski, Polska w walce z najazdami tatarskimi w XIII wieku, Warszawa 1956, s. 136-137.

Media użyte na tej stronie

Relief Map of Poland.svg
Autor: TUBSEmail Silk.svg Gallery, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Poland
U+2694.svg
zwei stilisierte gekreuzte Schwerter als Zeichen zur Nutzung in Karten, in der Genealogie, etc.; Unicode-Zeichen U+2694
Świętokrzyskie Voivodeship Relief location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief location map of Świętokrzyskie Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 51.4 N
  • S: 50.1N
  • W: 19.6 E
  • E: 22 E