Bitwa pod Walcourt

Bitwa pod Walcourt

wojna palatynacka
Czas	27 sierpnia 1689
Miejsce	Walcourt na południe od Charleroi
Terytorium	Belgia
Wynik	zwycięstwo Anglii i Holandii
Strony konfliktu
Francja Anglia, Republika Holandii
Dowódcy
książę D'Humières (Louis de Crévant) książę Waldeck
Siły
Nieznane Nieznane
Straty
600 – 1 000 zabitych i rannych Nieznane
Położenie na mapie Belgii miejsce bitwy
50°15′N 4°25′E/50,250000 4,416667

Bitwa pod Walcourt – starcie zbrojne, które miało miejsce 27 sierpnia 1689 i była częścią wojny palatynackiej.

Wstęp

Francuski marszałek d'Humières, mając przeważające siły, postanowił zaatakować wojska sprzymierzone. Zostawiając za sobą garnizony w Lille i Tournai dla osłony przed Hiszpanami, ruszył śpiesznym marszem z Maubeuge przeciwko wojskom angielsko-holenderskim, które posuwały się wolno z Namur do Philippeville. Ponieważ Wilhelm III Orański przebywał w tym czasie w Anglii, armią sprzymierzonych dowodził Waldeck. Pod rozkazami Waldecka służył Marlborough, któremu Wilhelm Orański powierzył dowództwo nad brygadą liczącą 8 000 żołnierzy. Drugim po Marlboroughu w komendzie i drugim, jeśli chodzi o zdolności wojskowe był Thomas Tollemache.

Bitwa

Awangarda francuskiej armii zaskoczyła furażystów ochranianych przez brytyjski 16. regiment piechoty dowodzony przez pułkownika Hodgesa. Zaciekły opór jaki stawił wspomniany regiment dał czas armii sprzymierzonych na uformowanie szyków i przygotowanie się do bitwy.

D'Humières rzucił swe przednie straże na most i sąsiednie fortyfikacje w celu oczyszczenia drogi po to by przeprawić swe wojska za rzekę Heure. Próba ta kosztowała go stratę 1000 ludzi. Wobec niepowodzenia, rozpoczął odwrót.

Około godziny 6 Waldeck wyprowadził podwójny kontratak. Holendrzy pod wodzą generała Slangenberga uderzyli na lewe skrzydło, natomiast Anglicy pod dowództwem Marlborougha na prawe. Francuzi wycofywali się, a znakomita postawa francuskiej kawalerii zapobiegła przekształceniu się odwrotu w paniczną ucieczkę. Przez kilka dni obie armie stały naprzeciw siebie, od czasu do czasu prowadząc wzajemny ostrzał artyleryjski, lecz do walk już nie doszło. D'Humières wycofał się w okolice twierdzy Scheldt, natomiast Waldeck ruszył do Brukseli.