Bitwa w Cieśninie Kerczeńskiej

Bitwa w Cieśninie Kerczeńskiej

Wojna rosyjsko-turecka (1787–1792)
Czas	19 lipca1790
Miejsce	Cieśnina Kerczeńska
Terytorium	Morze Czarne
Wynik	Zwycięstwo Rosji
Strony konfliktu
Rosja Turcja
Dowódcy
Fiodor Uszakow kapudan Hüseyin Pasza
Siły
10 okrętów liniowych, 6 fregat, 17 okrętów pomocniczych, 836 dział 10 okrętów liniowych, 8 fregat, 32 okręty pomocnicze, 1100 dział
Straty
29 zabitych, 68 rannych 1 okręt
Położenie na mapie Morza Czarnego miejsce bitwy
44,9°N 37,0°E/44,900000 37,000000

Bitwa w Cieśninie Kerczeńskiej została stoczona 19 lipca 1790 r. w trakcie wojny rosyjsko-tureckiej 1787–1792.

Mimo wcześniejszych porażek na czarnomorskim i śródziemnomorskim teatrze wojny, Turcy zdecydowali się na desant na Krymie. Dowodzący Rosjanami kontradmirał Fiodor Uszakow zdawał sobie sprawę z ich zamierzeń, zwłaszcza po przeprowadzonym w maju i czerwcu 1790 wypadzie pod nieprzyjacielskie wybrzeża, podczas którego zniszczył 15 transportowców, kilka okrętów eskortowych i składy^[1].

Uszakow dowodzący eskadrą w sile 10 okrętów liniowych, 6 fregat i 17 mniejszych jednostek^[2] (łącznie 860 dział^[1]), zablokował więc Cieśninę Kerczeńską, w oczekiwaniu na prawdopodobny desant. Turecka flota kapudana Hüseyina Paszy (10 okrętów liniowych, 8 fregat, 32 mniejsze jednostki^[2], 1100 dział^[1]), która przybyła 19 lipca, była nieco silniejsza. Uszakow zdecydował się na próbę zniwelowania tureckiej przewagi dzięki walce manewrowej i wyszedł im naprzeciw (wedle obowiązujących zasad winien był przyjąć walkę na kotwicy)^[2]. Z fregat sformował eskadrę odwodową, którą, gdy Turcy skupili atak na awangardzie komodora Gawriła Golenkowa, pchnął mu z pomocą^[1]. Po odparciu pierwszego ataku tureckiego, zbliżył swoje okręty liniowe do przeciwnika na dystans strzału z broni ręcznej. Szczególnie zajadle Rosjanie atakowali jednostki flagowe, utrudniając dowodzenie. Kilka okrętów tureckich wyszło z linii, a pod wieczór cała eskadra odpłynęła, tracąc jeden okręt i porzucając plany desantu^[2]. Pozostałe okręty wycofały się, korzystając z przewagi prędkości^[1].

Na pamiątkę zwycięskiej bitwy w 1915 r. jednemu z okrętów Floty Czarnomorskiej nadano nazwę „Kercz”.

Przypisy