Bitwa w Sadadzie

Bitwa w Sadadzie

wojna domowa w Syrii
Czas	21–28 sierpnia 2013
Miejsce	Sadad
Terytorium	Syria
Przyczyna	atak islamistów
Wynik	status quo
Strony konfliktu
Dżabhat an-Nusra Państwo Islamskie Wolna Armia Syrii  Syria Siły Zbrojne Syrii milicja
Straty
80 zabitych 100 zabitych 46 zabitych cywilów, 10 zaginionych
Położenie na mapie Syrii miejsce bitwy
34°14′31,130″N 37°03′00,066″E/34,241981 37,050018

Bitwa w Sadadzie – walki w mieście Sadad, leżącym w muhafazie Hims, w dniach 21–28 października 2013, w czasie syryjskiej wojny domowej. Starcie rozpoczęło się szturmem islamistów i zakończyło odbiciem miasta przez Siły Zbrojne Syrii. Tygodniowa bitwa o chrześcijańskie miasto zakończyła się śmiercią ok. 250 osób.

Bitwa

Szturm na Sadad zamieszkiwany przed wojną przez 15 tysięcy osób, głównie wyznania prawosławnego, leżący pomiędzy Himsem a Damaszkiem, rozpoczął się 21 października 2013. Rozpoczynający atak islamscy bojownicy z Dżabhat an-Nusra wysłali dwóch zamachowców-samobójców, którzy wysadzili się u bram miasta, co umożliwiło reszcie rebeliantów dostać się do miasta^[1], gdzie nie napotkali już oporu^[2]. Miejscowa milicja poddała się natychmiast, a bojownicy zajęli główny plac miasta. Ustawili tam głośniki przez które nawoływali cywilów do pozostania w domach. Tych, którzy nie zastosowali się do poleceń, zabijano. Następnie na ulicach znaleziono dziewięć zamordowanych osób^[2].

Rano 22 października 2013 islamiści do których dołączyło tzw. Państwo Islamskie (ISIS) oraz miejscowi bojownicy zrzeszeni w Wolnej Armii Syrii (FSA), upozorowali odwrót z miasta. Wobec tego syryjska armia wysłała na odsiecz miastu bataliony, które wpadły w zasadzkę ukrywających się na polach i sadach rebeliantów^[2]. Walki przyniosły ciężkie straty. Bitwa przeniosła się na terytorium miasta, które 23 października 2013 zostało zbombardowane przez lotnictwo Syryjskich Arabskich Sił Powietrznych^[3].

25 października 2013 metropolita Syryjskiego Kościoła Ortodoksyjnego arcybiskup Silwanus Butrus an-Nima ogłosił, iż setki cywilów zostało uwiezionych w mieście, które stało się polem bitwy. Duchowny ostrzegał przed groźbą masakry na tle religijnym. Dzień później w walkach zginął dowódca rebeliantów, co załamało morale napastników. Syryjscy aktywiści informowali, że wielu cywilów próbowało ucieczki z dzielnic kontrolowanych przez Dżabhat an-Nusra^[4]. Z miasta uciekło ok. 2500 rodzin. Cywile znajdowali schronienie głównie w oddalonym o 8 km Al-Hafar.

Miasto zostało ostatecznie odbite przez siły rządowe 28 października 2013, kiedy rebelianci zarządzili faktyczny odwrót z miasta, w którym w czasie walk zdewastowaniu uległa znaczna część miejskiej infrastruktury oraz m.in. kościół pod wezwaniem świętego Teodora. Sadad został pozbawiony elektryczności, wody i linii telefonicznych. Domostwa zostały złupione, a chrześcijańskie świątynie zniszczono i zbezczeszczono. Zabierano z nich stare księgi i meble. Nie oszczędzono szkół, budynków rządowych oraz gmachu poczty, szpitala i przychodni.

Syryjscy żołnierze znaleźli na arenie walk ciała 46 cywilów, w tym kobiet i dzieci. Około 30 zwłok znajdowało się w dwóch zbiorowych mogiłach. 30 kolejnych chrześcijan zostało rannych, a 10 zaginęło bez wieści. Arcybiskup Silwanus Butrus an-Nima nazwał to największą masakrą chrześcijan podczas syryjskiej wojny domowej^[5]. Miejskie walki przyniosły bardzo duże straty po obu stronach. W tygodniowej bitwie zginęło 100 żołnierzy oraz 80 islamistów i kilkudziesięciu bojowników FSA^[6].

Przypisy