Biuro Bezpieczeństwa Narodowego

Biuro Bezpieczeństwa Narodowego

Logo BBN
Budynek Biura Bezpieczeństwa Narodowego przy ul. Karowej 10 w Warszawie
Państwo	Polska
Data utworzenia	1991
Szef	Jacek Siewiera
Zastępca Szefa	gen. dyw. Dariusz Łukowski
Budżet	14,80 mln zł (2018)[1]
Zatrudnienie	72 (2018)[2]
Adres
ul. Karowa 10 00-315 Warszawa
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Biuro Bezpieczeństwa Narodowego
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Biuro Bezpieczeństwa Narodowego
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Biuro Bezpieczeństwa Narodowego
52°14′37,11″N 21°01′07,87″E/52,243642 21,018853
Strona internetowa

Biuro Bezpieczeństwa Narodowego (BBN) – polski urząd realizujący powierzone przez Prezydenta RP zadania w zakresie bezpieczeństwa narodowego.

Biuro jest merytoryczno-organizacyjnym zapleczem (funkcja sekretariatu) Rady Bezpieczeństwa Narodowego. Jest urzędem, przy pomocy którego Prezydent RP wykonuje swoje zadania w zakresie bezpieczeństwa i obronności. BBN zajmuje się także monitorowaniem przedsięwzięć mających wpływ na stan bezpieczeństwa i obronności państwa^[3].

Biuro Bezpieczeństwa Narodowego ma siedzibę przy ul. Karowej 10 w Warszawie.

Historia

Zostało powołane 31 stycznia 1991 przez Prezydenta RP Lecha Wałęsę zarządzeniem nr 3/91 w sprawie składu oraz zasad i trybu działania Komitetu Obrony Kraju. Ustawowego usytuowania BBN, potwierdzającego sposób i zakres działania Biura, dokonano po raz pierwszy ustawą z 25 października 1991 o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz innych ustaw. Powołanie BBN jest symbolicznie związane ze zmianą nazwy państwa we wskazanej ustawie na obecną – Rzeczpospolitą Polską. Obecnie status BBN określają przepisy art. 11 ustawy z 21 listopada 1967 o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz zarządzenie Prezydenta RP w sprawie organizacji i zakresu działania BBN^[4].

Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego odpowiada za jego działalność przed Prezydentem RP. W początkowym okresie funkcjonowania (1991) Biuro podlegało Ministrowi Stanu ds. Bezpieczeństwa Narodowego w Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

W 2005 na dachu budynku oddano do użytku wielofunkcyjne lądowisko Sokół dla śmigłowców.

Zakres działania Biura Bezpieczeństwa Narodowego^[5]

• realizowanie powierzonych przez Prezydenta RP zadań w zakresie bezpieczeństwa i obronności, w tym inicjowanie i udział w przygotowaniu koncepcji oraz planów organizacji i funkcjonowania zintegrowanego systemu kierowania bezpieczeństwem narodowym, a także nadzór nad ich realizacją w imieniu Prezydenta RP;
• monitorowanie i analizowanie kształtowania się strategicznych warunków bezpieczeństwa narodowego (wewnętrznych i zewnętrznych) oraz przygotowywanie ocen i wynikających z nich wniosków dla Prezydenta RP;
• opracowywanie i opiniowanie dokumentów o charakterze strategicznym (koncepcji, dyrektyw, planów, programów) w zakresie bezpieczeństwa narodowego, w odniesieniu do których kompetencje posiada Prezydent RP oraz nadzór nad realizacją zawartych w nich zadań określonych przez Prezydenta RP;
• monitorowanie, ocena i opiniowanie bieżącej działalności Sił Zbrojnych RP, perspektywicznych programów rozwojowych oraz planów operacyjnych ich użycia – w ramach zwierzchnictwa nad nimi Prezydenta RP;
• współpraca z organami władzy publicznej i organizacjami społecznymi w sprawach dotyczących bezpieczeństwa narodowego;
• monitorowanie, ocena i opiniowanie bieżącej działalności organów władzy publicznej i innych państwowych jednostek organizacyjnych w sferze bezpieczeństwa pozamilitarnego, w tym bezpieczeństwa publicznego i społeczno-gospodarczego oraz formułowanie opinii i wniosków w tym zakresie dla Prezydenta RP;
• opracowywanie i opiniowanie z upoważnienia Prezydenta RP projektów aktów normatywnych i innych aktów prawnych w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego;
• merytoryczna i organizacyjna obsługa Rady Bezpieczeństwa Narodowego.

Kierownictwo Biura Bezpieczeństwa Narodowego

• Jacek Siewiera – szef BBN, sekretarz RBN od 11 października 2022
• gen. dyw. Dariusz Łukowski – zastępca szefa BBN od marca 2022

Szefowie Biura Bezpieczeństwa Narodowego

Lp.	Zdjęcie	Imię i nazwisko	Okres urzędowania
Ministrowie Stanu ds. Bezpieczeństwa Narodowego
1		Jacek Merkel	29 grudnia 1990 – 11 marca 1991
2		Lech Kaczyński	12 marca 1991 – 1 listopada 1991
Szefowie Biura Bezpieczeństwa Narodowego
1(3)		Jerzy Milewski	8 lutego 1991 – 13 czerwca 1994
2(4)		Henryk Goryszewski	14 czerwca 1994 – 22 grudnia 1995
3(5)		Jerzy Milewski	3 stycznia 1996 – 10 lutego 1997
4(6)	(c) Martin Rulsch, Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0	Marek Siwiec	19 lutego 1997 – 17 czerwca 2004
-		p.o. gen. dyw. Tadeusz Bałachowicz	18 czerwca 2004 – 28 lutego 2005
5(7)		Jerzy Bahr	1 marca 2005 – 22 grudnia 2005
-	(c) Kkic at pl.wikipedia, CC BY-SA 3.0	p.o. adm. floty Ryszard Łukasik	22 grudnia 2005 do 13 stycznia 2006
-		p.o. Andrzej Urbański	13 stycznia 2006 – 24 sierpnia 2006
6(8)		Władysław Stasiak	24 sierpnia 2006 – 8 sierpnia 2007
-		p.o. gen. dyw. Roman Polko	8 sierpnia 2007 – 19 listopada 2007
7(9)		Władysław Stasiak	19 listopada 2007 – 15 stycznia 2009
8(10)		Aleksander Szczygło	15 stycznia 2009 – 10 kwietnia 2010
-		p.o. Zbigniew Nowek	10 kwietnia 2010 – 13 kwietnia 2010
9(11)		Stanisław Koziej	13 kwietnia 2010 – 6 sierpnia 2015
vacat od 6 do 7 sierpnia 2015
10(12)		Paweł Soloch	7 sierpnia 2015 – 10 października 2022
11(13)		Jacek Siewiera	od 11 października 2022

Budżet, zatrudnienie i wynagrodzenia

Wydatki Biura Bezpieczeństwa Narodowego są realizowane w ramach części 01 budżetu państwa – Kancelaria Prezydenta RP.

W 2018 wydatki BBN wyniosły 14,80 mln zł^[1]. Przeciętne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło 72 osoby, a średnie miesięczne wynagrodzenie brutto 10 450 zł^[2].

W ustawie budżetowej na 2019 wydatki Biura Bezpieczeństwa Narodowego zaplanowano w wysokości 18,48 mln zł^[6].

Zobacz też

• Rada Bezpieczeństwa Narodowego
• Rządowe Centrum Bezpieczeństwa

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa Biura Bezpieczeństwa Narodowego