Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych

Biuro Personalne
Ministerstwa Spraw Wojskowych
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie17 lutego 1927
Rozformowanie1939
Dowódcy
Pierwszygen. bryg. Michał Tokarzewski-Karaszewicz
Obecnypłk Marian Chilewski
Organizacja
Dyslokacjagarnizon Warszawa
PodległośćMinisterstwo Spraw Wojskowych

Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych – centralny organ Ministerstwa Spraw Wojskowych właściwy w sprawach personalnych[1].

Historia biura

Z dniem 17 lutego 1927 z rozkazu ministra spraw wojskowych został zlikwidowany Oddział V Sztabu Generalnego, a równocześnie zostało utworzone Biuro Personalne MSWojsk., jako „centralny organ Ministerstwa Spraw Wojskowych dla spraw personalnych”[2][3].

7 grudnia 1927 minister spraw wojskowych zatwierdził organizację i skład osobowy biura. Szef biura podlegał bezpośrednio ministrowi spraw wojskowych i posiadał upoważnienie ministra spraw wojskowych do wydawania i podpisywania w jego imieniu zarządzeń personalnych we wszystkich sprawach, co do których nie została zastrzeżona osobista decyzja ministra spraw wojskowych i Prezydenta Rzeczypospolitej. Szef biura posiadał w stosunku do podwładnego sobie personelu biura uprawnienia dowódcy okręgu korpusu[1]. Biuro zostało powołane w celu koordynowania i ujednolicenia zarządzeń personalnych ministra spraw wojskowych dotyczących wojska lądowego, marynarki wojennej, duchowieństwa wojskowego oraz funkcjonariuszy cywilnych zatrudnionych w instytucjach wojskowych[1].

Organizacja biura w 1927

Organizacja biura w grudniu 1927:

  • szef biura oraz jego zastępca,
  • wydział ogólny,
  • wydział wyższych dowództw,
  • wydział ewidencyjny,
  • samodzielny referat szeregowych zawodowych i szeregowych nadterminowych,
  • samodzielny referat funkcjonariuszy cywilnych.

Skład osobowy biura obejmował jednego generała, 27 oficerów sztabowych broni, 9 oficerów administracyjnych, 10 podoficerów zawodowych i naterminowych oraz 28 urzędników cywilnych i 5 niższych funkcjonariuszy cywilnych. Szeregowi – ordynansi osobiści oficerów sztabowych oraz szeregowi ordynansi do koni w liczbie trzech byli przydzielani z batalionu sztabowego MSWojsk[1].

Struktura i obsada personalna biura

Szefowie biura
Zastępcy szefa biura
  • ppłk dypl. piech. Zygmunt Jerzy Kuczyński (30 IV 1927)
  • mjr / ppłk piech. Kazimierz Kominkowski (IV 1929[4] – 30 IV 1934 → rezerwa[5])
  • ppłk piech. Jan II Mazurkiewicz (1939)
Obsada personalna i struktura Biura w marcu 1939[6][a]
StanowiskoStopień, imię i nazwiskoUwagi
szef biurapłk piech. Marian Chilewski†27 XI 1939 Băile Herculane[8]
zastępca szefa Biura ds. rezerwppłk piech. Jan II Mazurkiewicz
sekretarz szefa biurakpt. int. Władysław Burzyńskiniemiecka niewola[9]
Wydział I Ogólno-Organizacyjny
szef Wydziałuppłk piech. Stanisław Kordziński†21 XII 1940[8]
zastępca szefamjr piech. Józef Groszekniemiecka niewola
kierownik referatu 1 organizacyjnegomjr piech. Józef Antoni Skórnicki†1940 Charków[10]
kierownik referatu 2 spraw prawnych i honorowychmjr aud. Zygmunt Hilary Staniszewski†1940 Katyń[11]
kierownik referatu 3 odznaczeń i redakcji „Dziennika Personalnego”kpt. adm. (piech.) Stanisław Sowa†1940 Charków[12]
kierownik referatu 4 podoficerów zawodowych i nadterminowychkpt. adm. (piech.) Jan Komarnicki†1940 Katyń[13]
referentkpt. adm. (piech.) Stanisław Myczkowski
Wydział II Oficerów Służby Stałej
szefppłk adm. (piech.) Franciszek Lewcio†1940 Charków[14]
zastępca szefamjr kaw. Stanisław Jan Wołoszyn-Broczyński†1940 Charków[15]
kierownik referatu 1 piechotymjr piech. Józef II Komenda†1940 Charków[16]
referentkpt. adm. (piech.) Wacław Sliżewicz[b]
kierownik referatu 2 kawalerii i taborówmjr adm. (art.) Władysław Ekiert[c]
kierownik referatu 3 artyleriimjr art. Zygmunt Józefkowicz[d]PSZ w Wielkiej Brytanii
referentkpt. art. Jan Skupiński[e]†1943 Francja[23]
kierownik referatu 4 broni pancernych i saperówkpt. br. panc. Julian Ciszewski[f]
kierownik referatu 5 łączności i żandarmeriikpt. adm. (piech.) Wacław Plackowski
kierownik referatu 6 uzbrojenia, audytorów i geografówmjr uzbr. Bronisław Wawrzyniec Pater
kierownik referatu 7 administracji, intendentury i Korpusu Kontrolerówkpt. adm. (int.) Wiktor Pieniący-Pieniążek
kierownik referatu 8 zdrowia i weterynariikpt. lek. dr Włodzimierz Eugeniusz Krementowski†1940 Charków[27]
referentkpt. san. Alojzy Merchut
kierownik referatu 9 ewidencyjnegomjr adm. (art.) Franciszek Obstarczyk
referentkpt. adm. (piech.) Teodor Marian Żelazowski
Wydział III Rezerw
szefmjr adm. (piech.) Tadeusz Piotr Bronikowski
zastępca szefamjr adm. (piech.) Stanisław Wielkopolan
kierownik referatu 1 piechotymjr adm. (piech.) Marian Krygiel
referentkpt. adm. (piech.) Stanisław Wyszyński†1940 Charków[28]
kierownik referatu 2 kawalerii i taborówmjr kaw. Leon Jan Panczakiewicz†1940 Charków[29]
kierownik referatu 3 artyleriimjr adm. (art.) Wiktor Rudolf Kaleta
kierownik referatu 4 broni pancernych i saperówkpt. adm. (sap.) Jan Fuhrman†1940 Charków[30]
kierownik referatu 5 łączności i żandarmeriikpt. żand. Ryszard Sikorski†1940 Charków[31]
kierownik referatu 6 uzbrojenia, audytorów i geografówkpt. uzbr. Edward Duszkiewicz
kierownik referatu 7 intendentury i Korpusu Kontrolerówkpt. int. Edward Federowicz
kierownik referatu 8 zdrowia i weterynariimjr lek. dr Wacław Jaros
kierownik referatu 9 ogólnegokpt. int. Edward Bieliński
Wydział IV Obsad Sztabów i Wyższych Dowództw
szefmjr piech. Jan Zdzisław Nałęcz-Koniuszewski
kierownik referatu 1 obsad pokojowychmjr adm. (art.) Stanisław I Konasiewicz[g]
referentkpt. adm. (piech.) Józef Hola
kierownik referatu 2 obsad wojennychmjr adm. (piech.) Ferdynand Mazaraki†1940 Charków[33]
referentkpt. adm. (piech.) Józef I Kowalówka

Uwagi

  1. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[7].
  2. kpt. adm. (piech.) Wacław Sliżewicz ur. 10 kwietnia 1894 w Wiaźmie, w rodzinie Adolfa. Po zakończeniu II wojny światowej wrócił do kraju i został zarejestrowany w jednej z rejonowych komend uzupełnień[17]. Był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[18].
  3. mjr adm. (art.) Władysław Ekiert ur. 8 października 1894. Był odznaczony KN, KW i SKZ[19].
  4. Płk art. Zygmunt Józefkowicz ur. 3 marca 1895. Zmarł 16 marca 1965 i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[20]. Był odznaczony KN, OOP5, KWx3 i SKZ[21].
  5. kpt. art. Jan Skupiński ur. 21 marca 1897 w Bielsku. Był odznaczony KW i SKZ[22].
  6. kpt. br. panc. Julian Ciszewski ur. 3 października 1897 w Kijowie, w rodzinie Cezarego[24]. 12 marca 1933 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 i 3. lokatą w korpusie oficerów samochodowych[25]. W 1937, w tym samym stopniu i starszeństwie, został przeniesiony do korpusu oficerów broni pancernych, grupa techniczna. Był odznaczony SKZ[26].
  7. Stanisław I Konasiewicz ur. 23 grudnia 1893 w Sokalu, w rodzinie Bronisława. Po zakończeniu II wojny światowej wrócił do kraju i został zarejestrowany w jednej z rejonowych komend uzupełnień[32]. Był odznaczony KN, KWx4, SKZ, KZWLŚr.[19]

Przypisy

  1. a b c d Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 35 z 7 grudnia 1927, poz. 409.
  2. Rozkaz Tajny L. 11 Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV z 9 marca 1927 w: Żandarmeria Wojskowa w dokumentach z lat 1918–1939. T. 3: Dzienniki Rozkazów (Tajne). Warszawa: Centralna Biblioteka Wojskowa, 2020, s. 216. ISBN 978-83-63050-69-6..
  3. Böhm 1994 ↓, s. 161.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929, s. 118, równocześnie był kierownikiem Samodzielnego Referatu Personalnego GISZ.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 140.
  6. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 433.
  7. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
  8. a b Straty ↓.
  9. Straty ↓, poz. 1, 26.
  10. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 491.
  11. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 590.
  12. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 505.
  13. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 278.
  14. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 297.
  15. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 609.
  16. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 238.
  17. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-24]..
  18. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 300.
  19. a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 288.
  20. Cmentarz Stare Powązki: MICHAŁ MYSZKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2022-01-24].
  21. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 165.
  22. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 176.
  23. Straty ↓, poz. 1, 2.
  24. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-24]..
  25. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 14 marca 1933, s. 49.
  26. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 240.
  27. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 262.
  28. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 618.
  29. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 397.
  30. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 120.
  31. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 484.
  32. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-24]..
  33. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 338.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).