Bjarte Engen Vik

Bjarte Engen Vik

Data i miejsce urodzenia	3 marca 1971 Tromsø
Klub	Bardufoss IF
Wzrost	174 cm
Debiut w PŚ	15.12 1990, Trondheim (42. miejsce – Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	12.01 1991, Bad Goisern (12. miejsce – Gundersen)
Pierwsze podium w PŚ	5.12 1992, Vuokatti (3. miejsce – Gundersen)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Igrzyska olimpijskie złoto Nagano 1998 Gundersen złoto Nagano 1998 Sztafeta srebro Lillehammer 1994 Sztafeta brąz Lillehammer 1994 Gundersen Mistrzostwa świata złoto Trondheim 1997 Sztafeta złoto Ramsau 1999 Gundersen złoto Ramsau 1999 Sprint złoto Lahti 2001 Gundersen złoto Lahti 2001 Sztafeta srebro Thunder Bay 1995 Sztafeta srebro Trondheim 1997 Gundersen srebro Ramsau 1999 Sztafeta Mistrzostwa świata juniorów złoto Szczyrbskie Jezioro 1990 Sztafeta Puchar Świata Kryształowa kula 1997/1998 Kryształowa kula 1998/1999 2. miejsce 1994/1995 2. miejsce 1999/2000 3. miejsce 1996/1997 3. miejsce 2000/2001
Inne nagrody
Medal Holmenkollen 1997

Bjarte Engen Vik (ur. 3 marca 1971 w Tromsø) – norweski kombinator norweski, czterokrotny medalista olimpijski, ośmiokrotny medalista mistrzostw świata, złoty medalista mistrzostw świata juniorów i dwukrotny zdobywca Pucharu Świata.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Bjarte Engen Vik pojawił się w marcu 1990 roku podczas Mistrzostw Świata Juniorów w Štrbskim Plesie, gdzie wspólnie z kolegami wywalczył złoty medal w zawodach drużynowych. Dziewięć miesięcy później, 15 grudnia 1990 roku w Trondheim zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 42. miejsce w zawodach metodą Gundersena. W sezonie 1990/1991 wystąpił jeszcze tylko raz, 12 stycznia 1991 roku w Bad Goisern, gdzie był dwunasty w Gundersenie. Były to jego pierwsze pucharowe punkty i w klasyfikacji generalnej zajął 30. pozycję.

W rywalizacji pucharowej sezonu 1991/1992 spisał się przeciętnie, najlepszy wynik uzyskując 18 stycznia 1992 roku w Murau, gdzie był ósmy. Pierwszy raz na podium zawodów Pucharu Świata stanął 5 grudnia 1992 roku w fińskim Vuokatti, gdzie był trzeci w Gundersenie. Był to jego najlepszy wynik i jedyne podium w sezonie 1992/1993. W cyklu tym pojawił się jeszcze cztery razy, za każdym razem punktując, co dało mu 11. pozycję klasyfikacji generalnej. W konkursie indywidualnym na Mistrzostwach Świata w Falun w 1993 roku był czwarty, w walce o miejsce na podium lepszy o 5,6 sekundy okazał się jego rodak Knut Tore Apeland. Mimo dobrego wyniku nie brał udziału w konkursie drużynowym.

Pierwszy sukces w kategorii seniorów Vik osiągnął na Igrzyskach Olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku. W konkursie drużynowym Norwegowie w składzie Knut Tore Apeland, Fred Børre Lundberg i Bjarte Engen Vik znaleźli się po skokach na drugiej pozycji, jednak do prowadzących Japończyków tracili ponad 5 minut. W biegu odrobili tylko 18 sekund i tyle samo zyskali nad trzecimi na mecie Szwajcarami. W zawodach indywidualnych Bjarte ukończył konkurs skoków na trzeciej pozycji. Przed biegiem tracił 43 sekundy do prowadzącego Lundberga i 20 sekund do drugiego Ago Markvardta z Estonii. Na trasie biegu zdołał wyprzedzić Estończyka, jednak sam został minięty przez Japończyka Takanoriego Kōno, z którym przegrał walkę o srebrny medal o zaledwie 0.8 sekundy. We wszystkich zawodach pucharowych sezonu 1993/1994 plasował się w czołowej dziesiątce, przy czym aż sześciokrotnie zajmował czwarte miejsce. Na podium stanął raz – 22 stycznia 1994 roku w Trondheim zajął trzecie miejsce. Czwarty był także w klasyfikacji generalnej.

Najsłabszym wynikiem Vika w sezonie 1994/1995 było 11. miejsce podczas zawodów w austriackim Bad Goisern. Poza tym sześciokrotnie stawał na podium, raz zajmując drugie miejsce i pięciokrotnie trzecie. W klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce z wyraźną stratą do Japończyka Kenjiego Ogiwary, który wygrał 6 z 10 konkursów. Trzecie miejsce przypadło Knutowi Tore Apelandowi. Podczas Mistrzostw Świata w Thunder Bay w 1995 roku wspólnie z Halldorem Skardem, Lundbergiem i Apelandem wywalczył srebrny medal w sztafecie. Po raz kolejny Norwegowie musieli uznać wyższość Japończyków. Konkurs indywidualny Vik zakończył na siódmej pozycji, tracąc do podium niecałą minutę. W sezonie 1995/1996 ponownie zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. Na podium stawał trzykrotnie, przy czym 2 marca 1996 roku w Lahti odniósł swoje pierwsze zwycięstwo pucharowe wygrywając zawody metodą Gundersena. Dwa tygodnie później zwyciężył także w Oslo, a 16 grudnia 1995 roku był trzeci Sankt Moritz.

Na Mistrzostwach Świata w Trondheim w 1997 roku razem ze Skardem, Apelandem i Lundbergiem wywalczył złoty medal w sztafecie. Norwegowie wyprzedzili drugich na mecie Finów o 55 sekund. Vik bardzo dobrze zaprezentował się także w zawodach indywidualnych zdobywając srebrny medal. Lepszy był tylko Kenji Ogiwara, a Bjarte został tym samym jedynym norweskim kombinatorem, który zdobył dwa medale na tych mistrzostwach. Sezon 1996/1997 zakończył na trzeciej pozycji, za dwoma Finami: Samppą Lajunenem i Jarim Mantilą. Siedem razy stawał na podium, w tym 14 i 15 marca w Oslo oraz 22 marca 1997 roku w Štrbskim Plesie wygrywał w Gundersenie. W zajęciu wyższej pozycji w klasyfikacji generalnej przeszkodziły mu dwie wpadki: 22 listopada 1996 roku w Rovaniemi zajął 25. miejsce, a 14 stycznia 1997 roku w Predazzo dopiero 37. pozycję.

W sezonach 1997/1998 i 1998/1999 zwyciężał w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Łącznie 27 razy stawał na podium, z czego wygrał aż 14 zawodów. W pierwszym z tych sezonów wygrał 5 z 14 rozegranych konkursów, ale drugiego w klasyfikacji Mario Stechera z Austrii wyprzedził tylko o 26 punktów. W kolejnym sezonie dominował już wyraźnie, wyprzedzając Fina Hannu Manninena i Czecha Ladislava Rygla. Igrzyska Olimpijskie w Nagano w 1998 roku były jedną z najbardziej udanych imprez w jego karierze. Razem z Halldorem Skardem, Kennethem Braatenem i Fredem Børre Lundbergiem zdobył drużynowo złoty medal. Po skokach Norwegowie znaleźli się na trzeciej pozycji, tracąc do prowadzących Finów osiem sekund, a do drugich Austriaków 4 sekundy. W biegu reprezentacja Norwegii należała do najszybszych na trasie, dzięki czemu na mecie stawili się jako pierwsi, z przewagą ponad minuty nad Finami o ponad półtorej minuty nad Francuzami, którzy zdobyli brązowe medale. Także w konkursie indywidualnym okazał się najlepszy, prowadząc już po konkursie skoków. W biegu prowadzenia już nie oddał, na mecie wyprzedzając drugiego Samppę Laujenena i trzeciego Walerija Stolarowa z Rosji o blisko pół minuty. Vik zdominował także Mistrzostwa Świata w Ramsau w 1999 roku. Wygrał zarówno sprint jak i Gundersena, a razem z kolegami z reprezentacji był drugi w sztafecie. W walce o złoto lepsi okazali się Finowie, którzy zwyciężyli z przewagą ponad minuty.

Z osiemnastu zawodów indywidualnych sezonu 1999/2000 Vik wygrał pięć, jednak Samppa Lajunen wygrał osiem konkursów i to on zwyciężył w klasyfikacji generalnej. Bjarte stracił do niego 45 punktów, ale wyraźnie wyprzedził trzeciego Rygla. Norweg trzynaście razy meldował się na podium, triumfy odnosząc: 5 stycznia w Reit im Winkl, 8 stycznia w Schonach, 5 lutego w Hakubie oraz 10 i 11 marca 2000 roku w Oslo. Wysoką formę utrzymał także w sezonie 2000/2001, który zakończył na trzeciej pozycji. Tym razem lepsi on Norwega byli tylko Austriak Felix Gottwald i Niemiec Ronny Ackermann. Vik ośmiokrotnie stawał na podium, w tym 30 grudnia 2000 roku w Lillehammer i 3 stycznia 2001 roku w Reit im Winkl zwyciężał odpowiednio w Gundersenie i starcie masowym. Na Mistrzostwach Świata w Lahti w 2001 roku po raz trzeci został indywidualnym mistrzem świata wygrywając zawody metodą Gundersena. Ponadto wraz z Kennethem Braatenem, Sverre Rotevatnem i Kristianem Hammerem zwyciężył także w sztafecie, a w sprincie był dziewiąty. Po zakończeniu tego sezonu postanowił zakończyć karierę. Łącznie 61 razy stawał na podium zawodów pucharowych, co daje mu czwarte miejsce na liście wszech czasów^[1]. Odniósł przy tym 26 zwycięstw, co na liście wszech czasów daje mu trzecią pozycję za Manninenem (48) i Ackermannem (28)^[2].

Bjarte Engen Vik jest także dziewięciokrotnym medalistą mistrzostw kraju, w tym w latach 1996-2000 zwyciężał w Gundersenie. W 1997 r. za swoje osiągnięcia otrzymał medal Holmenkollen wraz z biegaczami narciarskimi: Stefanią Belmondo z Włoch Bjørnem Dæhlie z Norwegii.

Osiągnięcia

Igrzyska Olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
3.	19 lutego	1994	Lillehammer	Gundersen K-90/15 km	39:07,9	+1:18,3	Fred Børre Lundberg
2.	24 lutego	1994	Lillehammer	Sztafeta K-90/3x10 km[3]	1:22:51,8	+4:49,1	Japonia
1.	14 lutego	1998	Nagano	Gundersen K-90/15 km	41:21,1	-	-
1.	20 lutego	1998	Nagano	Sztafeta K-90/4x5 km[4]	54:11,5	-	-

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
4.	18 lutego	1993	Falun	Gundersen K-90/15 km	46:47,5	+4:53,4	Kenji Ogiwara
7.	22 lutego	1995	Thunder Bay	Gundersen K-90/15 km	41:16,9	+1:31,3	Fred Børre Lundberg
2.	10 marca	1995	Thunder Bay	Sztafeta K-90/4x5 km[5]	56:20,2	+1:54,6	Japonia
2.	22 lutego	1997	Trondheim	Gundersen K-90/15 km	43:43,1	+30,8	Kenji Ogiwara
1.	23 lutego	1997	Trondheim	Sztafeta K-90/4x5 km[5]	52:18,0	-	-
1.	20 lutego	1999	Ramsau	Gundersen K-90/15 km	37:04,8	-	-
2.	25 lutego	1999	Ramsau	Sztafeta K-90/4x5 km[6]	49:34,2	+1:14,7	Finlandia
1.	27 lutego	1999	Ramsau	Sprint K-90/7.5 km	17:48,4 min	-	-
1.	15 lutego	2001	Lahti	Gundersen K-90/15 km	39:26,7	-	-
1.	20 lutego	2001	Lahti	Sztafeta K-90/4x5 km[7]	48:54,1	-	-
9.	24 lutego	2001	Lahti	Sprint K-116/7,5 km	19:40,3	+1:15,0	Marko Baacke

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
1.	28 marca	1990	Szczyrbskie Jezioro	Sztafeta K-88/3x5 km[8]	?	-	-

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1990/1991: 30.
• sezon 1991/1992: 17.
• sezon 1992/1993: 11.
• sezon 1993/1994: 4.
• sezon 1994/1995: 2.
• sezon 1995/1996: 4.
• sezon 1996/1997: 3.
• sezon 1997/1998: 1.
• sezon 1998/1999: 1.
• sezon 1999/2000: 2.
• sezon 2000/2001: 3.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	5 grudnia 1992	Vuokatti	Gundersen K90/15 km	?	3.	+33.6 s	Kenji Ogiwara
2.	22 stycznia 1994	Trondheim	Gundersen K90/15 km	?	3.	+2:16.2 min	Kenji Ogiwara
3.	29 listopada 1994	Steamboat Springs	Gundersen K120/15 km	?	2.	+4.6 s	Knut Tore Apeland
4.	10 grudnia 1994	Szczyrbskie Jezioro	Gundersen K88/15 km	?	3.	+17.0 s	Fred Børre Lundberg
5.	7 stycznia 1995	Schonach	Gundersen K95/15 km	?	3.	+1:04.7 min	Fred Børre Lundberg
6.	14 stycznia 1995	Liberec	Gundersen K120/15 km	?	3.	+47.7 s	Kenji Ogiwara
7.	9 lutego 1995	Oslo	Gundersen K115/15 km	39:42.2 min	3.	+1:59.5 min	Kenji Ogiwara
8.	25 marca 1995	Sapporo	Gundersen K120/15 km	41:02.8 min	3.	+30.2 s	Kenji Ogiwara
9.	16 grudnia 1995	Sankt Moritz	Gundersen K95/15 km	?	3.	+38.4 s	Knut Tore Apeland
10.	2 marca 1996	Lahti	Gundersen K116/15 km	42:06.2 min	1.	-	-
11.	16 marca 1996	Oslo	Gundersen K115/15 km	42:47.0 min	1.	-	-
12.	11 grudnia 1996	Steamboat Springs	Gundersen K88/15 km	?	2.	+0.1 s	Halldor Skard
13.	29 grudnia 1996	Oberwiesenthal	Sprint K90/7.5 km	?	2.	+25.5 s	Mario Stecher
14.	18 stycznia 1997	Sankt Moritz	Gundersen K95/15 km	?	2.	+12.0 s	Mario Stecher
15.	14 marca 1997	Oslo	Sprint K115/7.5 km	?	1.	-	-
16.	15 marca 1997	Oslo	Gundersen K115/15 km	?	1.	-	-
17.	22 marca 1997	Szczyrbskie Jezioro	Gundersen K115/15 km	?	1.	-	-
18.	29 listopada 1997	Rovaniemi	Gundersen K115/15 km	?	1.	-	-
19.	11 grudnia 1997	Steamboat Springs	Sprint K120/7.5 km	?	2.	+1.4 s	Hannu Manninen
20.	13 grudnia 1997	Steamboat Springs	Gundersen K88/15 km	?	2.	+39.7 s	Mario Stecher
21.	29 grudnia 1997	Oberwiesenthal	Sprint K90/7.5 km	?	2.	+0.1 s	Hannu Manninen
22.	9 stycznia 1998	Ramsau	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
23.	28 lutego 1998	Sapporo	Sprint K90/7.5 km	?	1.	-	-
24.	7 marca 1998	Lahti	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
25.	10 marca 1998	Falun	Gundersen K115/15 km	?	2.	+0.1 s	Mario Stecher
26.	14 marca 1998	Oslo	Gundersen K115/15 km	?	1.	-	-
27.	21 listopada 1998	Rovaniemi	Gundersen K90/15 km	?	2.	+2:21.5 min	Hannu Manninen
28.	22 listopada 1998	Rovaniemi	Gundersen K90/7.5 km	?	3.	+41.8 s	Hannu Manninen
29.	27 listopada 1998	Lillehammer	Gundersen K120/15 km	?	1.	-	-
30.	29 listopada 1998	Lillehammer	Sprint K120/7.5 km	?	3.	+46.6 s	Hannu Manninen
31.	10 grudnia 1998	Steamboat Springs	Gundersen K120/15 km	?	2.	+0.3 s	Hannu Manninen
32.	12 grudnia 1998	Steamboat Springs	Gundersen K120/15 km	?	1.	-	-
33.	3 stycznia 1999	Schonach	Gundersen K95/15 km	?	1.	-	-
34.	9 stycznia 1999	Szczyrbskie Jezioro	Gundersen K115/15 km	?	1.	-	-
35.	16 stycznia 1999	Liberec	Gundersen K120/15 km	?	1.	-	-
36.	24 stycznia 1999	Sankt Moritz	Sprint K88/7.5 km	?	1.	-	-
37.	26 stycznia 1999	Predazzo	Gundersen K120/15 km	?	1.	-	-
38.	6 marca 1999	Lahti	Gundersen K116/15 km	?	2.	+44.7 s	Samppa Lajunen
39.	12 marca 1999	Oslo	Gundersen K115/15 km	?	1.	-	-
40.	21 marca 1999	Zakopane	Gundersen K115/15 km	?	1.	-	-
41.	9 grudnia 1999	Vuokatti	Gundersen K90/15 km	?	3.	+52.4 s	Ronny Ackermann
42.	10 grudnia 1999	Vuokatti	Sprint K90/7.5 km	?	2.	+17.8 s	Samppa Lajunen
43.	19 grudnia 1999	Steamboat Springs	Gundersen K114/15 km	?	3.	+58.1 s	Ladislav Rygl
44.	21 grudnia 1999	Steamboat Springs	Sprint K114/7.5 km	?	2.	+0.7 s	Samppa Lajunen
45.	3 stycznia 2000	Oberwiesenthal	Gundersen K90/15 km	?	2.	+11.8 s	Samppa Lajunen
46.	5 stycznia 2000	Reit im Winkl	Start masowy 10 km/K90	245.0 pkt	1.	-	-
47.	8 stycznia 2000	Schonach	Gundersen K95/15 km	?	1.	-	-
48.	12 stycznia 2000	Predazzo	Gundersen K90/15 km	?	3.	+20.3 s	Samppa Lajunen
49.	5 lutego 2000	Hakuba	Gundersen K120/15 km	?	1.	-	-
50.	8 lutego 2000	Nozawa Onsen	Gundersen K90/15 km	?	2.	+7.4 s	Samppa Lajunen
51.	4 marca 2000	Lahti	Sprint K116/7.5 km	?	2.	+5.7 s	Hannu Manninen
52.	10 marca 2000	Oslo	Gundersen K115/15 km	?	1.	-	-
53.	11 marca 2000	Oslo	Sprint K115/7.5 km	?	1.	-	-
54.	6 grudnia 2000	Kuopio	Start masowy K120/10 km	220.9 pkt	2.	-3.7 pkt	Felix Gottwald
55.	29 grudnia 2000	Lillehammer	Sprint K90/7.5 km	?	2.	+0.1 s	Kristian Hammer
56.	30 grudnia 2000	Lillehammer	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
57.	3 stycznia 2001	Reit im Winkl	Start Masowy K90/10 km	239.5 pkt	1.	-	-
58.	5 stycznia 2001	Reit im Winkl	Sprint K90/7.5 km	?	3.	+9.9 s	Ronny Ackermann
59.	7 stycznia 2001	Reit im Winkl	Gundersen K90/15 km	?	2.	+15.6 s	Kristian Hammer
60.	1 marca 2001	Nayoro	Start Masowy K90/10 km	241.2 pkt	3.	-4.0 pkt	Felix Gottwald
61.	9 marca 2001	Oslo	Gundersen K115/15 km	?	2.	+51.4 s	Felix Gottwald

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-11)]. (ang.)