Blaž Slišković

Blaž Slišković

Data i miejsce urodzenia	30 maja 1959 Mostar
Wzrost	177 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1976–1981 Velež Mostar 123 (25) 1981–1986 Hajduk Split 198 (63) 1986–1987 Olympique Marsylia 29 (6) 1987–1989 Delfino Pescara 1936 23 (8) 1989–1990 RC Lens 15 (1) 1990–1991 FC Mulhouse 27 (8) 1991–1992 Stade Rennais 22 (0) 1992–1994 Delfino Pescara 1936 18 (2) 1994–1996 Hrvatski Dragovoljac 5 (0) 1996–1998 Zrinjski Mostar
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1978–1986  Jugosławia 26 (3) 1993  Bośnia i Hercegowina 2 (0) W sumie: 28 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1997–1998 Hrvatski Dragovoljac NK Posušje 1999–2000 Brotnjo Čitluk 2002–2006 Bośnia i Hercegowina 2004–2005 Hajduk Split 2005–2007 Zrinjski Mostar 2008 KF Tirana 2010 Unirea Alba Iulia 2011 NK Široki Brijeg 2011 Al-Ansar FC 2012 Qingdao Jonoon 2015 NK Široki Brijeg 2017–2018 Zrinjski Mostar 2018–2019 Zrinjski Mostar 2019–2020 Kitchee SC 2021 Željezničar

Blaž „Baka” Slišković (ur. 30 maja 1959 w Mostarze) – bośniacki piłkarz występujący na pozycji pomocnika, długoletni reprezentant Jugosławii i trener, między innymi selekcjoner reprezentacji Bośni i Hercegowiny.

Nazywany był Maradoną Bałkanów lub bośniackim George’em Bestem. Uznawany za jednego z najlepszych piłkarzy w historii Zinédine Zidane powiedział o nim: Dzisiejsza młodzież zachwyca się występami Cristiano Ronaldo czy Lionela Messiego. Ja, będąc w ich wieku, miałem trzech idoli: Enzo Francescolego, Jean-Pierre’a Papina oraz Blaža Sliškovicia.

Kariera piłkarska

Urodził się w serbskiej rodzinie zamieszkującej tereny Bośni i Hercegowiny. Jego ojciec Blaško zasłużył sobie na miano legendy Veležu Mostar. Najpierw grał tam przez ponad 15 lat, a potem zapisał do zespołu swojego syna. Tam też, mając u swego boku Vahida Halilhodžicia, talent „Baki” szybko eksplodował. W pierwszym zespole zadebiutował w wieku szesnastu lat. W 1978 roku sięgnął po triumf na mistrzostwach Europy do lat 21. Trzy lata później przeniósł się do bardziej utytułowanego Hajduka Split. Tam też nadeszły najowocniejsze lata w jego karierze. Przez dobre pięć lat, wraz z Boro Primoracem i Zoranem Vujoviciem eliminowali z europejskich pucharów marki pokroju Stuttgartu, Beveren, FC Metz czy Sparty Praga. Zespół z Jugosławii (obecnie chorwacki) potrafił rozbijać na własnym stadionie Valencię i Girondins Bordeaux po 4-1.

Po znakomitych występach na arenie międzynarodowej Sliškoviciem zaczęły interesować się czołowe kluby Starego Kontynentu. W 1986 roku zdecydował się na transfer do Olympique’u Marsylia. Tam Jugol miał okazję wskoczyć na wyższy poziom – na południu Francji spotkał bowiem zawodników z absolutnego światowego topu – bramkarza Bella, obrońcę Förstera, pomocników – mistrzów Europy z 1984 roku: Domergue’a, Giresse’a i Genghiniego oraz napastnika Papina. Pomimo tego, Slišković rozegrał tam tylko jeden, pełny sezon. Jego krótka przygoda na Stade Vélodrome nie została jednak zapomniana.

W 1987 roku trafił do Serie A i jego klubem została Delfino Pescara 1936. Szybko odnalazł się tam u boku Brazylijczyka Júniora, z którym sięgnął po tytuł „Najlepszej pary sezonu”, wyprzedzając takie duety jak Boniek – Völler, Gullit – van Basten, a także Passarella – Scifo. Mimo rewelacyjnego sezonu w Italii, Jugol opuścił Abruzję, wyruszając w wędrówkę po Europie. Była to jednak raczej trasa przypominająca zjazd po równi pochyłej – RC Lens, FC Mulhouse i Stade Rennais. Wiązało się to oczywiście z utratą miejsca w reprezentacji Plavi. W sumie zaliczył w niej jedynie 26 spotkań.

Pod koniec przygody z futbolem powrócił jeszcze do Pescary. Grał też w Hrvatskim Dragovoljac oraz Zrinjskim Mostar.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery został szkoleniowcem. Od 1999 do 2012 roku prowadził 10 klubów, między innymi Hajduk Split. W latach 2002–2006 był selekcjonerem reprezentacji Bośni i Hercegowiny. Prowadzeni przez niego piłkarze byli bliscy awansu na EURO 2004. W ostatnim meczu eliminacyjnym Zmajevi musieli wygrać z Danią, ale ostateczny wynik – remis 1:1 – pozwolił na zajęcie zaledwie czwartego miejsca w grupie, za wspomnianą Danią, Norwegią, a także Rumunią. W eliminacjach na Mundial 2006 prowadzeni przez Sliškovicia piłkarze okazali się z kolei słabsi od Serbii i Czarnogóry oraz Hiszpanii.

Bibliografia

• Blaz Sliskovic, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-26] .
• B. Slišković, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [online] [dostęp 2021-01-03] .
• Zidane: Slišković mi je bio idol, uživao sam gledati ga (serb.)