Black Bullet

Black Bullet (jap. ブラック・ブレット Burakku Buretto) – powieść ilustrowana opracowana przez Shidena Kanzakiego i ilustrowana przez Saki Ukai, wydawana nakładem wydawnictwa ASCII Media Works pod imprintem Dengeki Bunko od 10 lipca 2011^[1] do czasu jej zawieszenia w dniu 10 kwietnia 2014, po wydaniu 7 tomów^[2].

Na podstawie powstała adaptacja w formie mangi i telewizyjnego serialu anime.

Fabuła

Akcja serii rozgrywa się w 2021 roku, wtedy to ludzkość zostaje spustoszona przez epidemię pasożytniczego wirusa Gastrea i jest zmuszona żyć w murach Monolitu, które powstały z Varanium – metalu, który jest w stanie powstrzymać dalszy rozwój epidemii. Wkrótce dzieci, które urodziły się z wirusem Gastrea i uzyskały w rezultacie nadludzkie zdolności, zostają odkryte i nazwane „dziećmi przeklętymi”, które mogłyby być tylko kobietami.

Aby walczyć z wirusem, powstaje Civil Securities, które nawiązuje współpracę z parą Inicjatorów, którzy są przeklętymi dziećmi, oraz Promotorem, służącym do ich prowadzenia. 10 lat po epidemii Rentarō Satomi, licealista, który jest również promotorem w Agencji Bezpieczeństwa Cywilnego Tendō należącej do jego przyjaciółki z dzieciństwa, Kisary Tendō, wraz ze swoją inicjatorką, Enju Aiharą, prowadzi misje, aby zapobiec zniszczeniu obszaru Tokio i świata.

Bohaterowie

Powieść ilustrowana

Pierwszy tom powieści ilustrowanej ukazał się w sprzedaży 10 lipca 2011^[1], zaś kolejne wydawane były nakładem wydawnictwa ASCII Media Works pod imprintem Dengeki Bunko. Po wydaniu siódmego tomu w dniu 10 kwietnia 2014^[2], nagle dalsza publikacja została zawieszona.

Poza Japonią, powieść ilustrowana ukazywała się w Stanach Zjednoczonych nakładem wydawnictwa Yen Press, zaś wszystkie tomy wydawane były od 18 sierpnia 2015^[3] do 19 września 2017^[4].

Manga

W oparciu o powieść ilustrowaną, powstała manga, za której ilustracje odpowiadał Morinohon. Kolejne rozdziały publikowane były na łamach czasopisma „Dengeki Maoh” od 27 sierpnia 2012^[15] do 27 czerwca 2014^[16]. Wszystkie z nich zostały później skompilowane do 4 tomów, które wydawane były od 27 maja 2013^[17] do 27 czerwca 2014^[18].

Poza Japonią, manga ukazywała się w Stanach Zjednoczonych nakładem wydawnictwa Yen Press, zaś wszystkie tomy wydawane były od 22 września 2015^[19] do 28 czerwca 2016^[20].

Anime

Produkcja adaptacji w formie telewizyjnego serialu anime została zapowiedziana 6 października 2013, przy okazji odbywającego się festiwalu Dengeki Bunko's Autumn Festival 2013^[25]. 8 grudnia podano do wiadomości, że premiera będzie miała miejsce w kwietniu 2014^[26], a potem datę tą doprecyzowano na 8 kwietnia, która ogłoszona została 15 marca^[27][28]. Razem wyprodukowano 13 odcinków^[29], których kolejne z nich emitowane były premierowo na antenie AT-X w każdy wtorek o 22.30^[30]. Ostatni odcinek wyemitowany został 1 lipca^[29].

Za reżyserię odpowiadał Masayuki Kojima, producentami byli Asuka Yamazaki, Fuminori Yamazaki, Mitsutoshi Ogura i Yasutaka Kurosaki, zaś scenarzystami – Tatsuhiko Urahata, Kurasumi Sunayama i Sayaka Harada. Za produkcję wykonawczą odpowiadały studia Kinema Citrus oraz Orange.

Muzyka

Muzykę w openingu wykonuje zespół fripSide – nazwa utworu jest taka sama jak nazwa serii (lecz zapisywana jest małą literą, tzw. „black bullet”), zaś w endingu – Nagi Yanagi, gdzie użyty został utwór „Tokohana” (jap. トコハナ)^[31].

Spis odcinków

Blu-ray/DVD

Wszystkie odcinki zostały skompilowane do siedmiu wydań na Blu-ray i DVD. Pierwsze z nich zostało wydane 2 lipca 2014, natomiast ostatnie – 7 stycznia 2015. Następnie, 9 listopada 2016 w sprzedaży ukazało się kompletne wydanie (BOX), w którym znajdują się wszystkie 13 odcinków^[32].

Spis tomów

Odbiór

Pierwszy odcinek anime był recenzowany przez pięciu redaktorów serwisu Anime News Network^[41]:

• Hope Chapman uznał, że można go oglądać w scenach akcji, mimo że jest kolejną leniwą adaptacją powieści ilustrowanych. Ponadto uznał kobietę drugoplanową za naganną, wyróżniając portret Enju Aihary jako przynęty otaku;
• Bamboo Dong i Carl Kimlinger pochwalili anime za to, że ma przyzwoity scenariusz i zostawia wystarczająco dużo miejsca na rozwój historii i postaci. Bamboo Dong powiedział, że może być lepszy w późniejszych odcinkach, podczas gdy Carl Kimlinger krytykował anime za to, że jest takie samo, jak każde inne tego samego pokroju;
• Rebecca Silverman powiedziała, że założenie było zaintrygowane efektami wizualnymi, które przyciągają uwagę, ale musi pracować nad tempem i rozwojem historii, aby osiągnąć swój potencjał.
• Theron Martin, uznając schematy opowieści za ogólne i wypełnione pułapkami otaku, był pełen nadziei ze względu na techniczne aspekty, które uzupełniają sceny akcji i poczucie intryg w całym tekście, stwierdzając, że „wygląda na to, że może to być zabawna (choć niekoniecznie oryginalna) akcja, zwłaszcza jeśli rozwiązane zostaną załamania”.

Richard Eisenbeis z portalu Kotaku był negatywnie nastawiony do serii, mówiąc, że ma dobrą koncepcję, ale ugrzązł w amalgamacie gatunków, które nie pasują do siebie. Ponadto stwierdził, że podąża za schematycznym planem wyznaczonym przez inne tytuły i jest wypełnione dziurami w fabule, które wymagają zawieszenia niewiary, stwierdzając, że „Ostatecznie po prostu nie poleciłbym nikomu Black Bullet. To bałagan w anime^[42].

Z kolei Allen Moody, piszący dla THEM Anime Reviews, był krytyczny wobec stereotypowych aspektów haremu w anime, ale pochwalił zarówno Seitenshi, jak i Enju, przypisując jej cechę bycia „łagodną, a jednocześnie silną i zdecydowaną”, a drugą za jej związek z Rentarō – „emocjonalnie głębszy i bardziej złożony niż zauroczenie loliconem”. Redaktor pochwalił także sceny akcji za połączenie grafiki komputerowej i tradycyjnej animacji oraz za „pomysłowo pomyślane” projekty wirusa Gastrea^[43].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Black Bullet. Shiden Kanzaki, Saki Ukai. Kadokawa Corporation, 2011–2014.
• Black Bullet w bazie Anime News Network (ang.)

Linki zewnętrzne

• Seria w witrynie imprintu Dengeki Bunko (jap.)
• Strona internetowa anime (jap.)
• Recenzja anime Black Bullet na stronie tanuki.pl