Blanche Thebom

Blanche Thebom

Data i miejsce urodzenia	19 września 1915 Monessen, Pensylwania, USA
Data i miejsce śmierci	23 marca 2010 San Francisco, Kalifornia, USA
Zawód	śpiewaczka operowa

Blanche Thebom (ur. 19 września 1915 w Monessen, zm. 23 marca 2010 w San Francisco)^[1][2] – amerykańska śpiewaczka operowa (mezzosopran). Należała do pierwszej generacji amerykańskich śpiewaków i śpiewaczek operowych, którzy zrobili międzynarodową karierę^[3]. Występowała przez 22 lata w Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Magazyn Opera News określił ją jako: „Ambitna piękność z aksamitnym, lekko ziarnistym mezzosopranem dramatycznym, Thebom jest stworzona dla opery: dominuje na scenie z elegancją, dyscypliną i wyniosłością śpiewaczki operowej starej szkoły, delektując się możliwością odgrywania ról femmes du monde takich jak Maryna Mniszchówna w Borysie Godunowie, Herodiada i Dalila”^[4].

Repertuar Blanche Trebom obejmował szeroki zakres ról od utworów Händla i Mozarta do Verdiego i Debussy'ego, jednak najbardziej znana była z występów w operach Wagnera. Szczególnie była kojarzona z dwiema rolami wagnerowskimi: Fricki w Walkirii i Brangieny w Tristanie i Izoldzie^[5]. W sławnym londyńskim nagraniu Tristana i Izoldy z 1952, w którym orkiestrą dyrygował Wilhelm Furtwängler, a wraz z nią wystąpili Kirsten Flagstad i Ludwig Suthaus, znakomicie wykonała partię Bringieny. Oprócz kilku innych nagrań, wystąpiła również w dwóch filmach: Irish Eyes Are Smiling (1944) i wraz z Mario Lanza w Wielkim Caruso (1951)^[6].

Po zakończeniu kariery w 1967, kierowała przez 6 lat operą w Atlancie. Następnie uczyła śpiewu zarówno prywatnie, jak i na wydziałach muzycznych uniwersytetów w Arkansas i San Francisco. Była współtwórcą Opera Arts Training Program of the San Francisco Girls Chorus i zasiadała w zarządzie Metropolitan Opera przez prawie 40 lat^[4].

Życiorys

Zadebiutowała w Metropolitan Opera jako Fricka w grudniu 1941 roku^[7]. W Akademii Muzycznej w Filadelfii po raz pierwszy wystąpiła w listopadzie 1944 jako Brangiena w Tristanie i Izoldzie^[7]. Była pierwszą amerykańską śpiewaczką, która wystąpiła na scenie Teatru Bolszoj w Moskwie^[7][8]. Zmarła 23 marca 2010 roku w wieku 94 lat^[8]. Posiada swoją gwiazdę na Hollywoodzkiej Alei Gwiazd^[8].

Przypisy

Bibliografia

• Blanche Thebom w bazie Filmweb
• Blanche Thebom w bazie IMDb (ang.)
• Aryeh Oron, Yoël L. Arbeitman: Blanche Thebom (Mezzo-soprano) (ang.). styczeń 2011. [dostęp 2014-01-25].
• Blanche Thebom (ang.). Los Angeles Times, 2010-03-30. [dostęp 2014-01-19].
• Jason Victor Serinus: In Memoriam: Blanche Thebom (ang.). W: San Francisco Classical Voice [on-line]. 24 marca 2010. [dostęp 2010-03-25].
• Blanche Thebom; was Met Opera star (ang.). W: The Boston Globe [on-line]. 29 marca 2010.
• Obituaries:Met mezzo Blanche Thebom, t. 74, czerwiec 2010 [dostęp 2014-01-27] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-10]  (ang.).
• Blanche Thebom: Opera Singer (ang.). W: The Washington Post [on-line]. 5 kwietnia 2010.
• Margalit Fox: Blanche Thebom, Star at the Met and Beyond, Dies at 94 (ang.). W: The New York Times [on-line]. 28 marca 2010.