Blanka d’Évreux
| ||||
| ||||
 | ||||
 (c) Odejea, CC BY-SA 3.0 | ||||
| królowa Francji | ||||
| Okres | od 1349 do 1350 | |||
| Jako żona | Filipa VI Walezjusza | |||
| Dane biograficzne | ||||
| Data urodzenia | 1333 | |||
| Data i miejsce śmierci | 5 października 1398 Neaufles-Saint-Martin | |||
| Ojciec | Filip III (król Nawarry) | |||
| Matka | Joanna II z Nawarry | |||
| Mąż | Filip VI Walezjusz | |||
| Dzieci | Joanna (Blanka) | |||
Blanka z Évreux, Blanka z Nawarry (fr. Blanche d’Évreux lub Blanche de Navarre), (1333 – 5 października 1398, w Neaufles-Saint-Martin) – królowa Francji jako druga żona króla Filipa VI Walezjusza.
Była drugą córką Joanny II – królowej Nawarry i Filipa III – hrabiego d'Évreux. Blanka początkowo miała poślubić następcę tronu – Jana, ale znana była z urody i zakochał się w niej ojciec Jana – król Filip. Filip był wdowcem po Joannie Burgundzkiej nazywanej Kulawą. Ślub Blanki i Filipa odbył się 19 lub 29 stycznia 1349, w Brie-Comte-Robert. Blanka i Filip mieli jedną córkę:
- Joannę nazywaną też Blanką (ur. w maju 1351, zm. 16 września 1371).
Blanka owdowiała 22 sierpnia 1350 i przeniosła się do Neaufles-Saint-Martin koło Gisors w Normandii. Odrzuciła oświadczyny króla Kastylii-León Piotra I Okrutnego mówiąc, że królowe Francji nie wychodzą ponownie za mąż.
Blanka przeżyła swojego niedoszłego narzeczonego – Jana II Dobrego (zm. 1364) i jego syna – Karola V Mądrego (zm. 1380). Na dworze królewskim pojawiała się jedynie na szczególne okazje, np. w 1380 na koronację Karola VI Szalonego i w 1385 na powitanie narzeczonej króla – Izabeli Bawarskiej. Była mediatorką między jej bratem Karolem II Złym – królem Nawarry, a kolejnymi królami Francji. Została pochowana w bazylice Saint-Denis.
