Bliźniacza Studnia

Bliźniacza Studnia

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Dolina Małej Łąki
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	80 m
Głębokość	45 m
Deniwelacja	45 m
Wysokość otworów	1795 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	150 m
Ekspozycja otworów	ku górze
Data odkrycia	znana od dawna
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.E-13.09
Położenie na mapie Tatr Bliźniacza Studnia
49°14′25″N 19°55′30″E/49,240278 19,925000

Bliźniacza Studnia – jaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe znajdujące się w Wyżniej Świstówce niedaleko wejścia do Jaskini Śnieżnej na wysokości 1795 metrów n.p.m.^[1] Długość jaskini wynosi 80 metrów, a jej deniwelacja około 45 metrów^[2].

Kopa Kondracka i Małołączniak, pomiędzy nimi Wyżnia Świstówka

Opis jaskini

Nazwa jaskini wzięła się stąd, że stanowią ją dwie pionowe studnie (jedna większa, druga mniejsza) położone obok siebie. Każda z nich ma własny otwór wejściowy. Studnie łączą się ze sobą na głębokości 8 metrów, natomiast na głębokości 20–30 metrów znajduje się zawalisko, z którego odchodzi w górę równoległy do obu studni kominek. W jaskini jest jeszcze spora salka do której wejście znajduje się we wschodniej ścianie większej studni^[3].

Przyroda

W większej studni cały rok leży gruby płat śnieżno-lodowy. Nie pozwala on dostać się do partii niżej położonych. Roślinność (paprocie, mchy, glony i porosty) występuje do głębokości 9 metrów w głąb studni ^[3].

Historia odkryć

Choć otwory jaskini znane były od dawna juhasom z Doliny Małej Łąki pierwsi zwiedzili ją grotołazi zakopiańscy w 1959 roku.

W 1981 roku do zawaliska na dnie jaskini zeszli grotołazi wrocławscy.

23 sierpnia 1992 roku Maciej Tomaszek z STJ KW Kraków korzystając z bardzo niskiego poziomu lodu zdołał zjechać na głębokość około −45 metrów. Niestety nie udało mu się skartować nowo odkrytych partii, gdyż podczas kolejnej wizyty był znacznie wyższy poziom lodu^[3].

Przypisy