Blohm & Voss Bv 222

Blohm & Voss Bv 222

(c) Bundesarchiv, Bild 146-1978-061-09 / CC-BY-SA 3.0
Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Blohm + Voss
Typ	łódź latająca
Konstrukcja	metalowy grzbietopłat
Załoga	16 osób
Historia
Data oblotu	7 września 1940
Liczba egzemplarzy	13
Dane techniczne
Napęd	6 9-cylindrowych silników gwiazdowych Bramo Fafnir 323R-2
Moc	6 × 1200 KM (882 kW)
Wymiary
Rozpiętość	46,0 m
Długość	37,0 m
Wysokość	10,9 m
Powierzchnia nośna	255 m²
Masa
Własna	28550 kg
Startowa	45600 kg (maks.)
Osiągi
Prędkość maks.	310 km/h
Prędkość przelotowa	254 km/h
Prędkość wznoszenia	150 m/min.
Pułap praktyczny	6500 m
Zasięg	7000 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 x 20mm MG 151/20, 4 x 13mm MG 131
Przestrzeń ładunkowa
92 żołnierzy
Użytkownicy
Luftwaffe

Blohm & Voss Bv 222 (nieoficjalna nazwa Wiking) – niemiecka łódź latająca firmy Blohm & Voss z okresu II wojny światowej. Wolnonośny, sześciosilnikowy grzbietopłat o całkowicie metalowej konstrukcji.

Powstał na zlecenie Lufthansy z 1937 roku jako cywilny samolot pasażerski, zdolny do przewozu na trasach transatlantyckich 16 pasażerów. Prace nad prototypem – rozpoczęte w sierpniu 1938 roku – zostały przerwane w związku z przygotowaniami do wybuchu wojny i koniecznością skupienia się nad produkowaną już seryjnie łodzią latającą BV 138. W sierpniu 1940 roku zakończono budowę pierwszego prototypu. Zgodnie z przewidywaniami został przejęty na potrzeby Luftwaffe i dostosowany do transportu sprzętu wojskowego. Do zakończenia wojny wybudowano 13 egzemplarzy samolotu (wszystkie o statusie prototypu, różniące się silnikami, uzbrojeniem i innym wyposażeniem); ostatni z nich został oblatany w kwietniu 1944 roku.

Zastosowanie bojowe

Silnik Bramo 323 eksponowany w MLP w Krakowie.

Samoloty BV 222 były intensywnie wykorzystywane do celów transportowych i lotów patrolowych nad Atlantykiem i Zatoką Biskajską. Przewoziły m.in. zaopatrzenie z Niemiec do Norwegii i z Grecji dla Afrika Korps, w drodze powrotnej zabierały rannych żołnierzy. Pierwszy prototyp uległ zniszczeniu 1 lutego 1943 roku po zderzeniu podczas wodowania z wrakiem okrętu w porcie w Pireusie.

W lipcu 1944 roku załoga drugiego prototypu (V2) uczestniczyła w akcji pomocy załodze tajnej bazy meteorologicznej położonej za kręgiem polarnym na Ziemi Aleksandry (archipelag Ziemia Franciszka Józefa w północno-zachodniej części Morza Barentsa). Większość jej personelu poważnie zachorowała po zarażeniu włośnicą spowodowanym jedzeniem niedźwiedziego mięsa. Do wykonaniu zadania wyznaczono samolot Focke-Wulf Fw 200, zaś Wiking przebazowany do północnej Norwegii z francuskiego portu Biscarrosse miał zapewnić dodatkowe wsparcie. Podczas lądowania w trudnym terenie podwozie Focke-Wulfa uległo uszkodzeniu. Koniecznością stało się wysłanie łodzi latającej BV222 z częściami zamiennymi, sprzętem naprawczym i noszami potrzebnymi do przetransportowania chorych. Mimo kolejnych perturbacji akcja zakończyła się sukcesem. Do zakończenia wojny samolot wykonywał loty patrolowe z baz norweskich; został później zniszczony przez wojska brytyjskie w Trondheim.

BV 222 V3, przekazany lotnictwu w grudniu 1941 roku, wykonywał początkowo loty transportowe z Włoch do Libii, następnie został przebazowany do Biscarosse i dostosowany do dalekich lotów rozpoznawczych nad Atlantykiem. Uległ zniszczeniu podczas bombardowania pod koniec czerwca 1943 roku. Samolot V4 (w służbie od kwietnia 1942 roku) wykorzystywany był do lotów patrolowych. W październiku 1942 jego załoga zdołała zestrzelić brytyjski bombowiec Avro Lancaster. Najprawdopodobniej ta łódź latająca została zatopiona przez załogę w Kilonii po zawieszeniu broni. Piąty egzemplarz został zniszczony wraz z V3 podczas nalotu, szósty – zestrzelony w listopadzie 1942 roku nad Morzem Śródziemnym przez brytyjskie samoloty Bristol Beaufighter. Pozostałe samoloty miały podobną służbę, utracono je w wyniku akcji nieprzyjaciela lub zostały zniszczone przez własne załogi pod koniec wojny.

Trzy ostatnie wyprodukowane maszyny dostały się w ręce Aliantów; zostały złomowane po okresie intensywnych testów.

Bibliografia

• Marian Krzyżan: Bv 222 Wiking, Bv 238. Gdynia: Aj-Press, 1996. ISBN 8386209473.