Blohm & Voss Bv 40
| ||
Model szybowca B&V 40 | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | III Rzesza | |
Producent | Blohm & Voss | |
Typ | szybowiec myśliwski | |
Konstrukcja | górnopłat o konstrukcja mieszanej | |
Załoga | 1 | |
Historia | ||
Data oblotu | 1944 | |
Dane techniczne | ||
Wymiary | ||
Rozpiętość | 7,90 m | |
Długość | 5,70 m | |
Wysokość | 1,63 m | |
Powierzchnia nośna | 8,70 m² | |
Masa | ||
Własna | 835 kg | |
Startowa | 950 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 900 km/h | |
Prędkość minimalna | 125 km/h | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
2 działka MK 108 kal. 30 mm | ||
Użytkownicy | ||
Niemcy |
Blohm & Voss BV 40 – niemiecki szybowiec myśliwski z okresu II wojny światowej
Historia
W 1943 roku w związku z nasileniem nalotów alianckich na Niemcy, powstała koncepcja budowy szybowca myśliwskiego, który mógłby atakować formację bombowców w locie ślizgowym po wcześniejszym wyholowaniu go ponad taką formację przez samolot myśliwski.
Projekt takiego szybowca, oznaczonego BV 40 powstał w wytwórni Blohm & Voss. Była to konstrukcja nieskomplikowana od strony technicznej, zaprojektowana z zastosowaniem jak najmniejszej ilości materiałów strategicznych (drewno oraz stal do osłony kabiny pilota) w taki sposób, by produkcja mogła zostać podjęta przez przeszkolonych robotników w krótkim czasie. Zaletą BV 40 miała być również prostota pilotażu, pozwalająca na podjęcie walki przez pilotów przeszkolonych jedynie na szybowcach.
Pierwszy prototyp tego BV 40 oblatano w maju 1944 roku i był holowany przez samolot Messerschmitt Bf 109G.
W trakcie prób szybowiec BV 40 osiągał w locie ślizgowym prędkość 900 km/h, a w locie poziomym 555 km/h. Dla celów badawczych zbudowano 19 prototypów, różniących się między sobą niewielkimi zmianami, lecz ostatecznie szybowiec nie wyszedł poza stadium prób i do produkcji seryjnej nie doszło. Projekt został przerwany jesienią 1944 r.
Użycie
Szybowce Blohm & Voss BV 40 nie były używane w jednostkach liniowych, a jedynie do prób i badań.
Opis konstrukcji
Szybowiec Blohm & Voss BV 40 był niewielkim górnopłatem o konstrukcji mieszanej. Kadłub w przedniej części mieścił kabinę pilota chronioną płytą za szkła pancernego o grubości 120 mm i stalowymi płytami: przednią o grubości 20 mm, bocznymi grubymi na 8 mm, a dennymi - 5 mm. Nogi pilota chronił pancerz grubości 8 mm. Pilot sterował szybowcem w pozycji leżącej. Centralna część kadłuba o ramie z walcowanych wręg metalowych przechodziła w drewniany ogon[1].
Podwozie klasyczne dwukołowe, odrzucane po starcie. Lądowanie odbywało się na przedniej centralnej płozie i tylnej na końcu kadłuba.
Szybowiec posiadał uzbrojenie w postaci dwóch działek lotniczych MK 108 kal. 30 mm z zapasem 35 pocisków na każde działko[1].
Przypisy
Bibliografia
- Tadeusz Królikiewicz , Szybowce transportowe, Warszawa: MON, 1985, ISBN 83-11-07162-4, OCLC 750576901 .
|
Media użyte na tej stronie
Autor: JuergenKlueser, Licencja: CC BY-SA 3.0
Model of a BV 40. This pic and some more are stored on http://www.klueser.eu/graphwindow.php?index=116