Blond Venus

Blond Venus

Blonde Venus

Gatunek	melodramat
Data premiery	16 września 1932
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	93 min
Reżyseria	Josef von Sternberg
Scenariusz	Jules Furthman
Główne role	Marlene Dietrich Herbert Marshall Cary Grant
Muzyka	W. Franke Harling John Leipold Paul Marquardt Oscar Potoker
Kostiumy	Travis Banton
Produkcja	Josef von Sternberg
Dystrybucja	Paramount

Blond Venus (Blonde Venus) – amerykański film z 1932 roku, wyreżyserowany przez Josefa von Sternberga.

O filmie

Tematem filmu jest poświęcenie i uczucie matki do dziecka. Josef von Sternberg zajął się reżyserią i produkcją obrazu. W rolach głównych pojawiły się gwiazdy Marlena Dietrich i Herbert Marshall, oraz dopiero zdobywający popularność Cary Grant. Dietrich wcieliła się w nietypową dla siebie w tamtym czasie rolę matki i kobiety zamężnej. Aktorka wykonała w filmie trzy piosenki: "Hot Voodoo" (w legendarnej dziś scenie, ubrana w kostium goryla), "You Little So-and-So" oraz "I Couldn't Be Annoyed" (nosząc kontrowersyjny wówczas strój: biały smoking z cylindrem, podobnie jak w filmie Maroko).

Film okazał się rozczarowaniem: otrzymał umiarkowane recenzje i nie spotkał się z sukcesem kasowym, pomimo dużej promocji^[1].

Wizerunek, jaki Marlena zaprezentowała w trakcie wykonywania "Hot Voodoo", został wykorzystany przez Madonnę w 1993 roku podczas jej trasy Girlie Show^[2].

Fabuła

Bohaterami historii jest młode małżeństwo: chemik Edward (Herbert Marshall), jego żona, Niemka Helen (Marlene Dietrich), była piosenkarka kabaretowa, a także ich syn, Johnny (Dickie Moore). Mężczyzna ulega w pracy chorobie popromiennej. Leczenie ma odbyć się w Wiedniu, jednak parze nie wystarcza pieniędzy na wyjazd. Helen postanawia powrócić do porzuconego zawodu. Jej koncerty, w których występuje jako Helen Jones, cieszą się ogromną popularnością. Podczas gdy Edward przebywa w Wiedniu, Helen poznaje w swoim klubie Nicka (Cary Grant), z którym nawiązuje romans, a który udziela także wsparcia finansowego na kurację jej męża.

Po powrocie naukowiec odkrywa zdradę – rozstaje się z Helen, jednocześnie grożąc, że zabierze z sobą ich syna. Kobieta ucieka z dzieckiem do Nowego Orleanu, gdzie utrzymuje się z prostytucji. Odnajduje ją ostatecznie detektyw wynajęty przez Edwarda, a syn zostaje jej odebrany. Helen przenosi się do Paryża, gdzie jej występy odnoszą wielki sukces. Tam kobieta ponownie spotyka się z Nickiem. W Nowym Jorku Nick poznaje Edwarda i wyjaśnia mu przyczyny postępowania Helen.

Obsada

• Marlene Dietrich jako Helen Faraday (Helen Jones)
• Herbert Marshall jako Edward Faraday
• Cary Grant jako Nick Townsend
• Dickie Moore jako Johnny Faraday
• Gene Morgan jako Ben Smith
• Rita La Roy jako Taxi Belle Hooper
• Robert Emmett O'Connor jako Dan O'Connor
• Sidney Toler jako detektyw Wilson
• Morgan Wallace jako doktor Pierce

Oceny

Źródło	Ocena
Allmovie	[3]
Eye for Film	[4]
VideoVista	[5]
The New York Times	negatywna[6]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Blond Venus w bazie IMDb (ang.)
• Blond Venus w bazie Filmweb