Blut und Boden

Tablica z logo Blut und Boden.
Dokument z logo Blut und Boden.
(c) Bundesarchiv, Bild 183-H1215-503-009 / CC-BY-SA 3.0
Richard Walther Darré podczas przemówienia. Nad nim herb ministerstwa rolnictwa ze sformułowaniem Blut und Boden.

Blut und Boden (tłum. „krew i ziemia”) – szowinistyczna i rasistowska ideologia używana w III Rzeszy, oparta na idei przywiązania ludzi do ziemi, na której żyją[1].

Historia

Ideologia Blut und Boden w skrócie Blubo głosiła, że chłopi są źródłem życia rasy nordyckiej i w przeciwieństwie do ludności miejskiej, to chłopi są ostoją społeczeństwa, która odrodzi naród i rasę. Teoria Krew i Ziemia została po raz pierwszy użyta pod koniec XIX wieku wraz z rozwojem niemieckiego narodowego romantyzmu oraz pierwszych teorii rasistowskich.

Termin wymyślony przez niemieckiego pisarza naturalistę Georga Conrada w 1901[2]. Głównym popularyzatorem teorii krwi i ziemi był Richard Walther Darré, polityk NSDAP oraz teoretyk kwestii rasowych III Rzeszy. Jego polityka doprowadziła do masowego wzrostu poparcia dla partii nazistowskiej na terenach wiejskich. W późniejszych latach idea Richarda Darré stała się podstawą niemieckiej polityki eksterminacyjnej w czasie II wojny światowej.

Do dziś teoria Blut und Boden znajduje poparcie w niemieckich kręgach skrajnie prawicowych.

Idea Blut und Boden w literaturze

W języku niemieckim zwana jako Die Blut-und-Boden-DichtungLiteratura Krwi i Ziemi (w skrócie jako Blubo-Dichtung lub Blubo-Literatur). Jest to kierunek w literaturze, w której występuje idea czystej gatunkowo rolniczej rasy przewodniej. Obejmuje on w szczególności powieści dotyczące rolników, osiedleńców, najemców ziemi. Przedstawicielami byli między innymi Gerhard Schumann, Herbert Böhme, Heinrich Anacker, Herybert Menzel i Josefa Berens-Totenohl.

Idea Blut und Boden w sztuce

W języku niemieckim zwana jako Die Blut-und-Boden-Kunst. Naziści widzieli istotny środek ideologicznego wpływu na ludność kraju w sztuce, szczególnie w malarstwie oraz monumentalnym rzeźbiarstwie. Powracającymi motywami były aryjskie motywy pracowitego niemieckiego rolnika, dzielnego niemieckiego żołnierza, płodnej niemieckiej kobiety oraz nienaruszalnej niemieckiej dużej rodziny. Najważniejszymi artystami-przedstawicielami byli Adolf Ziegler, Paul Mathias Padua, Werner Peiner, Arthur Kampf, Arno Breker, Josef Thorak i Sonjevski-Jamrowski.

Zobacz też

Przypisy

  1. Karol Grünberg, SS - czarna gwardia Hitlera . Książka i Wiedza 1984, s.96.
  2. Rosa Sala Rose: Krytyczny słownik mitów i symboli nazizmu. Warszawa: Sic!, 2003, s. 129-135. ISBN 978-83-88807-92-3.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Bundesarchiv Bild 183-H1215-503-009, Walther Darré bei einer Kundgebung.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-H1215-503-009 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Zentralbild

Reichsbauernführer Darré spricht

Am 13.12.1937 sprach R.W. Darré während einer Großkundgebung des faschistischen Reichsnährstandes in Goslar. Lt. Angaben des Scherl-Bilderdienstes soll sich Darré von "3000 Vertretern des Landvolkes aus Niedersachsen.... über die Erzeugungsschlacht des kommenden Jahres" ausgelassen haben.
Reichsnährstand retouched.jpg
Autor: N-Lange.de, Licencja: CC BY-SA 3.0
Vom Reichsnährstand 1936 gekennzeichneter Erbhof.
Ehrenurkunde 1938.jpg
Ehrenurkunde "Für Treue am Bauerntum" für einen Landarbeiter in Tellow: Für Treue am Bauerntum in mehr als 5 jähr. Tätigkeit verleihe ich diese Ehren-Urkunde (dem Landarbeiter, Herrn Hary Eugel - Tellow) (Gustrow 28.8.1938) Der Landesbauernführer