Bożena Betley
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód |
Bożena Betley (ur. 1940 w Dąbrowie Górniczej[1]) – polska śpiewaczka operowa (sopran), solistka Opery i Operetki w Bydgoszczy, a od 1973 roku Opery Narodowej w Warszawie.
Życiorys
Po ukończeniu szkoły muzycznej w latach 60. występowała w zespole Meteory[2] oraz grała w orkiestrze Opery Warszawskiej jako pierwsza flecistka. Pracując w tzw. kanale, kształciła głos i w 1968 r. ukończyła studia wokalne. W tym samym roku została przyjęta do pracy w bydgoskiej Operze i Operetce, debiutując jako Aida w operze G. Verdiego[3]. Po udanym występie w „Operze żebraczej” B. Brittena (1968) i debiucie operetkowym w „Księżniczce czardasza” I. Kalmana (1968), zaśpiewała Hannę w „Strasznym dworze” S. Moniuszki. Z partią tą wystąpiła gościnnie w Teatrze Miejskim w Ostrawie.
W tym czasie zwróciła na siebie uwagę nie tylko ciekawym prowadzeniem partii wokalnej, ale także grą aktorską. W 1969 r. została laureatką II nagrody na Konkursie Moniuszkowskim we Wrocławiu. W 1970 r. na Międzynarodowym Festiwalu Śpiewaczym w Tuluzie zdobyła drugie miejsce w kategorii głosów żeńskich oraz srebrny medal ufundowany przez Radę Miasta Paryża. Sukces ten szeroko odnotowała bydgoska prasa, bo był to pierwszy międzynarodowy i tak prestiżowy splendor, jaki przypadł artyście reprezentującemu bydgoski teatr operowy.
W kolejnych latach tworzyła kreacje operowe w spektaklach: „Czarodziejski flet” W.A. Mozarta (Pamina), „Zaczarowane koło” J. Gablenza (Basia), „Don Carlos” G. Verdiego (Elżbieta Valois), „Poławiacze pereł” G. Bizeta (Leila) oraz operetkowe w „Krainie uśmiechu” F. Lehara. Po zdobyciu wokalnych i scenicznych doświadczeń w Bydgoszczy w 1973 r. została zaangażowana do Teatru Wielkiego w Warszawie. Na przywitanie ze stołeczną publicznością zaśpiewała dwie partie w prapremierach polskich oper współczesnych: „Chłopach” W. Rudzińskiego (Jagna) i „Diabłach z Loudun” K. Pendereckiego (Siostra Gabriela). Po sukcesach krajowych uzyskała także poklask za granicą, co pozwalało ją z czasem zaliczyć do grona najbardziej eksportowych polskich śpiewaczek operowych.
W kolejnych latach pojawiała się w Bydgoszczy na gościnnych występach, śpiewając na koncertach w Filharmonii Pomorskiej. Dała też kilka wokalnych recitali, m.in. z okazji jubileuszu Bydgoskiego Towarzystwa Muzycznego.
Nagrania telewizyjne
- 1976 – Stanisław Moniuszko, Bardzo straszny dwór – film telewizyjny 1976 (fragmenty): Andrzej Hiolski (Miecznik), Bogdan Paprocki (Stefan), Bernard Ładysz (Skołuba), Bożena Betley (Hanna), Pola Lipińska (Jadwiga), [null Bożena Brun-Barańska] (Cześnikowa), Beata Artemska (Straszydło Brunhilda), reżyseria: Maria Fołtyn i Tadeusz Piotrowski, scenariusz Bogusław Kaczyński, Opera Poznańska, Zespół „Wielkopolska”, realizacja w Rogalinie i Srebrnej Górze.
Przypisy
- ↑ Betley-Sieradzka Bożena, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2019-07-06] .
- ↑ Niecodzienny raptularz. celejewskaraptularz.blogspot.com, 2006-12-31. [dostęp 2019-04-26]. (pol.).
- ↑ BETLEY-SIERADZKA BOŻENA – Encyklopedia Muzyki – RMF Classic, www.rmfclassic.pl [dostęp 2019-07-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-06] .
Bibliografia
- Prus Zdzisław, Weber Alicja: Bydgoski leksykon operowy. Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne. Bydgoszcz 2002. ISBN 83-85327-62-2. s. 324–325