Bożena Brun-Barańska
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
|
Bożena Brun-Barańska (ur. 3 marca 1919 w Warszawie, zm. 7 września 1993 tamże) – polska śpiewaczka operowa i aktorka[1].
Życiorys
Karierę rozpoczęła od występów w Teatrze Rozmaitości (wówczas Scena Muzyczno-Operowa). W 1948 otrzymała angaż w Operze Wrocławskiej, gdzie występowała przez dwa sezony. Od 1951 do 1954 występowała w Operze Poznańskiej, a następnie powróciła do Warszawy. Od 1954 do 1980 była solistką Teatru Wielkiego, po przejściu w stan spoczynku występowała gościnnie na scenach teatrów warszawskich. Karierę zakończyła występując w Teatrze na Targówku (obecnie Teatr Rampa). Poza występami w operze i w teatrze Bożena Brun-Barańska występowała również w filmach i Teatrze Telewizji.
Zmarła 7 września 1993, spoczywa na cmentarzu Bródnowskim (kw. 16R-IV-2). W uznaniu zasług dla rozwoju kultury narodowej Bożenę Brun-Barańską odznaczono m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi.
Role
Teatralne
- 1947 – Wesołe kumoszki z Windsoru – pani Page
- 1948 – Straszny dwór – Jadwiga
- 1949 – Carmen – Carmen
- 1949 – Cyrulik sewilski – Berta
- 1949 – Rycerskość wieśniacza – Lola
- 1950 – Złoty kogucik – Klucznica Amelfa
- 1951 – Carmen – Carmen
- 1953 – Carmen – Carmen
- 1954 – Czterech gburów – Małgorzata
- 1955 – Jolanta – Marta
- 1955 – Wieczór prządek – sąsiadka
- 1955 – Dama pikowa – hrabina
- 1956 – Faust – Marta Schwertlein
- 1957 – Cyrulik sewilski – Berta
- 1957 – Madame Butterfly – Suzuki
- 1957 – Carmen – Carmen
- 1960 – Borys Godunow – karczmarka
- 1961 – Andre Chenier – Mulatka Bersi
- 1962 – Opowieści Hoffmanna – głos Matki
- 1963 – Rozkwit i upadek miasta... – Leokadia Begbick
- 1965 – Straszny dwór – Cześnikowa
- 1966 – Faust – Marta
- 1967 – Bunt żaków – Katarzyna
- 1967 – Eugeniusz Oniegin – Łarina; Filipiewna
- 1968 – Eugeniusz Oniegin (wznowienie) – Łarina
- 1969 – Otello – Emilia
- 1970 – Wesele Figara – Marcelina
- 1971 – Cyrulik sewilski – Berta
- 1971 – Konsul – Wera Boronel
- 1974 – Chłopi – Dominikowa
- 1974 – Bardzo śpiąca królewna – Królowa
- 1979 – Awantura w Recco – Dowódca Barbaresków
- 1982 – Romek i Julka – Florianowa
- 1984 – Romek i Julka – Florianowa
Źródło[2].
Telewizyjne
- 1963 – Miłość Don Perlimplina do Belisy w jego ogrodzie – matka Belisy
- 1970 – Pan generał – Lodzia
- 1970 – Pierwszy interesant
- 1976 – Bardzo straszny dwór – film telewizyjny[3].
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (1953)
- Krzyż Kawalerski OOP (1964)
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal 10-lecia Polski Ludowej
- Zasłużony Działacz Kultury
Źródło[2].
Przypisy
- ↑ Bożena Brun-Barańska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09] .
- ↑ a b c Bożena Brun-Barańska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2012-05-14] .
- ↑ Bogusław Kaczyński , Wielka sława to żart, 1992, ISBN 83-7066-452-0 .
- ↑ Bożena Brun-Barańska w bazie filmpolski.pl
Bibliografia
- Monografia Cmentarz Bródnowski, praca zbiorowa, Urząd Dzielnicy Warszawa-Targówek, Warszawa 2007 s. 120, na książce ISBN 978-83-920764-0-0, ISBN 978-83-920764-0-7.
Linki zewnętrzne
- Bożena Brun-Barańska na zdjęciach w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Autor: Ὄνειροι, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zasłużony Działacz Kultury – odznaka
Autor: Brunong87, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Bożeny Brun-Barańskiej na Cmentarzu Bródnowskim.