Bożena Rybicka-Grzywaczewska

Bożena Rybicka-Grzywaczewska
Bożena Rybicka-Grzywaczewska (2018)
Data i miejsce urodzenia	10 września 1957 Gdynia
Zawód, zajęcie	technolog żywienia, działaczka społeczna
Odznaczenia

Bożena Rybicka-Grzywaczewska (ur. 10 września 1957 w Gdyni) – polska technolog żywienia, działaczka opozycji w okresie PRL i działaczka społeczna.

Życiorys

Córka Stefana i Marii Rybickich. Absolwentka Technikum Gastronomicznego w Gdańsku z 1976 w zakresie technologii żywienia. Do 1980 pracowała m.in. w WSS Społem.

Od 1977 działała w organizacjach opozycyjnych, należąc do Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W 1979 była wśród sygnatariuszy deklaracji powołującej Ruch Młodej Polski. Współpracowała z Wydawnictwem im. Konstytucji 3 Maja, brała udział w organizacji nielegalnych manifestacji rocznicowych.

W sierpniu 1980 uczestniczyła w strajku w Stoczni Gdańskiej^[1]. Później zaangażowała się w działalność NSZZ „Solidarność”, została osobistą sekretarką przywódcy związku, Lecha Wałęsy. W 1981 brała udział w delegacji NSZZ „S” w czasie wizyty w Watykanie.

Po wprowadzeniu stanu wojennego pozostawała kilka miesięcy w ukryciu. Do 1984 prowadziła nieformalny sekretariat Lecha Wałęsy. Od 1984 przebywała na emigracji we Francji, gdzie współpracowała z wydawnictwami, a także organizowała Fundusz „SOS Pomoc Chorym w Polsce”. Do kraju wróciła w 1988, zakładała Stowarzyszenie Pomocy Osobom Autystycznym oraz Stowarzyszenie Wspólny Dom. W 1992 stanęła na czele Gdańskiej Fundacji Dobroczynności. W 2008 została przewodniczącą Gdańskiej Rady Seniorów (przy prezydencie miasta).

Odznaczona m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006) oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2016). Jest żoną Macieja Grzywaczewskiego, a także siostrą Arkadiusza, Mirosława i Sławomira Rybickich.

Przypisy

Bibliografia

• Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności