Bożidar Dimitrow

Bożidar Dimitrow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia3 grudnia 1945
Sozopol
Data i miejsce śmierci1 lipca 2018
Sofia
Zawód, zajęciehistoryk, polityk
Stanowiskodyrektor Narodowego Muzeum Historycznego w Sofii (1994–1998, 2005–2009, 2011–2017), minister bez teki (2009–2011)

Bożidar Dimitrow Stojanow, bułg. Божидар Димитров Стоянов (ur. 3 grudnia 1945 w Sozopolu, zm. 1 lipca 2018[1] w Sofii) – bułgarski historyk, urzędnik państwowy i polityk, długoletni dyrektor Narodowego Muzeum Historycznego w Sofii, działacz Bułgarskiej Partii Socjalistycznej oraz partii GERB, w poseł do Zgromadzenia Narodowego, w latach 2009–2011 minister bez teki do spraw diaspory w rządzie Bojka Borisowa.

Życiorys

Urodził się w rodzinie uchodźców z Tracji Wschodniej[1]. Ukończył szkołę średnią w rodzinnej miejscowości, pracował we flocie rybackiej[2]. W 1974 został absolwentem historii i archeologii na Uniwersytecie Sofijskim im. św. Klemensa z Ochrydy. Kształcił się następnie w zakresie paleografii w Paryżu i Watykanie[3]. Doktoryzował się w zakresie historii, opublikował ponad 200 pozycji naukowych[2]. W okresie komunistycznym był tajnym współpracownikiem służb specjalnych, co ujawniono w 2009[4].

Przez wiele lat związany z Narodowym Muzeum Historycznym w Sofii. W latach 1994–1998 po raz pierwszy pełnił funkcję jego dyrektora. Został odwołany przez minister kultury Emmę Moskową na skutek konfliktu z prezydentem Petyrem Stojanowem dotyczącego kwestii zwrot do klasztoru Zografu wywiezionego nielegalnie do Bułgarii rękopisu Słowianobułgarskiej historii[1]. Powrócił na stanowisko dyrektora w 2001, zajmując je do 2009[3]. Wcześniej w 2000 wydał publikację Desette łyżi na makedonizma (pol. Dziesięć kłamstw macedonizmu)[5], która wzbudziła kontrowersje zwłaszcza wśród Macedończyków.

Działał również politycznie, należał do Bułgarskiej Partii Socjalistycznej, wchodził w skład władz tego ugrupowania[2]. Został zawieszony w prawach członka partii, gdy w kampanii na burmistrza Sofii w 2005 poparł Bojka Borisowa. W wyborach parlamentarnych w 2009 z listy założonej przez tegoż partii Obywatele na rzecz Europejskiego Rozwoju Bułgarii uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego 41. kadencji. W lipcu tegoż roku przyjął propozycję wejścia do jego rządu Bojka Borisowa na stanowisko ministra bez teki, odpowiedzialnego za sprawy Bułgarów mieszkających poza granicami kraju. Funkcję tę pełnił do lutego 2011. W latach 2011–2017 ponownie był dyrektorem Narodowego Muzeum Historycznego w Sofii[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c Почина Божидар Димитров (bułg.). vesti.bg, 1 lipca 2018. [dostęp 2018-07-02].
  2. ↑ a b c d Божидар Димитров (bułg.). omda.bg. [dostęp 2018-07-02].
  3. ↑ a b Bojidar Dimitrov (ang.). government.bg, 29 lipca 2009. [dostęp 2018-07-02].
  4. ↑ Bulgaria Expands Secret Agent-Turned-Minister Clout (ang.). novinite.com, 8 sierpnia 2009. [dostęp 2018-07-02].
  5. ↑ Walka o imię – relacje grecko-macedońskie. diplomacy.pl, 7 lipca 2018. [dostęp 2018-07-30].
Pierwszy rząd Bojka Borisowa
W dniu zaprzysiężeniaBoyko Borisov EPP 2014.jpg
Późniejsi członkowie rządu

Media użyte na tej stronie

Bozhidar Dimitrov.jpg
Autor: Vladimir Petkov, Licencja: CC BY-SA 2.0
bg:Божидар Димитров по време на пресконференция след парламентарните избори през 2009 година
Boyko Borisov EPP 2014.jpg
Autor: https://www.flickr.com/photos/eppofficial/, Licencja: CC BY 2.0
Bulgarian Prime Minister Boyko Borisov addresses the 2014 European People's Party Congress in Dublin, Ireland.