Božena Viková-Kunětická

Božena Viková-Kunětická
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia30 lipca 1862
Pardubice
Data i miejsce śmierci18 marca 1934
Libčany
Zawód, zajęciepisarka

Božena Viková-Kunětická (ur. 30 lipca 1862 w Pardubicach, zm. 18 marca 1934 w Libočanach) – czeska polityk, pisarka i dramaturg.

Życiorys

Ojciec Jan Novotný był kupcem zbożowym i karczmarzem. Chciała zostać aktorką. Lekcji udzielała jej jedna z najlepszych aktorek tego okresu Otilia Sklenářova-Malé. W 1881 roku została zaangażowana do Teatru Narodowego w Pradze, ale po dwóch miesiącach jego budynek spłonął. W 1884 roku wyszła za mąż za urzędnika cukrowni Josefa Vika. Często zmieniali miejsce zamieszkania. Mąż zmarł w 1919 roku, gdy mieszkali w Českim Brodzie. Mieli 3 dzieci, ale przeżyła tylko córka Vlasta. U niej w Libočanach koło Ţatki Božena Viková-Kunětická mieszkała do śmierci w 1934 roku[1].

Jeszcze przed wojną wstąpiła do Národní strany svobodomyslné (Młodoczesi). W 1912 roku została wybrana do parlamentu (Český zemský sněm) w wyborach uzupełniających z powiatu Mladá Boleslav. Była pierwszą kobietą wybraną do parlamentu w Austro-Węgrzech[2]. Od 1918 roku była członkiem ČSTD (Česká státoprávní demokracie)[1].

Po powstaniu Czechosłowacji w latach 1918–1920 zasiadała w Rewolucyjnym Zgromadzeniu Narodowym (Revoluční národní shromáždění) z ramienia ČSTD. W 1920 roku wzięła udział w wyborach parlamentarnych do Senatu. Senatorem została dopiero w 1925 roku po rezygnacji senatora Jana Herbena na krótko przed końcem kadencji[3].

Do 1930 roku była przewodniczącą Komisji Kobiet Czechosłowacji. W 1927 roku została powołana na członka Czeskiej Akademii Nauk. Razem z Elišką Krásnohorską były pierwszymi kobietami, które zostały członkami Akademii[4]. Należała do założonego przez Josefę Náprstkovą Americkiego klubu dam[5].

Upamiętnienie

  • 1932 Vladimír Minařík Božena Viková – Kunětická[6]
  • 1934 Jaroslav Voborník Božena Viková – Kunětická[6]

Twórczość

Początkowo publikowała w czasopismach takich jak „Květy”, „Světozor”, „Ruch”, „Lumír” czy „Zlatá Praha”. W 1887 roku wydała pierwszą książkę noszącą tytuł Povídky (Opowiadania). Publikowała pod pseudonimem Kunětická. Nazwa pochodziła od Kunětickiej hory, góry będącej miejscem walk husyckich[1]. Napisała[7]:

Opowiadania

  • Povídky (1887)
  • Drobné povídky (1888)
  • Čtyři povídky (1890)
  • Po svatbě (1892)
  • Nové povídky (1892)
  • Vdova po chirurgovi (1893)
  • Idylky (1894)
  • Silhouetty mužů (1899)
  • Staří mládenci a jiné povídky (1901)
  • Macecha a jiné črty (1902)

Powieści

  • Justyna Holdanová (1892)
  • Minulost (1895)
  • Medřická (1897)
  • Vzpoura (1901)
  • Pán (1905)

Sztuki teatralne

  • Sběratelka starožitností (1890), komedia
  • V bludišti (1890)
  • V jařmu (1897)
  • Neznámá pevnina (1899), komedia
  • Přítěž (1901), komedia
  • Co bylo (1902)
  • Cop (1905), komedia
  • Holčička (1905)
  • Dospělé děti (1909), komedia
  • Lidé (1909)
  • Reprezentantka domu (1911), komedia

Przypisy

  1. ↑ a b c Eva Szopová, Dvě české političky-novinářky:Božena Viková-Kunětická a FrantiškaPlamínková, Brno 2011, s. 41–82.
  2. ↑ První Češka ve velké politice – Český dialog, www.cesky-dialog.net [dostęp 2021-04-28].
  3. ↑ Milada Krausova, Božena Viková Kunětická, Regionální muzeum K. A. Polánka Žatec [dostęp 2021-04-29] (cz.).
  4. ↑ Zajímavosti: první česká poslankyně Božena Viková Kunětická: Fórum 50%, padesatprocent.cz [dostęp 2021-04-29].
  5. ↑ JOSEFA KŘÍŽKOVÁ NÁPRSTKOVÁ,BENEFACTRESS OF THE MUSEUM, „ANNALS OF THE NÁPRSTEK MUSEUM” (34), 2013, s. 30–40.
  6. ↑ a b Hana Železná, PŘÍPAD VIKOVÁ – KUNĚTICKÁ”. PŘÍSPĚVEK KESTUDIU KRITICKÉHO MYŠLENÍ O ŽENĚ A V ŽENĚ, České Budějovice 2007 [dostęp 2021-04-29].
  7. ↑ Božena Viková-Kunětická, cs.isabart.org [dostęp 2021-04-29].

Media użyte na tej stronie

Bozena Vikova Kuneticka 1890 Langhans.png
Photo of Božena Viková-Kunětická (1862-1934), Czech writer and politician.