Bob Dylan’s Greatest Hits

Bob Dylan’s Greatest Hits
Kompilacja Boba Dylana
Wydany

27 marca 1967

Nagrywany

1962–1966

Gatunek

rock, folk rock, folk, blues

Długość

40:44

Wydawnictwo

Columbia USA

Producent

John Hammond, Tom Wilson, Bob Johnston

Oceny

AllMusic 5/5 gwiazdek[1]

Album po albumie
Blonde on Blonde
(1966)
Bob Dylan’s Greatest Hits
(1967)
John Wesley Harding
(1967)

Bob Dylan’s Greatest Hits – pierwszy kompilacyjny album Boba Dylana gromadzący jego najpopularniejsze nagrania z lat 1962–1966 i wydany w 1967 r.

Historia i charakter albumu

Jest to pierwszy zbiorczy album Boba Dylana. Dokonano wyboru jego najpopularniejszych utworów, zwłaszcza tych, które ukazały się na singlach.

Po motocyklowym wypadku Boba Dylana w lipcu 1966 r. i jego odosobnieniu się w Woodstocku, firma Columbia stanęła przed dylematem, co dalej robić, gdyż wszystkie kontrakty Dylana zostały zerwane. Nie wiadomo także było, kiedy w ogóle artysta pojawi się znowu w studiu nagraniowym i kiedy uda się na jakieś tournée. Równocześnie było to apogeum popularności muzyka w latach 60., jeszcze wzmocnionej przez jego nagłe zniknięcie.

Columbia postanowiła tę popularność wykorzystać i wydała jego pierwszą kolekcję 10 piosenek, z których właściwie wszystkie zostały uprzednio wydane na singlach.

Publiczność była tak spragniona nowego albumu Dylana, że kompilacja ta cieszyła się dużą popularnością. W USA dotarła do miejsca 10 i znajdowała się na liście najpopularniejszych albumów przez 21 miesięcy[2]. Był to pierwszy album Dylana, który osiągnął status platynowej płyty.

Tym samym cele Columbii zostały osiągnięte. Firma zarobiła pieniądze, utrzymała nazwisko artysty na rynku i roznieciła zainteresowanie jego ewentualnym następnym albumem.

Okładka i zdjęcie zostały wykonane przez Rowlanda Schermana. Scherman sfotografował Dylana podczas jego koncertu 28 listopada 1965 w Waszyngtonie. Po wydaniu albumu w marcu 1967 r. okładka i zdjęcie otrzymały nagrodę Grammy.

Wczesne wydania albumu zawierały „meduzowaty” plakat Dylana; jego czarną twarz (profil) okalały wijące się różnokolorowe włosy przypominające węże.

Wznowienie albumu w 1997 r. zawierało inną, dłuższą wersję „Positively 4th Street”.

Spis utworów

1.Rainy Day Women #12 & 354:40
2.Blowin’ in the Wind2:51
3.The Times They Are a-Changin’3:16
4.It Ain’t Me Babe3:38
5.Like a Rolling Stone6:12
6.Mr. Tambourine Man5:31
7.Subterranean Homesick Blues2:22
8.I Want You3:09
9.Positively 4th Street4:12
10.Just Like a Woman4:53
40:44

Opis albumu

  • Producent – John Hammond, Tom Wilson, Bob Johnston
  • Studio – Columbia Studio A i Studia Columbii Nowy Jork; Columbia Music Row Studios w Nashville, stan Tennessee.
  • Daty nagrania – pomiędzy 9 lipca 1962 a 10 marca 1966
  • Okładka/zdjęcie – Rowland Scherman
  • Plakat – Milton Glaser
  • Czas trwania – 40:44
  • Firma nagraniowa – Columbia
  • Numer katalogowy – CK 65975
  • Data wydania – 27 marca 1967
  • Wznowienie – CK 9463 (1997 r.)

Listy przebojów

Album

RokListaPozycja
1967Billboard USA. Albumy popowe10
1967Wielka Brytania. Albumy popowe3

Przypisy

Bibliografia

  • Oliver Trager: Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Nowy Jork: Billboard Books, 2004. ISBN 0-8230-7974-0.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

5 stars.svg
Autor: User:Estoy Aquí, Behnam N, Licencja: CC BY 2.5
5/5 stars used for ratings on en.wikipedia