Bob Montgomery

Bob Montgomery
ilustracja
PseudonimBobcat
Data i miejsce urodzenia10 lutego 1919
Sumter
Data i miejsce śmierci25 sierpnia 1998
Filadelfia
ObywatelstwoStany Zjednoczone
Wzrost171 cm
Styl walkipraworęczny
Kategoria wagowalekka
Bilans walk zawodowych
Liczba walk97
Zwycięstwa75
Przez nokauty37
Porażki19
Remisy3

Bob Montgomery (ur. 10 lutego 1919 w Sumter w stanie Karolina Południowa, zm. 25 sierpnia 1998 w Filadelfii) – amerykański bokser, zawodowy mistrz świata kategorii lekkiej.

Rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1938. Wygrał pierwszych 14 walk, a po zremisowaniu kolejnej zwyciężył w następnych ośmiu. Pierwszej porażki doznał w 1939. Od 1940 mierzył się ze znanymi przeciwnikami. W tym roku został pokonany przez Lewa Jenkinsa i Sammy'ego Angotta. W 1941 zrewanżował się Jenkinsowi, a także pokonał m.in. Sluggera White'a i Daveya Daya. W 1942 dwukrotnie przegrał z Angottem.

21 maja 1943 w Nowym Jorku zmierzył się z Beau Jackiem w walce o tytuł mistrza świata wagi lekkiej uznawanego przez NYSAC. Była to pierwsza z czterech walk między tymi pięściarzami, które wszystkie toczyły się w Madison Square Garden. Montgomery wygrał na punkty i odebrał Jackowi tytuł mistrza. Później wygrał w towarzyskich walkach z Fritziem Zivicem i Peteyem Scalzo, a 19 listopada uległ w rewanżu Beau Jackowi, który odzyskał mistrzostwo.

25 stycznia 1944 w Filadelfii znokautował w 12. rundzie przyszłego mistrza świata Ike'a Williamsa, a w następnej walce 18 lutego w Madison Square Garden został niespodziewanie znokautowany w 1. rundzie przez Ala "Bummy" Davisa[1]. W kolejnej walce 3 marca odzyskał mistrzostwo świata według NYSAC po wygranej na punkty z Beau Jackiem. 4 sierpnia 1944 zmierzył się w swym czwartym pojedynku z tym bokserem. Tytuł mistrza świata nie był stawką tej walki. Bilety mogli kupić tylko posiadacze obligacji wojennych wypuszczonych przez rząd USA. Jack i Montgomery, którzy służyli wówczas w armii, odmówili wynagrodzenia za tę walkę. Beau Jack wygrał na punkty po 10. rundach.

15 lutego 1946 Montgomery pokonał w walce towarzyskiej Leo Rodaka, a 28 czerwca w Nowym Jorku obronił tytuł po wygranej z Alliem Stoltzem przez nokaut w 13. rundzie. 19 sierpnia tego roku został znokautowany w 2. rundzie w walce towarzyskiej przez Wesleya Mouzona, ale zrewanżował mu się w walce o mistrzostwo 26 listopada 1946 w Filadelfii, nokautując go w 8. rundzie.

4 sierpnia 1947 w Filadelfii zmierzył się ponownie z Ike'em Williamsem, który był wówczas mistrzem świata wagi lekkiej organizacji NBA. Stawką był zunifikowany tytuł mistrza świata. Williams wygrał przez techniczny nokaut w 6. rundzie. Po tej walce Montgomery walczył jeszcze dwa razy w 1947 i cztery razy w 1950, wszystkie walki przegrywając.

Później był promotorem bokserskim w Filadelfii[2].

Został wybrany w 1995 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy. Zmarł trzy lata później w Filadelfii.

Przypisy

  1. Bummy Davis vs. Bob Montgomery, boxrec.com [dostęp 2013-04-01] (ang.).
  2. James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 513. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.)

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Boxing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Bob Montgomery 1943b.jpg
At Madison Square Garden in New York. Bob Montgomery wins Lightweight Title from Beau Jack.