Bobrowice (powiat krośnieński)

Artykuł

51°57′13″N 15°5′5″E

- błąd

38 m

WD

51°57'N, 15°5'E

- błąd

2300 m

Odległość

436 m

Bobrowice
wieś
Ilustracja
Kościół pw. Podwyższenia Krzyża
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

krośnieński

Gmina

Bobrowice

Wysokość

74 m n.p.m.

Liczba ludności (2011)

877[1]

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

66-627

Tablice rejestracyjne

FKR

SIMC

0907668

Położenie na mapie gminy Bobrowice
Mapa konturowa gminy Bobrowice, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Bobrowice”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Bobrowice”
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego
Mapa konturowa powiatu krośnieńskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Bobrowice”
Ziemia51°57′13″N 15°05′05″E/51,953611 15,084722

Bobrowice (dawna niem. nazwa Bobersberg)[2] – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Bobrowice, w Dolinie Dolnego Bobru, nad Bobrem i Kanałem Dychowskim. Siedziba gminy Bobrowice. Dawniej miasto. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zielonogórskiego.

Historia

Pierwsza zachowana wzmianka o wsi Bobersberg pochodzi z 1329 roku i w tym czasie Henryk żagański oddał ziemie wraz z Bobrowicami w lenno Janowi Luksemburskiemu[2]. Wskutek podziału księstwa głogowskiego w 1378 roku, Bobrowice znalazły się w dzielnicy żagańskiej. Bartosz Wezenborg został wymieniony w 1454 roku jako pan Bobrowic. Źródła z 1429 roku, a następnie z 1459 poświadczają istnienie na terenie wsi zamku i wówczas okręg bobrowicki wraz z warownią został przez Otto Landsberga przekazany Henrykowi X[2]. Z kolei książę nadał te dobra rodzinie von Knobelsdorff. Źródła wspominały pod koniec XV stulecia o innych właścicielach dóbr na terenie wsi – rodzinie Storckwitzów, a na początku XV wieku Tschirnitzów[2]. W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel z Prudnika wymienił miejscowość w swoim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia podając jej łacińską nazwę: Bobersberga[3]. W Bobrowicach w 1648 roku wybuchł pożar, który zniszczył całą osadę z wyjątkiem kościoła. Prawdopodobnie spalił się wówczas zamek. Pod koniec XVII wieku na wyższym miejscu zbudowano nowe osiedle. W 1735 roku założono Przedmieście Krośnieńskie, w którym osiedlili się saksońscy sukiennicy[2]. Osada liczyła na przełomie XVIII i XIX wieku 171 domów i około 1000 mieszkańców, a w połowie XIX wieku wzrosła do 1500. W 1809 r. Bobrowice odzyskały prawa miejskie, w 1945 r. ponownie je utraciły. Zachował się do dziś historyczny układ urbanistyczny ze starymi elementami zabudowy mieszkalnej[2]. Od 1945 do 1946 używano nazwy Bobrowiec, obecną nazwę wsi zatwierdzono administracyjnie 12 listopada 1946[4].

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[5]:

  • kościół ewangelicki, obecnie rzym.-kat. parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. Nie zachowała się tu niestety starsza budowla która była zbudowana z cegły w późnym średniowieczu[6]. Stan murów zaczął się pogarszać, więc została rozebrana i w latach 1853–1857 wzniesiono tu nową świątynię protestancką, według projektu berlińskiego architekta Augusta Stullera[6]. Po przejęciu kościoła przez społeczność katolicką w okresie powojennym kilkakrotnie go remontowano. W latach siedemdziesiątych XX wieku wymieniono łupkowe pokrycie dachu na blachę ocynkowaną oraz posadzki i żyrandole wewnątrz. Zlikwidowano również empory boczne. Jest to neogotycka trójnawowa budowla bazylikowa z eliptyczną apsydą po wschodniej i czworoboczną wieżą oraz arkadowym krużgankiem po zachodniej stronie[6]. Jego korpus fest nakryły dachami dwuspadowymi i pulpitowymi. Smukłą wieżę z wnękami i zegarem wieńczy strzelisty hełm ostrosłupowy. We wnętrzu posiada strop belkowy, a nawy zostały wydzielone przez filary. Wspierają one pięć arkad. Przetrwały do dziś elementy jego zabytkowego wyposażenia: ambona, organy wykonane przez G. Heinze z Żar, ławki, fotel w prezbiterium, mechanizm zegara wieżowy i trzy dzwony[6].
  • domy nr 19, 29, 144, 145, z XVIII-XIX w.[7]

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Wieś Bobrowice w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2021-02-15] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ a b c d e f Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. s. 228.
  3. ↑ Detlef Haberland: Die „Silesiographia” und „Breslo-Graphia” von Nicolaus Henel von Hennenfeld. Arkadiusz Cencora, Diana Codogni-Łańcucka. Wrocław: Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, 2011, s. 174. ISBN 978-83-910595-2-4.
  4. ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  5. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 10. [dostęp 2013-01-22].
  6. ↑ a b c d Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. s. 229.
  7. ↑ Stanisław Kowalski: Zabytki architektury województwa lubuskiego. Zielona Góra: Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, 2010, s. 20. ISBN 978-83-931526-0-5.

Bibliografia

  • Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. Zielona Góra: Agencja Wydawnicza „PDN”, 2011, s. 225-226. ISBN 978-83-919914-8-0.
Gmina Bobrowice
Sołectwa
Miejscowości niesołeckie
Miejscowości opuszczone

Herb gminy Bobrowice

Powiat krośnieński (1945–1975)
Przynależność wojewódzka
Miasta
Gminy wiejskie
(1945–54 i 1973–75)
Gromady (1954–72)

Media użyte na tej stronie

Lubusz Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lubusz Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.18 N
  • S: 51.33 N
  • W: 14.40 E
  • E: 16.60 E
Powiat krośnieński (województwo lubuskie) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa powiatu krośnieńskiego, Polska