Bobulczyn

Bobulczyn

wieś
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	szamotulski
Gmina	Ostroróg
Liczba ludności (2015)	267
Strefa numeracyjna	61
Kod pocztowy	64-560[1]
Tablice rejestracyjne	PSZ
SIMC	0592420
Położenie na mapie gminy Ostroróg Bobulczyn
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Bobulczyn
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Bobulczyn
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego Bobulczyn
52°40′10″N 16°23′46″E/52,669444 16,396111

Bobulczyn (niem. Bachweld) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Ostroróg, w odległości około 6 kilometrów na północny – zachód od Ostroroga. Bobulczyn jest jedyną wsią wchodzącą w skład tego sołectwa. Wieś zlokalizowana jest przy drodze wojewódzkiej nr 184 drodze powiatowej do Oporowa i gminnej do Marianowa. Powierzchnia sołectwa wynosi około 384 ha, z czego tereny zabudowane stanowią około 8 ha^[2][3][4][5].

Historia

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1398 jako własność Sędziwoja z Bobulczyna Boboleckiego. Wieś w tym okresie występuje pod nazwą Bobolczino. W 1424 roku wieś występowała pod nazwą Bobolcyno, a w 1564 roku – Bobulczino. Od 1508 roku wieś wymieniania jako należąca do parafii Ostroróg. Wieś należała do Boboleckich od XIV do XVI wieku (w latach 1398–1443 wymieniany jest Sędziwój z Bobulczyna), w latach 1407 do 1412 Dzierżka z Bobulczyna, w 1450 roku Andrzej Bobolecki i jego żona Anna, w 1464 roku Jan Bobolecki i żona Barbara, w latach 1487, 1493 bracia Stanisław i Mikołaj z Bobulczyna, w 1493 roku żona Stanisława – Katarzyna, w 1495 oku bracia Jakub, Andrzej, Stanisław oraz żona Stanisława z Bobulczyna – Katarzyna, w latach 1497–1520 ponownie Mikołaj z Bobulczyna, w 1507 roku bracia Jakub, Andrzej, Stanisław i Mikołaj Boboleccy dokonują wymiany między sobą części wsi, w 1516 roku ponownie wymieniany jest Jakub Bobolecki, w 1521 Jan Bobolecki, w 1577 Agnieszka Boboleck, a w 1580 Kasper Boblecki. Na początku XVI wieku źródła wymieniają we wsi: zagrodę Andrzeja, zagrodę Golęciny, dwie zagrody, ogród Jakuba, starą stodołę oraz bagno Okrąglec i łąki Siedliska, zlokalizowane w kierunku Wronek. W XVI wieku w Bobulczynie była szkoła parafialna. Od XIX wieku do 1939 roku wieś należała do Kwileckich, jako część klucza oporowskiego. W 1880 roku w Bobulczynie było 7 domów, a liczba mieszkańców wsi wynosiła 113. W 1953 roku w Bobulczynie utworzono Rolniczy Kombinat Spółdzielczy im. T. Kościuszki, a w 1966 roku Ochotniczą Straż Pożarną. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego^{[2][3][4][5][6][7][8][9]}.

Do obiektów historycznych w Bobulczynie należą zabudowania folwarczne na terenie obecnej Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej – parterowa chlewnia z początku XX wieku oraz piętrowy spichlerz z końca XIX wieku^[2][3][4][5].

Czasy Współczesne

We wsi znajduje się sklep, świetlica, figura Matki Bożej, przystanki komunikacji autobusowej oraz boisko piłkarskie. W Bobulczynie nie ma szkoły, ani przedszkola. W miejscowości działają Ochotnicza Straż Pożarna oraz Stowarzyszenie Aktywne Kobiety z Bobulczyna. W rejestrze przedsiębiorców KRS wpisany jest jeden podmiot – Rolniczy Kombinat Spółdzielczy (ok. 300 ha gruntów rolnych; zatrudnia ok. 30 pracowników), a w rejestrze CEDIG – 9 podmiotów^{[2][3][4][5][10][11]}.

Demografia

Według stanu na koniec roku 2015 roku liczba mieszkańców wsi wynosiła 267 osób (dla porównania w 1990 roku ok. 240 osób). Na wskazane 267 osób: 66 jest w wieku do 18 lat (31 kobiet i 35 mężczyzn), 155 w wieku 19–60 lat (78 mężczyzn i 77 kobiet) oraz 46 osób powyżej 60 lat (26 mężczyzn i 20 kobiet)^[2][5].

Przypisy