Bobulińce
 | |
| Państwo |  Ukraina |
|---|---|
| Obwód |  tarnopolski |
| Rejon | rejon buczacki |
| Powierzchnia | 2,405 km² |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość | 763 317,260 os./km² |
| Nr kierunkowy | +380 3544 |
| Kod pocztowy | 48472 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. | |
 49°10′06″N 25°21′06″E/49,168333 25,351667 | |
Portal  Ukraina | |
Bobulińce (ukr. Бобулинці, Bobułynci) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie buczackim. Przez wieś przebiega droga terytorialna T 2006.
Historia
Pod koniec XIX w. na obszarze dworskim znajdowała się karczma Zabawa[1]. W 1901 działała gorzelnia Mojżesza Dawida Aschkenazego i Beniamina Kaufmanna[2]. W 1909 we wsi odnaleziono meteoryt, który trafił do zbiorów Muzeum Podolskiego w Tarnopolu[3].
Po zakończeniu I wojny światowej, od listopada 1918 rok do lata 1919 Bobulińce znajdowały się w Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej.
W II Rzeczypospolitej miejscowość stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Petlikowce Stare w powiecie buczackim, w województwie tarnopolskim.
Miejsce zbrodni nacjonalistów ukraińskich, dokonanej w nocy z 13 na 14 marca 1944 na 40 osobach. Ocaleli ci z Polaków, którzy ukryli się u sąsiadów – Ukraińców, co odnotowano w Kresowej księdze sprawiedliwych Instytutu Pamięci Narodowej.
Zabytki
- Zamek, wybudowany w XVII w.[4]
- Kościół pw. św. Antoniego[5] (1892), ob. w stanie posuniętej ruiny
- Parterowy dwór z ogrodem spacerowym.
Urodzeni w Bobulińcach
- Maria Aniela Krasicka z domu hrabina Brzostowska (1816-1903), właścicielka ziemska
- Stanisław Sobotkiewicz[6] (1914–1993) – polski pisarz[7].
Przypisy
- ↑ Zabawa 2.) karczma, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 177.
- ↑ Gorzelnie i Fabryki wódek w Galicji w 1901 r.
- ↑ Ihor Duda:Tapnopol: 1540-1944. Tarnopol, 2010, s. 147. (ukr.)
- ↑ Przeszłość i zabytki województwa tarnopolskiego, 1926
- ↑ Michał Kurzej: Kościół parafialny p.w. Św. Antoniego Padewskiego w Bobulińcach. [W:] Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I : Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 15. Kraków: Antykwa, 2007, 599 il. ISBN 978-83-89273-49-9
- ↑ Serhij Tkaczow: Sobotkiewicz Stanisław. [W:] Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 4: А—Я. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2010, s. 577. ISBN 978-966-528-318-8. (ukr.)
- ↑ Artykuł Stanisława S. Nicieja Moje kresy. Tarnopol - hetmańskie miasto. [dostęp 2018-04-25].
Bibliografia
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Bobulińce. [W:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. I. Warszawa, 1880–1902, s. 268.
Linki zewnętrzne
- Bobulińce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 268.
- Bobulińce na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)
- Archiwalne widoki ogrodu w Bobulińcach w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Ukraine
_location_map.png)
(c) Lukasb1992 z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Mapa lokalizacyjna Polski — 1939 (marzec – wrzesień).
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Тернопольской области с 17 июля 2020 года
Фрагмент Спеціальної мапи України Гійома Левассера де Боплана, 1650. Бучаччина.
Autor: Бучач-Львів, Licencja: CC BY-SA 4.0
Руїни костелу Бобулинців, січень 2015
Бобулинці: Загальний вид