Boeing Bird of Prey
| ||
![]() | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ![]() | |
Producent | Boeing | |
Typ | samolot eksperymentalny | |
Konstrukcja | kompozytowe włókna węglowe | |
Załoga | 1 | |
Historia | ||
Data oblotu | 1996 | |
Egzemplarze | 1 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 1 × silnik turbowentylatorowy Pratt & Whitney Canada JT15D-5C | |
Ciąg | 12,9 kN | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 7 m | |
Długość | 14,3 m | |
Wysokość | 2,8 m | |
Masa | ||
Startowa | 3350 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 482 km/h | |
Pułap | 6100 m | |
Dane operacyjne | ||
Użytkownicy | ||
USA |
Boeing Bird of Prey – amerykański eksperymentalny samolot będący demonstratorem technologii stealth. Wyprodukowany przez firmę Boeing.
Historia
Fakt istnienia samolotu został podany do publicznej wiadomości 18 października 2002 roku. Zdecydowano się na ten krok, ponieważ zastosowane w samolocie rozwiązania konstrukcyjne zastosowano już w innych dobrze znanych konstrukcjach (np. Boeing X-45). Bird of Prey został zbudowany w ośrodku Boeinga Phantom Works, początkowo pracę prowadziła firma McDonnell Douglas jednak po tym jak w 1997 roku stała się częścią Boeinga, to on kontynuował badania i testy. Program budowy samolotu o obniżonej skutecznej powierzchni odbicia radiolokacyjnego, na którym chciano przetestować przyjęte założenia konstrukcyjne rozpoczął się w 1992 roku. Jego efektem był Bird of Prey, którego oblotu dokonano w 1996 roku. Nazwa samolotu nawiązuje do nazwy klingońskiego statku kosmicznego z serialu Star Trek. Do roku 1999, kiedy zakończono program badań, samolot wykonał 38 lotów[1].
Konstrukcja
Samolot wykonano z włokien węglowych, w celu zmniejszenia kosztów produkcji w trakcie budowy samolotu użyto sprawdzonych, dostępnych części (między innymi bardzo szeroko stosowany silnik Pratt & Whitney Canada JT15D-5C). Całkowity koszt programu zamknął się w sumie 67 mln USD. Samolot posiada hydrauliczny system sterowania. Jest to konstrukcja jednomiejscowa, poddźwiękowa z płaskim, nośnym kadłubem i skrzydłami o bardzo dużym skosie, wygiętymi w kształcie litery „M”. Samolot posiada chowane, trójgoleniowe podwozie. Wlot powietrza do silnika znajduje się na grzbiecie kadłuba za kabiną pilota, taki wlot i kształt tunelu dolotowego powietrza do silnika osłania łopatki sprężarki silnika przed promieniowaniem radiolokacyjnym zmniejszając echo radarowe samolotu. Kształt kadłuba i wlot powietrza sprawdzony na Bird of Prey wykorzystany został później w konstrukcjach X-45 oraz X-47, bezzałogowych aparatach latających o obniżonej skutecznej powierzchni odbicia radiolokacyjnego. Zbudowano jeden egzemplarz, który po ujawnieniu go mediom został oddany do National Museum of the United States Air Force (Muzeum Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych) w bazie Wright-Patterson Air Force Base mieszczącej się obok Dayton w stanie Ohio.
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.