Boeing F8B
| ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | Stany Zjednoczone | |
Producent | Boeing Company | |
Typ | ciężki samolot myśliwski | |
Konstrukcja | duralowy dolnopłat, podwozie klasyczne, chowane w locie | |
Załoga | 1 | |
Historia | ||
Data oblotu | 27 listopada 1944 | |
Wycofanie ze służby | 1950 | |
Liczba egzemplarzy | 3 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 1× 28-cylindrowy silnik gwiazdowy Pratt & Whitney XR-4360-10 | |
Moc | 2240 kW (3000 KM) | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 16,46 m | |
Długość | 13,18 m | |
Wysokość | 4,95 m | |
Powierzchnia nośna | 45,43 m² | |
Masa | ||
Własna | 6136 kg | |
Użyteczna | 3712 kg | |
Startowa | 9848 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 695 km/h | |
Prędkość przelotowa | 306 km/h | |
Prędkość wznoszenia | 18,6 m/s | |
Pułap | 14 438 m | |
Zasięg | 2100 km | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
6× karabinów maszynowych M2 kal. 12,7 mm lub 6× Działko HS.404 kal. 20 mm montowane w krawędzi natarcia skrzydeł 1415 kg bomb lub 1× torpeda 900 kg | ||
Użytkownicy | ||
Stany Zjednoczone |
Boeing F8B (inne oznaczenia: Boeing XF8B, Boeing 400) – ciężki myśliwiec amerykański zaprojektowany na zamówienie US Navy w zakładach Boeinga. F8B miał służyć w rolach myśliwca przechwytującego, myśliwca eskortowego dalekiego zasięgu, samolotu bombowego, bombowca nurkującego i samolotu torpedowego. Z tego też względu nazywano go ironicznie "pięć w jednym", ponieważ zgodnie z planami miał zaspokajać wszystkie potrzeby, stawiane przed samolotem w służbie morskiej.
W czasie kiedy powstał jego projekt był to największy jednomiejscowy, jednosilnikowy myśliwiec amerykański. Jego jednostką napędową był 28-cylindrowy silnik gwiazdowy Pratt & Whitney XR-4360-10 o mocy 2200 kW (3000 KM) chłodzonym powietrzem, napędzający dwa śmigła przeciwbieżne. Miał być uzbrojony w sześć karabinów maszynowych 12,7 mm lub sześć działek 20 mm i być w stanie udźwignąć 1415 kg bomb lub jedną torpedę ważącą 900 kg.
Budowę trzech prototypów rozpoczęto w maju 1943. Pierwszy z nich został oblatany 27 listopada 1944 r., dwa pozostałe trafiły do Marynarki Wojennej dopiero po wojnie. Jeden z tych samolotów był także testowany przez USAAF.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Roundel used by US armed forces from 6 May 1942 to 28 June 1943 when white bars and a red outline were added as the result of studies which showed that shape was more important than color from a distance.
Autor: NiD.29, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Roundel used by all US armed forces from 31 July 1943 to 14 January 1947, replacing roundel having red outline, or no outline, but with white bars, and was replaced some nine months before the USAF was formed, by roundel having a single lengthwise red bar inset in white bars (bisecting them), giving the insignia the trio of red-white-red stripes evocative of the non-canton areas of the Flag of the United States.
Roundel used by the United States armed forces from 19 August 1919 to 6 May 1942 until red dot removed to avoid confusion with Japanese insignia. Superseded very similar roundel whose colors and proportions differed slightly - the original version having the colors from the US flag, and a center dot 1/3 of the outer radius. This version has a center dot constrained by the inner vertices of the star, a size that does not translate into an even fraction.