Boeing XP-7

Boeing XP-7
Ilustracja
Boeing XP-7
Dane podstawowe
Państwo Stany Zjednoczone
ProducentBoeing
Typsamolot myśliwski
Załoga1
Historia
Data oblotuwrzesień/listopad 1928
Lata produkcji1928
Wycofanie ze służby1928
Liczba egzemplarzy1
Dane techniczne
Napędsilnik rzędowy Curtiss V-1570-1
Moc600 KM
Wymiary
Rozpiętość9,75 m
Długość7,31 m
Wysokość7,74 m
Powierzchnia nośna23,40 m2
Masa
Własna1070 kg
Użyteczna3260 kg
Zapas paliwa235 l
Osiągi
Prędkość maks.270 km/h na 0 m
263 km/h na 1500 m
Prędkość minimalna98 km/h (lądowania)
Prędkość wznoszenia569 m/min
(3048 m w 7 min 6 s)
Pułap6797 m
Pułap praktyczny6436 m
Zasięg402 m
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 km 12,7 mm, 1 km 7,62 mm, do 57 kg bomb

Boeing XP-7 (Boeing Model 93) – amerykański doświadczalny samolot myśliwski myśliwski z lat 20., wersja rozwojowa myśliwca Boeing PW-9D. Zbudowano tylko jeden prototyp.

Historia

XP-7 powstał w wyniku modyfikacji ostatniego samolotu z serii Boeing PW-9D (number fabryczny 1026, numer seryjny USAAC 28-41), standardowy silnik Curtiss D-12 (435 KM) został wymieniony na chłodzony cieczą silnik rzędowy typu Curtiss V-1570 o mocy 600 KM[1][2][3][4]. Zamówio 3 maja 1938[4], samolot został dostarczony przekazany USAAC 4 września[5][4]. Zmodyfikowany w taki sposób samolot miał krótszy nos, większą chłodnicę[3][4][4]. Od PW-9D różnił się także całkowicie duraluminiową konstrukcją ogona, innym rodzajem płozy ogonowej i innym systemem sterowania lotkami[4]. Nowy samolot był lżejszy od wersji produkcyjnej ponad 30 kilogramów[2][4].

Samolot (oznaczenie producenta Boeing Model 93) został oblatany w listopadzie 1928[2] (we wrześniu według innego źródła[4]). Testy wykazały, że nowy silnik sprawdzał się w roli jednostki napędowej samolotu myśliwskiego, a samolot był nieco szybszy od jego poprzednika[2][3][4]. USAAC początkowo zamówił cztery P-7 do testów użytkowych, ale przed jego realizacją został on anulowany jako, że seria PW-9 zbliżała się już do końca jej użytecznego życia, a w zakładach Boeinga już pracowano nad jej następcą[2][3][5]. Dostarczony Armii XP-7 został już tam przebudowany z powrotem do standardowej wersji PW-9D[2][3][4][5]. Z wyjątkiem eksperymentalnego XP-9 (XP-8 został ukończony i dostarczony USAAC przez XP-7), był to ostatni myśliwiec Boeinga z silnikiem chłodzonym cieczą[5].

Przypisy

  1. P. Bowers: Boeing Aircraft Since 1916. s. 107.
  2. a b c d e f L. Jones: U.S. Fighters. s. 32.
  3. a b c d e P. Bowers: Forgotten Fighters 2. s. 53.
  4. a b c d e f g h i j E. Angellucci: American Fighter. s. 72.
  5. a b c d P. Bowers: Boeing Aircraft Since 1916. s. 108.

Bibliografia

  • Peter Bowers: Boeing Aircraft Since 1916. London: Putnam Aeronautical Books, 1989. ISBN 0-85177-804-6.
  • Lloyd S. Jones: U.S. Fighters Army-Air Force 1925 to 1980s. Fallbrook: Aero Publishers, 1975. ISBN 978-0816892006.
  • Peter M. Bowers: Forgotten Fighters/2 and Experimental Aircraft U.S. Army 1918-1941. Arco Publishing, 1971. ISBN 978-0668024037.
  • Enzo Angellucci, Peter Bowers: American Fighter: The Definitive Guide to American Fighter Aircraft from 1917 to the Present. Haynes Publishing Group, 1979. ISBN 0-85429-635-2.

Linki zewnętrzne

  • Boeing XP-7 (ang.). nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2013-10-08].

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States (1912-1959).svg
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Boeing XP-7.jpg
The Boeing XP-7 was a modification of the last production Boeing PW-9D. It was first flown in November 1928. The performance of the XP-7 did not warrant production and the XP-7 was re-engined with a Curtiss D-12, converting it back to a PW-9D.