Bogdan Łyszkiewicz

Bogdan Łyszkiewicz
Imię i nazwisko

Bogdan Bolesław[a] Łyszkiewicz

Data urodzenia

3 września 1964

Pochodzenie

Polska

Data i miejsce śmierci

23 czerwca 2000
Płońsk

Przyczyna śmierci

wypadek drogowy

Instrumenty

wokal, gitara, klarnet

Zawód

muzyk

Zespoły
The Nos[1]

Chłopcy z Placu Broni

Grób Bogdana Łyszkiewicza na cmentarzu Prądnik Czerwony

Bogdan Bolesław[a] Łyszkiewicz (ur. 3 września 1964[2][3], zm. 23 czerwca 2000 w Płońsku[4][5]) – polski muzyk, gitarzysta, klarnecista, wokalista kompozytor i autor tekstów, lider zespołu Chłopcy z Placu Broni.

Zaliczany do legend polskiej muzyki lat 80., inspirowany muzyką Beatlesów. Często, ze względu na fryzurę i charakterystyczne okulary, określany polskim Johnem Lennonem.

Życiorys

Wychował się w Krakowie[6].

Zadebiutował w 1987 na festiwalu w Jarocinie. Szybko zdobył popularność, a jego zespół – Chłopcy z Placu Broni – stał się ważną grupą muzyczną końca lat 80. Swoją popularność Bogdan Łyszkiewicz ugruntował w pierwszej połowie lat 90., nagrywając bestselerowe albumy O! Ela i Kocham cię. W tym czasie koncertował na największych festiwalach w kraju i wyjeżdżał do USA. W drugiej połowie lat 90. nagrał kolejne albumy, m.in. koncertowy (z udziałem orkiestry filharmonii) w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Miesiąc przed tragiczną śmiercią na rynku ukazał się album pt. Polska, którego muzyk nie zdążył już wypromować.

Zmarł 23 czerwca 2000 wskutek wypadku samochodowego koło miejscowości Rybitwy[4]. Prowadząc samochód Chevrolet Camaro, zderzył się czołowo z innym samochodem. Ciężko ranny został przewieziony do szpitala, gdzie po kilku godzinach zmarł[7]. Został pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kw. CCXVIII-płn.-4)[8].

13 czerwca 2009 w Olsztynie koło Częstochowy odbył się Festiwal Muzyczny Pamięci Bogdana Łyszkiewicza.

Jesienią 2011 na rynku ukazała się płyta Odnalezione piosenki z niepublikowanymi do tej pory piosenkami Bogdana Łyszkiewicza w wykonaniu artystów, takich jak Aleksander Klepacz, Muniek Staszczyk, Maciej Balcar, Marek Piekarczyk, Bartek Król, Michał Jelonek, Piotr Kupicha, Andrzej Krzywy, Sztywny Pal Azji, Big Cyc i Golden Life. W tym samym czasie została wydana biografia książkowa muzyka pt. Wolność kocham i rozumiem, nawiązująca tytułem do jednej z najbardziej znanych kompozycji artysty „Kocham wolność”.

W Nowej Hucie na osiedlu Złotej Jesieni znajduje się ulica jego imienia.

Uwagi

  1. ↑ a b Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów B. Łyszkiewicza.

Przypisy

  1. ↑ Archiwum Listy Przebojów Programu Trzeciego: The Nos – Szukam jej w sobie, lp3.pl [dostęp 2012-12-28].
  2. ↑ Kalendarium muzyczne wrzesień (pol.). pfm.waw.pl. [dostęp 2009-06-12]. (arch.)
  3. ↑ Leszek Gnoiński, Encyklopedia Polskiego Rocka, Jan Skaradziński, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 87, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642.
  4. ↑ a b Zginął Bogdan Łyszkiewicz (pol.). muzyka.interia.pl, 2000-06-25. [dostęp 2009-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-28)].
  5. ↑ 10. rocznica śmierci Bogdana Łyszkiewicza (pol.). muzyka.onet.pl, 2010-06-23. [dostęp 2010-06-23]. (arch.)
  6. ↑ Bogdan Łyszkiewicz grał jak Lennon, zginął jak Dean. gazetakrakowska.pl, 5 grudnia 2011.
  7. ↑ Zginął Bogdan Łyszkiewicz – lider zespołu Chłopcy z Placu Broni. krakow.naszemiasto.pl, 2000-06-26. [dostęp 2015-05-09].
  8. ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych, zck-krakow.pl [dostęp 2021-07-16].

Media użyte na tej stronie

Grave of Bogdan Łyszkiewicz, Pradnik Czerwony Cemetery, 48 Powstańców street, Krakow, Poland.jpg
Autor: Zygmunt Put Zetpe0202, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Bogdana Łyszkiewicza, Cmentarz Prądnik Czerwony (Batowicki), ul. Powstańców 48, Kraków