Bogdan Horodyski

Bogdan Horodyski
Ilustracja
Bogdan Horodyski (1956)
Data urodzenia

9 maja 1904

Data śmierci

24 maja 1965

Dyrektor Biblioteki Narodowej
Okres

od 1956
do 1962

Poprzednik

Władysław Bieńkowski

Następca

Witold Stankiewicz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Bogdan Horodyski (ur. 9 maja 1904 w Opatowie, zm. 24 maja 1965 w Warszawie) – historyk i bibliotekarz. W latach 1956-1962 dyrektor Biblioteki Narodowej.

Życiorys

Edukację rozpoczął w rodzinnym mieście, a świadectwo dojrzałości otrzymał w 1925 w Miejskim Gimnazjum Realnym w Radomiu. Studia wyższe ukończył na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie 30 maja 1932 otrzymał dyplom magistra filozofii w zakresie historii. Od 1936 był pracownikiem i kustoszem biblioteki Ordynacji Zamoyskiej. W latach 1937–1939 był uczestnikiem seminarium doktoranckiego Oskara Haleckiego. Gotowa już praca doktorska na temat roli Ziemowita Mazowieckiego w czasie przedjagiellońskiego bezkrólewia spłonęła we wrześniu 1939[1]. W czasie okupacji współpracował też z tajnym Uniwersytetem oraz gromadził w Bibliotece Narodowej polską prasę konspiracyjną.

W 1945 podjął pracę w Bibliotece Narodowej, a w 1956 pełnił obowiązki jej dyrektora (ówczesny dyrektor Władysław Bieńkowski został powołany na stanowisko ministra oświaty). W latach 1953–1960 prowadził zajęcia z bibliotekoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1950 redaktor „Przeglądu Bibliotecznego”. Od 1957 aż do śmierci był przewodniczącym Zarządu Głównego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich.

Spoczywa na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie (kwatera 216-4/3-9)[2].

Odznaczenia

Wybrane publikacje

  • „Armata” arsenału zamojskiego, Zamość 1938.
  • Szopka Biblioteki Narodowej. Rok 1946,Warszawa: Biblioteka Narodowa 1947.
  • Polonica rękopiśmienne z Biblioteki Załuskich, t.1: Rękopisy dotyczące Ziem Odzyskanych, Warszawa: Biblioteka Narodowa 1948.
  • Spuścizna Działu Rękopiśmiennego Biblioteki Załuskich, Warszawa: Biblioteka Narodowa 1948.
  • O transliteracji druków cyrylickich, Warszawa 1949.
  • Podręcznik paleografii ruskiej, Kraków: Wydawnictwo Studium Słowiańskiego UJ 1951.
  • Miniaturzysta Sforzów, Warszawa: Państwowy Instytut Sztuki 1954.
  • Józef Grycz, Warszawa: Stowarzyszenie Biblioteki Polskich 1955.
  • Katalog rękopisów Biblioteki Narodowej, t. 4: Rękopisy 2667–3000 i 7001–7200. Korespondencja i drobne utwory XIX i XX wieku, pod red. i ze wstępem Bogdana Horodyskiego, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1955.
  • Birago, miniaturiste des Sforza, Varsovie: Bibliothèque nationale 1956.
  • Ogólnopolski Zjazd Bibliotekarzy, Warszawa 16–18 lutego 1956. Księga pamiątkowa, red. Bogdan Horodyski, Warszaw : Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich 1957.
  • Biblioteka Narodowa w latach 1945–1956, red. Bogdan Horodyski, Warszawa: Biblioteka Narodowa 1958.
  • Biblioteki narodowe za granicą. Seminarium poświęcone zagadnieniom budownictwa bibliotecznego. Kazimierz nad Wisłą, 28–30 maja 1962, Warszawa: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich 1962.
  • Odnalezione materiały do dziejów kartografii Śląska, Warszawa 1962.
  • Na jaką ustawę o bibliotekach czekamy ? ,Warszawa 1965.
  • Tajemnice ksiąg rękopiśmiennych, tekst. oprac. i notą edytorską opatrzyła Ewa Siemieńska, Warszawa: Biblioteka Narodowa 1987.
  • Dzieje Atlasu Śląska 1720–1752, rękopis oprac. Bogdan E. Horodyski, Warszawa: Biblioteka Narodowa 2002.
  • Biblioteka Ordynacji Zamojskiej w latach wojny, oprac., wstępem opatrzyła i do dr. podała Hanna Łaskarzewska, przy współpracy Agnieszki Leszyńskiej, Warszawa: Biblioteka Narodowa 2005.

Przypisy

  1. ↑ Michał Kozłowski, Oskar Halecki i jego uczniowie. Wzajemne relacje po latach [w:] Oskar Halecki i jego wizja Europy, red. Małgorzata Dąbrowska, t. 3, Warszawa–Łódź: IPN 2014, s. 62-63[1].
  2. ↑ Cmentarz Stare Powązki: HORODYSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-09-24].
  3. ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  4. ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - uchwała Rady Państwa nr 0/196 na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia

  • Jan Baumgart, Bogdan Horodyski jako bibliotekarz i działacz Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, „Przegląd Biblioteczny” 1967, s. 96–109 [2].
  • A. Michalewska, A. Walendowska, Horodyski Bogdan [w:] Słownik pracowników książki polskiej, pod red. I. Treichel, Warszawa – Łódź 1972, s. 340–341
  • Władysław Bartoszewski, Michał Komar, Wiosna jesienią. Październik '56. Moje środowisko niepokorne 1955-63. Marzenia, nadzieje, rzeczywistość, Warszawa 2012, s. 38–47
  • Z. Daszkowski, Bogdan Horodyski, „Bibliotekarz” 23 (1965), nr 7/8, s. 129, 194–200.
  • B. S. Kupść, Bogdan Horodyski, „Rocznik Biblioteki Narodowej” 1966, s. I–XV.
  • Hanna Łaskarzewska, Zasłużony i trochę zapomniany. Bogdan Horodyski i jego spuścizna, „Biuletyn Informacyjny Biblioteki Narodowej” 2005, nr 4, s. 38–41.
  • Hanna Tadeusiewicz, Redaktorzy naczelni „Przeglądu Bibliotecznego”. Sylwetki, „Przegląd Biblioteczny” 75 (2007), z. 4, s. 489–507.
  • Pamięci Bogdana Horodyskiego, „Przegląd Biblioteczny” 23 (1965), z. 3, s. 131.
  • „Trybuna Ludu” 1965, nr 144 (5892) z dnia 27.05.1965, s. 7.

Media użyte na tej stronie