Bogdan Justynowicz

Bogdan Justynowicz
Data i miejsce urodzenia30 sierpnia 1939
Stara Wilejka
Narodowośćpolska
Językpolski
Alma MaterUniwersytet Warszawski
Dziedzina sztukiproza, poezja, tłumaczenie

Bogdan Justynowicz (ur. 30 sierpnia 1939 we wsi Stara Wilejka koło Wilna) – polski poeta i prozaik.

Życiorys

W 1946 przyjechał z rodziną do Gdańska. Od 1955 uczęszczał do II Liceum Ogólnokształcącego im. Pestalozziego. W 1957 zdał maturę i rozpoczął studia na Wydziale Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku (obecnie Uniwersytet Gdański). W 1960 został członkiem Związku Literatów Polskich. Od 1961 roku należał do PZPR[1]. W 1968 przeniósł się do Warszawy, gdzie w 1970 ukończył studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutował na łamach dziennika „Głos Wybrzeża” jako poeta. W latach 1957–1967 był redaktorem prasy Wybrzeża Gdańskiego. Od 1983 należy do nowego ZLP. Mieszka w Warszawie.

Twórczość

  • Przed jutrem (poezje) 1958
  • Przenikanie (poezje) 1960
  • Ćwiczenie dykcji (poezje) 1966
  • Południk elegii (poezje) 1968
  • Nadbrzeże malarzy. Szkice o gdańskich plastykach
  • Rok świetlny (poezje) 1973
  • Miłość, nasz syn (poezje) 1987
  • Wiersze wybrane 1986
  • Książka Której Się Śniło (utwór dla dzieci)

Przypisy

  1. Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 355. ISBN 83-223-2073-6.

Bibliografia