Bogdan Kowalczyk

Bogdan Kowalczyk
Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1946
Warszawa

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1961-1964Warszawianka
1965–1968AZS Warszawa
1968–1978Śląsk Wrocław
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1964–1972 Polska43
Kariera trenerska
LataDrużyna
1973–1976Śląsk Wrocław
1981-1989Vikingur Reykjavik
1983-1990Islandia
1991-2001Warszawianka
1992-1994Polska
2003-2005Wisła Płock
2007-2011Azoty-Puławy
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Sokoła (Islandia)

Bogdan Kowalczyk (ur. 12 sierpnia 1946 w Warszawie) – polski piłkarz ręczny grający na pozycji bramkarza, mistrz i reprezentant kraju, olimpijczyk (1972), trener m.in. reprezentacji Polski i Islandii.

Życiorys

Zawodnik

Kariera klubowa

Karierę sportową rozpoczął w Warszawiance w 1961, w 1964 zdobył z tym klubem mistrzostwo Polski juniorów, w latach 1965-1968 występował w AZS Warszawa, a od 1968 do 1978 w Śląsku Wrocław. Z tym ostatnim klubem zdobył swoje największe sukcesy – siedem tytułów mistrza Polski z rzędu (1972-1978), a wcześniej trzy tytuły wicemistrzowskie (1969-1971)

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Polski zadebiutował 6 grudnia 1964 w towarzyskim spotkaniu z Finlandią, dwukrotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (1967 – 9-12 m., 1970 – 13-16 m., 1974 (4 m.), a w 1972 wystąpił w Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (10 m.)[1]. na tym ostatnim turnieju zakończył karierę meczem z Norwegią 9 września 1972. Łącznie w biało-czerwonych barwach wystąpił 43 razy.

Trener

W 1970 ukończył Akademię Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Od 1973 był grającym trenerem Śląska Wrocław i w tym charakterze zdobył pięć tytułów mistrzowskich (1974-1978), Puchar Polski (1976), a także doprowadził swoją drużynę do finału Pucharu Europy (1978). W latach 80. pracował w Islandii, zdobywając z Vikingurem Reykjavik czterokrotnie mistrzostwo Islandii (1980-1983), a z drużyną narodową występując na Igrzyskach Olimpijskich w 1984 (6 m.) i 1988 (8 m.) oraz mistrzostwach świata w 1986 (6 m.) i 1990 (10 m.). W 1989 wygrał z Islandią mistrzostwa świata grupy B. W 1990 powrócił do Polski i został trenerem Warszawianki. W latach 1992-1994 był trenerem reprezentacji Polski, następnie ponownie trenował Warszawiankę (1997-2001, w tym brąz mistrzostw Polski – 1999). W 2003 został szkoleniowcem Wisły Płock i zdobył z tą drużyną wicemistrzostwo (2003) i mistrzostwo Polski (2004). Od stycznia do grudnia 2005 i od stycznia do czerwca 2007 trenował KS Azoty-Puławy, następnie ponownie Wisłę (czerwiec 2008 – listopad 2008) i kolejny raz do klubu z Puław (styczeń 2010 – kwiecień 2011).

Odznaczenia

Przypisy

  1. Władysław Zieleśkiewicz, 95 lat piłki ręcznej, Związek Piłki Ręcznej w Polsce, Warszawa 2013, str. 269-270
  2. Fálkaorðuhafar. forseti.is. [dostęp 2016-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-07)].

Bibliografia

  • Władysław Zieleśkiewicz 90 lat polskiej piłki ręcznej, wyd. Związek Piłki Ręcznej w Polsce, Warszawa 2008
  • B. Tuszyński, H. Kurzyński, Od Chamonix i Paryża do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010 wyd. Fundacja Dobrej Książki, b.d i m. w., str. 680

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Handball pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Handball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
ISL Icelandic Order of the Falcon - Knight BAR.png
Baretka Kawalera Orderu Sokoła Islandzkiego