Bogdan Migacz

Bogdan Migacz
Data i miejsce urodzenia

28 maja 1948
Wałbrzych

Data śmierci

18 czerwca 1998

Obywatelstwo

Polska

Bogdan Krzysztof Migacz (ur. 28 maja 1948 w Wałbrzychu, zm. 18 czerwca 1998) – polski hokeista.

Przez większość kariery w latach 1964–1987 występował w drużynie Cracovii (z przerwą na odbycie służby wojskowej). W trakcie sezonu 1971/1972 decyzją klubu WKS Legia, podtrzymaną przez PZHL 15 stycznia 1972, został dyscyplinarnie zawieszony jako zawodnik za czyny niegodne sportowca oraz również zawieszony w prawa członka kadry olimpijskiej na turniej podczas ZIO 1972 (prócz niego także Mieczysław Jaskierski, Czesław Ruchała, Andrzej Słowakiewicz)[1].

44-krotny reprezentant Polski w hokeju na lodzie. Uczestnik turniejów mistrzostw świata 1969, 1970, 1971.

Hokeistami zostały jego dzieci: syn Marcin Migacz (ur. 4 marca 1973, występował w I drużynie seniorów Cracovii[2]) oraz córka Magda Migacz (ur. 7 maja 1977, zawodniczka drużyny żeńskiej Cracovii).

Zmarł 18 czerwca 1998[3]. Został pochowany na cmentarzu Bronowickim w Krakowie[3].

Numer, w którym występował Bogdan Migacz (18), został zastrzeżony przez zarząd klubu hokejowego Cracovii.

Przypisy

  1. Hokej. PZHL zatwierdził zawieszenie czterech hokeistów Legii. „Nowiny”, s. 2, Nr 5 z 6 stycznia 1972. 
  2. Marek Pomykała. „Kaczka” lubi mróz. „Echo Sanoka”, s. 12, Nr 10 z 22 listopada 1993. 
  3. a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Bogdan Migacz. rakowice.eu. [dostęp 2017-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].

Bibliografia

  • Marek Pampuch, PANY 1906-2006, Kraków: Klub Sportowy Cracovia, 2006, ISBN 978-83-923954-0-9, OCLC 1066100713.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).