Bogdan Pęk

Bogdan Pęk

(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Data i miejsce urodzenia	8 kwietnia 1953 Kraków
Zawód, zajęcie	polityk, zootechnik
Alma Mater	Akademia Rolnicza w Krakowie
Stanowisko	poseł na Sejm II, III i IV kadencji (1993–2004), poseł do Parlamentu Europejskiego VI kadencji (2004–2009), senator VIII kadencji (2011–2015)
Partia	ZSL/PSL „O” (1984–1990) PSL (1990–2002) LPR (2002–2005) Forum Polskie (2005–2006) Naprzód Polsko (2008–2010) PiS (od 2010)
Odznaczenia

Bogdan Marek Pęk (ur. 8 kwietnia 1953 w Krakowie) – polski polityk i zootechnik, poseł na Sejm II, III i IV kadencji, deputowany do Parlamentu Europejskiego VI kadencji, senator VIII kadencji.

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

Ukończył Technikum Rolnicze w Czernichowie, a w 1979 studia na Wydziale Zootechnicznym Akademii Rolniczej w Krakowie.

W 1979 został zatrudniony jako specjalista w Wojewódzkiej Dyrekcji Rozbudowy Miast w Krakowie. Następnie pracował w Okręgowym Przedsiębiorstwie Przemysłu Mięsnego. Od 1980 do 1985 był kierownikiem tuczarni trzody chlewnej. Kierował tuczarnią znajdującą się w znacjonalizowanym dworze w Tomaszowicach^[1]. Od 1985 do 1990 pełnił funkcję prezesa Spółdzielni Kółek Rolniczych w Zielonkach.

W 1999 wszedł w skład rady programowej Muzeum Etnograficznego w Krakowie. Należy do Polskiego Związku Łowieckiego i Polskiego Związku Wędkarskiego.

Działalność polityczna

Na początku lat 80. był wiceprzewodniczącym NSZZ „Solidarność” w Krakowskich Zakładach Mięsnych. Od 1984 należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W latach 1986–1990 zasiadał w Gminnej Radzie Narodowej Zielonek.

Od 1992 do 2000 pełnił funkcję prezesa zarządu wojewódzkiego Polskiego Stronnictwa Ludowego w Krakowie, a w latach 1996–1997 także wiceprezesa Zarządu Krajowego PSL. Od 1988 do 2002 należał do Rady Naczelnej PSL. Od 1998 do 2001 zasiadał w sejmiku małopolskim. W październiku 2002 odszedł z PSL^[2], a następnie przystąpił do Ligi Polskich Rodzin^[3]. W październiku 2003 objął funkcję wiceprezesa tej partii^[4]. W 2005 opuścił LPR i zajął się tworzeniem nowej partii wspólnie z Zygmuntem Wrzodakiem. 4 marca 2006 został wybrany na prezesa partii Forum Polskie^[5], którą niespełna pół roku później wykreślono z ewidencji partii politycznych.

W latach 1993–2004 sprawował mandat posła II, III i IV kadencji, wybieranego z listy PSL z listy ogólnopolskiej oraz w okręgach krakowskich: nr 21 i nr 13). Sprawował funkcję przewodniczącego parlamentarnych komisji ds. prywatyzacji (1993–1994), ds. lustracji (1995–1997) oraz wiceprzewodniczącego Komisji Skarbu Państwa (1997–2001) i Komisji ds. Instytutu Pamięci Narodowej (1997–2001).

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004, otrzymawszy 105 417 głosów, zdobył mandat deputowanego. W PE należał do frakcji Niepodległość i Demokracja, następnie przeszedł do Unii na rzecz Europy Narodów. Brał udział w pracach Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Regionalnego, a także delegacji ds. współpracy Unii Europejskiej z Chińską Republiką Ludową i delegacji ds. współpracy Unii Europejskiej z Białorusią. Był też zastępcą członka Komisji Spraw Konstytucyjnych^[6].

Od 2008 do 2009 był wiceprezesem partii Naprzód Polsko. W kwietniu 2009 został kandydatem Prawa i Sprawiedliwości w wyborach do Parlamentu Europejskiego w okręgu małopolsko-świętokrzyskim^[7]. Nie uzyskał ponownie mandatu eurodeputowanego.

W listopadzie 2010 przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości^[8]. W wyborach samorządowych w tym samym roku został kandydatem z ramienia tej partii do sejmiku małopolskiego. Otrzymał 7041 głosów, zdobywając mandat^[9].

W wyborach parlamentarnych w 2011 został wybrany z ramienia PiS do Senatu w okręgu podkrakowskim^[10]. Bez powodzenia kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014^[11]. Nie wystartował w kolejnych wyborach parlamentarnych w 2015.

W sierpniu 2016 został członkiem rady nadzorczej Banku Pocztowego^[12]. W 2018 powrócił w skład sejmiku małopolskiego na okres VI kadencji^[13]. W wyborach w 2019 kandydował z ramienia PiS do Sejmu, nie uzyskując mandatu^[14].

Odznaczenia

W 1986 został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi.

Życie prywatne

Jest żonaty, żona Barbara jest architektem. Ma dwoje dzieci, w tym syna Marka, polityka.

Przypisy

Bibliografia

• Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2013-02-23].
• Bogdan Pęk w serwisie „Ludzie Wprost”. [dostęp 2013-02-23].
• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. IV kadencja. Przewodnik, Warszawa 2002