Bogdan Suchodolski

Bogdan Suchodolski

Data i miejsce urodzenia	27 grudnia 1903 Sosnowiec
Data i miejsce śmierci	2 października 1992 Konstancin-Jeziorna
Poseł IX kadencji Sejmu PRL
Okres	od 13 października 1985 do 3 czerwca 1989
Przynależność polityczna	poseł bezpartyjny
Odznaczenia

Grób Bogdana Suchodolskiego na cmentarzu Powązkowskim

Bogdan Suchodolski (ur. 27 grudnia 1903 w Sosnowcu, zm. 2 października 1992 w Konstancinie-Jeziornie) – polski filozof, historyk nauki i kultury, pedagog, od 1938 profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, od 1946 profesor Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1958–1974 dyrektor Zakładu Historii Nauki i Techniki Polskiej Akademii Nauk; poseł na Sejm PRL IX kadencji, członek Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu^[1] oraz Rady Krajowej PRON^[2].

Życiorys

Od 24 lipca 1938 był profesorem nadzwyczajnym pedagogiki na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie^[3]. W latach 1946–1970 profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1958–1968 dyrektorem Instytutu Nauk Pedagogicznych na tym uniwersytecie.

Był członkiem PAU od 1946, a od 1952 PAN. W latach 1965–1970 pracował jako zastępca sekretarza naukowego Polskiej Akademii Nauk. W latach 1958–1974 przewodniczący Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN. W czerwcu 1968 wszedł w skład Komitetu Honorowego obchodów 500. rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika^[4].

Od 20 grudnia 1982 przewodniczący Narodowej Rady Kultury, od 12 czerwca 1986 jej II kadencji^[5]. Od 1985 do 1989 poseł na Sejm (otworzył pierwsze obrady jako marszałek senior). W latach 1988–1990 był członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa^[6].

Doctor honoris causa Uniwersytetu w Berlinie, Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie, Uniwersytetu w Padwie, Akademii Nauk Pedagogicznych w Berlinie, Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach^[7] oraz Uniwersytetu Warszawskiego.

22 lipca 1964 z okazji 20-lecia Polski Ludowej otrzymał nagrodę państwową II stopnia^[8].

Autor prac naukowych z zakresu pedagogiki, historii nauki polskiej i filozofii.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera T-1-6)^[9].

Ważniejsze prace

• Wychowanie moralno-społeczne (1936)
• Uspołecznienie kultury (1937)
• Skąd i dokąd idziemy? Przewodnik po zagadnieniach kultury współczesnej (1943/1999), pierwsze wydanie pod pseudonimem R. Jadźwing.
• Dusza niemiecka w świetle filozofii (1947)
• Wychowanie dla przyszłości (1947/1968)
• O pedagogikę na miarę naszych czasów (1958)
• Narodziny nowożytnej filozofii człowieka (1963)
• Rozwój nowożytnej filozofii człowieka (1967)
• Trzy pedagogiki (1970)
• Komisja Edukacji Narodowej (1972)
• Problemy wychowania w cywilizacji współczesnej (1974)
• Komeński (1979)
• Kim jest człowiek?, tom 273 serii wydawniczej Omega, Warszawa 1974; Wiedza Powszechna, Warszawa 1985, s. 284, ISBN 83-214-0438-3.

  Przekład: Bogdan Suchodolski: Co je člověk?. Praha: Mladá fronta, 1978, seria: Prameny, sv. 27. (cz.).

• Wychowanie mimo wszystko (1990)

Ordery i odznaczenia

• Order Budowniczych Polski Ludowej
• Order Sztandaru Pracy I klasy (dwukrotnie)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski^[10]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (16 lipca 1954)^[11]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (14 stycznia 1955)^[12]
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Srebrny Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1935)^[13]
• Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej

Linki zewnętrzne

• Prof. zw. dr czł. rz Bogdan Suchodolski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2009-08-25] .