Bogdan Wróbel

Bogdan Wróbel
Ilustracja
Wróbel podczas meczu Arka – Orkan (2010)
Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1976[1]
Sochaczew[1]

Wzrost

177 cm[2]

Masa ciała

95 kg[2]

Rugby union
Pozycja

łącznik ataku (10), obrońca (15)

Kariera juniorska
LataZespół
1990–Orkan Sochaczew
Kariera seniorska
LataZespółWyst.(Pkt.)
–2004Orkan Sochaczew
1999AZS-AWF Warszawa (wyp.)
2008–2014Orkan Sochaczew
Reprezentacja narodowa
LataReprezentacjaWyst.(Pkt.)
rugby 15:
 Polska U-19
1995–2004 Polska36(134)
rugby 7:
 Polska
Kariera trenerska
LataZespół
2000Orkan Sochaczew
2007–2016Orkan Sochaczew

Bogdan Wróbel (ur. 9 lutego 1976 w Sochaczewie) –były polski rugbysta występujący przeważnie na pozycji łącznika ataku. Wielokrotny reprezentant kraju w odmianie 15- oraz 7-osobowej, praktycznie przez całą swoją karierę związany z Orkanem Sochaczew[3].

Kariera klubowa i trenerska

Bogdan Wróbel jest wychowankiem sochaczewskiego Orkana, do którego po raz pierwszy trafił w 1990 roku[1]. W 1991, 1992 i 1993 roku wywalczył wraz z nim srebrne medale mistrzostw Polski kadetów, w 1993 i 1995 roku srebrne medale wśród juniorów, zaś w 1994 roku medal brązowy w tej samej kategorii wiekowej[1].

W 1998 roku został wybrany Zawodnikiem Roku PZR[1]. Rok później przez krótki czas reprezentował barwy AZS-AWF Warszawa[1]. W 2000 roku wspólnie z Maciejem Brażukiem tymczasowo prowadził zespół seniorów Orkana[1].

W sezonie 2000/2001 zdobył w lidze 160 punktów, dzięki czemu uplasował się na drugim miejscu w klasyfikacji na najlepiej punktującego zawodnika rozgrywek. W 2001 roku został wybrany rugbystą roku w Polsce[4]; otrzymał również Honorową Srebrną Odznakę PZR[1].

Podobne rezultaty uzyskał także w sezonie 2003/2004 Wróbel, kiedy był jednym z najlepszych polskich zawodników. Polski Związek Rugby uznał go najlepszym zawodnikiem rugby 7 (w latach 1999–2002 zdobył cztery medale mistrzostw Polski w tej odmianie), wyróżniając jednocześnie za osiągnięcia uzyskane w „piętnastkach”[5].

Pomimo wysokich ocen, sezon Wróbla nie może być uznany za szczęśliwy, gdyż w maju 2004 roku brał udział w groźnym wypadku samochodowym. Trzech zawodników Orkana – Konrad Pisarek, Mariusz Śmielak i Bogdan Wróbel – podróżowało samochodem osobowym z Cetniewa do Sopotu. Prowadzony przez Pisarka samochód w okolicy Pucka uderzył w drzewo, po tym jak inny pojazd wymusił pierwszeństwo przejazdu. Wróbel doznał poważnych obrażeń kręgosłupa (pęknięty kręg lędźwiowy); niezbędna była operacja neurochirurgiczna[6][7][8]. Chociaż ze względu na wypadek Wróbel był zmuszony opuścić trzy ostatnie kolejki ligowe, to i tak okazał się być drugim najskuteczniejszym zawodnikiem tych rozgrywek – zdobył w nich 129 punktów[9].

Po wypadku Wróbel wrócił do pełnej sprawności, jednak powrót do aktywnego uprawiania sportu musiał być odłożony w czasie.

W 2007 roku był asystentem Grzegorza Kacały na stanowisku trenera Orkana[10], zaś w nowym sezonie został samodzielnym szkoleniowcem drużyny z Sochaczewa[11]. Niestety prowadzony przez niego Orkan spadł z I ligi. Jesienią 2008 roku Wróbel powrócił na boisko i został grającym trenerem zespołu[12].

W roku 2009 drużyna Orkana, której zarówno zawodnikiem, jak i opiekunem był Wróbel zdobyła brązowy medal mistrzostw Polski w rugby 7-osobowym[13]. W rozgrywkach „piętnastek” wróbel zdobył 54 punkty, co było drugim najlepszym wynikiem w drugiej lidze[14]. Rok później Orkan z Wróblem w składzie występował w ekstraklasie, gdzie zdobył brąz. Sochaczewski zespół powtórzył również wyczyn sprzed roku, zajmując trzecie miejsce wśród siódemek[15].

W czerwcu 2011 roku Wróbel ogłosił swoją rezygnację z pozycji szkoleniowca Orkana, pozostając jednocześnie aktywnym zawodnikiem[16]. Przed rozpoczęciem nowego sezonu okazało się jednak, że będzie nadal prowadził zespół z Sochaczewa[17]. Pełnił tę funkcję do końca 2016 roku[18].

Wróbel był współzałożycielem[19], a następnie wiceprezesem stowarzyszenia Rugby Klub Orkan Sochaczew, po jego odłączeniu od Miejskiego Klubu Sportowego Orkan w lutym 2010 roku[20].

Kariera reprezentacyjna

Wróbel rozpoczynał karierę na arenie międzynarodowej na szczeblu juniorskim. Uczestniczył w Mistrzostwach Świata w 1993 (4. miejsce, porażka w małym finale z Włochami), 1994 (7. miejsce) i 1995 roku (12. miejsce)[1][21].

W reprezentacji seniorskiej zadebiutował 25 maja 1995 roku w spotkaniu z Danią rozgrywanym w ramach turnieju Baltic Cup (zwanego też igrzyskami bałtyckimi). Już trzy dni później, podczas pojedynku ze Szwecją zdobył pierwsze w swojej karierze punkty w reprezentacji[1].

Ostatnim meczem Wróbla w drużynie narodowej był mecz z 24 kwietnia 2004, kiedy to Polacy ulegli Holendrom 18:29. W tym meczu wychowanek Orkana zdobył 13 punktów[22]. Kilka dni później karierę Wróbla przerwał wypadek samochodowy.

W chwili zakończenia kariery reprezentacyjnej w wieku zaledwie 28 lat Wróbel ze 134 punktami był trzecim najlepiej punktującym zawodnikiem w historii reprezentacji Polski (za Januszem Urbanowiczem oraz Czesławem Jagieniakiem)[23]. Dopiero w marcu 2013 roku jego rezultat poprawił David Chartier[24].

Statystyki

Drużyna narodowaRokMeczePunkty
 Polska
1995320
1996428
1997624
199855
1999421
200066
200130
200210
2003317
2004113
Suma36134

Rodzina

Synem Bogdana Wróbla jest Kacper Wróbel, także rugbysta Orkanu Sochaczew występujący na pozycji łącznika ataku[25].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia Polskiego Rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004, s. 118. ISBN 83-87414-07-7.
  2. a b Kadra Orkana Sochaczew w Ekstralidze Rugby w sezonie 2010/11:. orkansochaczew.pl, 2010. [dostęp 2013-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  3. Lechia - Ogniwo - Arka.. [w:] Głos Wybrzeża [on-line]. Trójmiasto.pl, 2001-07-15. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  4. Jacek Główczyński: Weekend na boiskach rugby. [w:] Głos Wybrzeża [on-line]. Trójmiasto.pl, 2002-04-12. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  5. Polski Związek Rugby: Najlepsi z najlepszych w sezonie 2003/4. rugby.info.pl, 2004-11-04. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  6. Pierwszy z serii turniejów cyklu European VII Circuit odbył się pod honorowym patronatem prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej pana Aleksandra Kwaśniewskiego.. Polski Związek Rugby, 2004-05-08/09. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  7. Po wypadku rugbistów. [w:] Głos Wybrzeża [on-line]. Trójmiasto.pl, 2004-05-11. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  8. Rugbiści o krok od śmierci. [w:] Życie Warszawy [on-line]. 2004-05-10. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  9. Sezon 2003/2004. Polski Związek Rugby, 2004-06. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  10. Orkan Sochaczew - Blachy Pruszyński Budowlani Łódź 10:55 (10:26). rugby.info.pl, 2007-05-09. [dostęp 2013-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (pol.).
  11. Podsumowanie: Seniorzy. Orkan Sochaczew, 2007-12-02. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  12. Remis na zakończenie!. Orkan Sochaczew, 2008-10-18. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  13. AZS AWF Warszawa Mistrzem Polski "7" na 2009'. rugby.info.pl, 2009-05-01. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  14. II liga rugby - sezon 2008/2009. Polski Związek Rugby, 2009-05-13. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  15. Kajetan Cyganik: Rok 2010 oczami trenerów - cz. 1. RugbyPolska.pl, 2011-01-12. [dostęp 2013-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  16. Kajetan Cyganik: Orkan Sochaczew bez trenera. RugbyPolska.pl, 2011-06-02. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  17. Kajetan Cyganik: Budowlani Lublin z bonusem na inaugurację. RugbyPolska.pl, 2011-08-20. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  18. I liga na własne życzenie. Sochaczew24.info, 2017-01-18. [dostęp 2016-05-20]. (pol.).
  19. Poznaj nominowanych do tytułów Sportowca i Trenera Roku. Sochaczew, 2013-01-20. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  20. O nas. Stowarzyszenie Rugby Klub Orkan Sochaczew, 2010-03/04. [dostęp 2013-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-12)]. (pol.).
  21. Tomasz Ertman: Od OMTUR-u do MKS-u. 1999.
  22. Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Suplement 2004–2006. Lublin: Towarzystwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2007, s. 30. ISBN 83-87414-53-0.
  23. Historia polskiego i światowego rugby. Polski Związek Rugby, 2011-12-31. [dostęp 2013-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-16)]. (pol.).
  24. Maciej Powała-Niedźwiecki: Ciekawe fakty po meczu w Gdyni. Polski Związek Rugby, 2013-02-04. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  25. Orkan mocno zawiał nad Gdynią. Sochaczew.pl, 2020-09-27. [dostęp 2021-05-20]. (pol.).

Media użyte na tej stronie