Bogolubowo

Bogolubowo
Боголюбово
Ilustracja
Bogolubowo wraz z widokiem na żeński monaster
Państwo

 Rosja

Obwód

 włodzimierski

Data założenia

1158

Populacja (2010)
• liczba ludności


4494

Nr kierunkowy

+7 (49 22)

Kod pocztowy

601270

Tablice rejestracyjne

33

Położenie na mapie obwodu włodzimierskiego
Mapa konturowa obwodu włodzimierskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bogolubowo”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bogolubowo”
Ziemia56°11′41″N 40°31′51″E/56,194722 40,530833
Strona internetowa
Portal Rosja

Bogolubowo (ros. Боголюбово) – osiedle typu miejskiego w Rosji, w rejonie suzdalskim obwodu włodzimierskiego. Miejscowość jest siedzibą sielsowietu Bogolubowo i leży na Złotym Pierścieniu Rosji.

Położenie geograficzne

Bogolubowo leży nad ujściem rzeki Nerli (dopływem Klaźmy) 2 km na północny wschód od Włodzimierza.

Historia

Miejscowość została założona w 1158 roku jako rezydencja Andrzeja Bogolubskiego. Powstanie Bogolubowa było powiązane legendą, gdy Andrzej wiózł ikonę z Włodzimierza do Rostowa Wielkiego, konie nie chciały dalej iść i musieli przenocować w tym miejscu. Tej nocy Andrzejowi objawiła się Matka Boża, i na tym samym miejscu postanowiono założyć miasto wraz z Monasterem, gdzie miała być przechowywana ikona.

Za panowania Andrzeja stało się miastem o stałej ludności, własnym samorządem, handlem i rzemiosłem. Było uważane za stolicę Rusi Włodzimiersko-Suzdalskiej[1].

Badania Sergiusza Zagrajewskiego[2][3] pokazały, że w czasach przedmongolskich miasto nie otaczał jeden, lecz dwa mury obronne. Wewnętrzny mur był biało-kamienny o obwodzie 1,5 km, a zewnętrzny mur osiągał 2,9 km wykonany z drewna i ziemi. W murach miejskich z białego kamienia znajdował się pałac z białego kamienia i kompleks świątynny Zamek księcia Andrzeja.

Los miasta zmienił się po śmierci księcia Andrzeja. W 1177 roku miejscowość splądrował i zagrabił riazański książę Gleb, a po najeździe Tatarów miasto utraciło na znaczeniu. W wiekach XVII do XIX rozwijał się monaster.

Po rewolucji z 1917 roku monaster zamknięto, a w 1992 roku został reaktywowany. Od 1997 roku w Bogolubowie działają dwa monastery (męski i żeński).

Od 1945 do 1965 roku miejscowość była stolicą rejonu włodzimierskiego, od 1965 roku w składzie rejonu suzdalskiego[4]. W 1960 roku otrzymała status osiedla typu miejskiego, od 1 stycznia 2006 jest siedzibą sielsowietu Bogolubowo.

Do dzisiaj częściowo przetrwały wały ziemne, rowy oraz szczątki murów i biało-kamiennych filarów fortyfikacji: portal z łukiem, wieża na planie kwadratu o krętych schodach, a także cokołowa część cerkwi Narodzenia Matki Bożej (1158-1165), na której została wzniesiona wielopoziomowa cerkiew z 1751 w stylu barokowym. Nadbramna cerkiew-dzwonnica Zaśnięcia Matki Bożej i komórki zostały zbudowane w XIX wieku. Sobór Bogolubskiej Ikony Matki Bożej zbudowano w 1866 roku z rąk architekta Konstantina Thona w stylu bizantyjsko-rosyjskim. Nieopodal miejscowości znajduje się Cerkiew Opieki Matki Bożej, którą potocznie nazywa się Pokrow na Nerli.

Transport

W Bogolubowie znajduje się stacja kolejowa Bogolubowo

Galeria

  • Pokrow na Nerli

    Pokrow na Nerli

  • Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

    Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

  • Sobór Bogolubskiej Ikony Matki Bożej

    Sobór Bogolubskiej Ikony Matki Bożej

  • Stacja kolejowa

    Stacja kolejowa

Przypisy

  1. ↑ Академик С. В. Заграевский. К вопросу о столицах Северо-Восточной Руси: Переславль-Залесский при Юрии Долгоруком, Боголюбово при Андрее Боголюбском. Научная статья., zagraevsky.com [dostęp 2018-04-01].
  2. ↑ РусАрх – Заграевский С.В. Историческая топография домонгольского Боголюбова, rusarch.ru [dostęp 2018-04-01].
  3. ↑ РусАрх - Заграевский С.В. Великокняжеский замок в Боголюбове: опыт графической реконструкции. В кн.: Материалы XVIII межрегиональной краеведческой конференции (20 апреля 2012 г.). Т. 1. Владимир, 2013. С. 296–312., rusarch.ru [dostęp 2018-04-01].
  4. ↑ В.А. Дударев, Н.А. Евсеева. М. Известия, СССР. Административно-территориальное деление союзных республик на 1 января 1980 года, 1 kwietnia 2018.

Media użyte na tej stronie

Russia edcp location map.svg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Russia.

EquiDistantConicProjection : Central parallel : 

* N: 54.0° N

Central meridian : 

* E: 100.0° E

Standard parallels: 

* 1: 49.0° N
* 2: 59.0° N

Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.

Notice
 
Russia
 
other countries
 
disputed areas
 
international border
 
disputed border

Because the southern Kuril islands are claimed by Russia and Japan, they are shown as disputed. For more information about this see: en:Kuril Islands dispute. These islands are since 1945 under the jurisdiction of the Russian Federation.

 
Храм Покрова на Нерли в Боголюбово 3.jpg
Autor: Алексей Задонский, Licencja: CC BY-SA 4.0
To fotografia pomnika kulturowego dziedzictwa w Rosji; numer:
Bogolyubovo asv2019-01 img07 railway station.jpg
Autor: A.Savin, Licencja: FAL
Railway station in Bogolyubovo near Vladimir, Russia
Bogolyubovo asv2019-01 img10 Bogolyubsky Monastery.jpg
Autor: A.Savin, Licencja: FAL
Bogolyubsky Monastery in Bogolyubovo near Vladimir, Russia
Flag of Vladimir Oblast.svg
Flag of Vladimir Oblast
Bogolyubovo asv2019-01 img09 Bogolyubsky Monastery.jpg
Autor: A.Savin, Licencja: FAL
Bogolyubsky Monastery in Bogolyubovo near Vladimir, Russia
Outline Map of Vladimir Oblast.svg
Autor: Виктор В, Licencja: CC BY-SA 2.0
Позиционная карта Владимирской области
  • Проекция — равноугольная.
  • Стандартная параллель — 56°00′00″с.ш.
  • Параметры шаблона (координаты краёв):
|top    = 57.01
|bottom = 25.0
|left   = 39.06
|right  = 25.0