Boguchwała Bramińska
Data i miejsce urodzenia | 25 listopada 1922 Starogard Gdański |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 3 października 2019 Gdynia |
Narodowość | polska |
Dziedzina sztuki | malarstwo |
Boguchwała Bramińska (ur. 25 listopada 1922[1] w Starogardzie Gdańskim[2], zm. 3 października 2019 w Gdyni[3]) – polska malarka, uczestniczka odbudowy historycznego Śródmieścia Gdańska.
Życiorys
Córka Tadeusza Bramińskiego[4]. Absolwentka Państwowej Szkoły Sztuk Plastycznych w Sopocie w pracowni profesora Juliusza Studnickiego (1952)[3], dyplom uzyskała w 1960 roku[5].
W latach 1953–1954 pracowała w zespołach profesorów Stanisława Teisseyre i Józefy Wnukowej przy ozdabianiu dekoracjami plastycznymi zrekonstruowanych fasad kamienic przy Drodze Królewskiej (ulice Długi Targ, Długa i Targ Węglowy), a także przy odnawianiu gdańskich kościołów[3]. Odrestaurowywała m.in. fasadę budynku przy ul. Długiej 1, gdzie pod kierunkiem Józefy Wnukowej pracował z nią Jan Rzyszczak[6].
W latach 1953–1971 była wykładowczynią na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej[5] (Katedra Malarstwa, Rysunku i Rzeźby, w której pracowała jako asystentka prof. Adama Gerżabka i prof. Władysława Lama)[7]. Uczyła także w Liceum Sztuk Plastycznych i Ognisku Plastycznym dla dzieci na ul. Fredry w Gdyni[4] w latach 1972–1978[5].
Brała udział w wielu wystawach ogólnopolskich i okręgowych, takich jak: I Wystawa Malarstwa Młodych w Sopocie (1957), Ogólnopolska Wystawa Malarstwa w Zakopanem (1959), II Ogólnopolska Wystawa Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (1964), Ogólnopolska Wystawa Malarstwa, Grafiki i Rysunku „Bielska Wiosna” (1966)[3] czy Szkoła Sopocka – między sztuką a polityką (2015)[7]. Ponadto zorganizowane zostały dwie wystawy indywidualne jej prac – w Gdańsku i Puławach[3].
Należała do Związku Polskich Artystów Plastyków. Poza malarstwem sztalugowym, tworzyła także rysunki i monotypie[3].
Przypisy
- ↑ Inwentarz archiwalny, inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 2019-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-21] .
- ↑ Odeszła Boguchwała Bramińska (1922, Starogard Gdański – 3.10.2019, Gdynia) - Wybrzeze24.pl, wybrzeze24.pl [dostęp 2019-11-05] .
- ↑ a b c d e f Boguchwała Bramińska - memoria, www.zpap-gdansk.pl [dostęp 2019-11-05] .
- ↑ a b Beata Mróz-Gajewska , Ja - córka swojego ojca, trojmiasto.wyborcza.pl, 27 lutego 2010 [dostęp 2019-11-05] .
- ↑ a b c Boguchwała Bramińska, [w:] 4 Salon Plastyki Gdyńskiej 94', 1994 .
- ↑ Anna Żychska , Dekoracja malarska na fasadzie kamienicy przy ul. Długiej 1 w Gdańsku – problematyka technologiczno-konserwatorska, „Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo”, XLVIII, Toruń 2017, s. 310, DOI: 10.12775/AUNC_ZiK.2017.012 .
- ↑ a b Stanisław Seyfried , „Bal na piec” i „U Partyzantów” - klimat powojennej sztuki w Sopocie, wybrzeze24.pl, 2 czerwca 2015 [dostęp 2019-11-05] (pol.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Аимаина хикари, Licencja: CC0
Mural at 1 Długa street in Gdańsk. Authors of frescos: Boguchwała Bramińska and Jan Rzyszczak.