Bogumił Sujka

Bogumił Sujka
Pełne imię i nazwisko

Bogumił Maciej Sujka

Data i miejsce urodzenia

3 września 1928
Radzanów

Data śmierci

13 września 2002

Konsul Generalny PRL w Chicago
Okres

od 1968
do 1968

Poprzednik

Adolf Kita

Następca

Wojciech Jaskot

Zastępca Kierownika Wydziału Zagranicznego KC PZPR
Okres

od 1971
do 1978

Przedstawiciel Polski w Komitecie Rozbrojeniowym ONZ
Okres

od 1982

Zastępca Kierownika Wydziału Zagranicznego KC PZPR
Okres

od 1983
do 1987

Stały Przedstawiciel PRL przy ONZ w Genewie
Okres

od 1988
do 1989

Poprzednik

Stanisław Turbański

Następca

Stanisław Przygodzki

Bogumił Maciej Sujka (ur. 3 września 1928 w Radzanowie, zm. 13 września 2002) – funkcjonariusz partyjny, urzędnik państwowy i konsularny, dyplomata, zastępca kierownika w Wydziale Zagranicznym KC PZPR w latach 19711978 oraz 19811983, członek Komitetu Zakładowego POP PZPR w MSZ w latach 19661972[1].

Życiorys

Grób Bogumiła Sujki na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Syn Władysława. Zatrudniony w Starostwie Powiatowym w Radomiu (1947–1948). Studiował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (1948–1951), gdzie pełnił też funkcję przewodniczącego KU ZSP (1950–1951)[2].

Był kontrolerem w Ministerstwie Rolnictwa (1951–1952) oraz w NIK i Ministerstwie Kontroli Państwowej (1952–1954). Studiował w Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR (1954–1958), gdzie obronił pracę doktorską. Pracował przemiennie w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (1958–1971), i w KC PZPR, m.in. na stanowisku konsula generalnego PRL w Chicago (1968), zastępcy kierownika Wydziału Zagranicznego KC (1971–1978), przedstawiciela Polski w randze ambasadora w Komitecie Rozbrojeniowym ONZ (1982), ponownie zastępcy kierownika Wydziału Zagranicznego KC (1983–1987), stałego przedstawiciela PRL przy ONZ w Genewie (1988–1989).

Członek PZPR od 1948. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A15-4-27)[3].

Działalność agenturalna

Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej był w latach 1961–1983 tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa PRL o pseudonimie „Jankowski”[4].

Przypisy

  1. Paweł Ceranka, Podstawowa Organizacja Partyjna PZPR w Ministerstwie Spraw Zagranicznych 1949–1989, w: Pamięć i Sprawiedliwość, 1 (27) 2016, s. 255–256.
  2. Mateusz Zieliński: Zarys historii Rady Uczelnianej Zrzeszenia Studentów Polskich przy UMK w Toruniu 1950–1989, Rocznik Toruński t. 39, rok 2012, [w:] online.
  3. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
  4. Inwentarz archiwalny, inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 2021-06-01].

Bibliografia

  • Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański: Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR, 1948–1990, Instytut Studiów Politycznych PAN Warszawa 2000, 166 s., ISBN 83-88490-03-6.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Bogumił Sujka grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Bogumiła Sujki na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach